Mr. Brown!

34. Όχι χωρίς εσένα!

Νέιθαν!

Βρισκόμουν στο νοσοκομείο με έναν καφέ στο χέρι και προσπαθούσα να ηρεμήσω. Περίμενα τον Αλμπέρτο να συνέλθει από το έμφραγμα που υπέστη με το μυαλό μου να έχει κολλήσει στα τελευταία λόγια του.

"Είναι ο πραγματικός μου πατέρας..." επανέλαβα τα δικά του λόγια.

Ήμουν διαλυμένος και πλέον είχα όντως τρελαθεί. Μετά από όλα αυτά τα μυστικά και τα ψέματα δεν ήξερα τι να σκεφτώ και πως να νιώσω. Δεν ήξερα πλέον τι είναι αλήθεια από όλα αυτά που νόμιζα πως γνώριζα για εμένα. Μέχρι να ξυπνήσει εκείνος, στεκόμουν με δυσκολία στα πόδια μου. Και τότε η καρδιά μου έδωσε και σε εμένα ένα δυνατό πόνο.

" Μου λείπεις Τζέσικα." Είπα εγώ ακουμπώντας το κεφάλι μου στο χέρι μου και αφήνοντας ένα δάκρυ να κυλήσει στα μάτια μου. Όλος αυτός ο πόνος με είχε εξαντλήσει. Και εγώ σκεφτόμουν εκείνη ακόμα . Την είχα ανάγκη πιο πολύ από ποτέ ξανά. Μετά από όλα όσα έχουν γίνει, εγώ χρειαζόμουν εκείνη για να βρω την δύναμή μου. Να με αγκαλιάσει και να με αφήσει να στηριχτώ επάνω της. Μόνο εκείνη είχε τον τρόπο να με κάνει να νιώθω ζωντανός. Για αυτό την ερωτεύτηκα τόσο δυνατά και έγινε όλη μου η ζωή. "Γιατί όλα αυτά αγάπη μου; γιατί μας το έκανες αυτό μωρό μου;"
Ένας γιατρός με κάλεσε στο δωμάτιο που τον είχαν λέγοντάς μου πως είχε ξυπνήσει.

"Νέιθαν..." είπε εκείνος με αρκετή δυσκολία και πήγα κοντά του. " συγχώρεσέ με για όλα." Μου ζήτησε μόλις του κράτησα το χέρι.

"Δεν θα μιλήσουμε τώρα για αυτά..."

"Όχι πρέπει. Αυτή την φορά θα με ακούσεις. Όχι άλλα κρυμμένα μυστικά." είπε εκείνος και εγώ κάθισα στην καρέκλα δίπλα του. " Εγώ φταίω για όλα. Ούτε εσύ , ούτε η Τζέσικα. Έπρεπε να σώσει τον πατέρα της και εγώ εκμεταλλεύτηκα την απόγνωσή της. Ήθελα να σε δω ευτυχισμένο με έναν σωστό άνθρωπο δίπλα σου." έλεγε και άρχισε να βήχει δυνατά.

"Ηρέμησε σε παρακαλώ. " έλεγα εγώ λόγο της κατάστασής του .

"Εκείνη αρνήθηκε δίχως δεύτερη σκέψη. Ήθελε να στο πει. Δεν της ζήτησα να σε ερωτευτεί, αλλά εκείνη το έκανε και αυτό φαινόταν από την πρώτη στιγμή που σας είχα στο γραφείο μου. Όμως η Ηλέκτρα και τα σχέδιά της για να σε παντρευτεί με κάθε τρόπο που είχε... " έλεγε και προσπάθησε να αναπνεύσει ." Φοβόμουν για την ευτυχία σου. Όταν γεννήθηκες ο παππούς σου σε πήρε από την μητέρα σου γιατί με προόριζε για πρόεδρο αυτής της χώρας. Θα ήταν έναν μεγάλο σκάνδαλο αν μαθευόταν πως έχω παιδί εκτός γάμου. Σε έδωσαν στον φίλο μου για να μεγαλώσεις σωστά. Όταν με κοίταξες για πρώτη φορά και με είπες καταλάθος μπαμπά, ήταν ότι καλύτερο είχα ζήσει... Εγώ είμαι άρρωστος Νέιθαν. Πήγαινε να βρεις την γυναίκα σου. Πρέπει να συνεχίσεις την ζωή σου σωστά." Είπε εκείνος και τον άφησα να ξεκουραστεί.