Mr. Brown!

1. Η γνωριμία!

Τζέσικα!

Λένε πως την ζωή την καθορίζουμε εμείς . Το παρελθόν επηρεάζει το παρόν και αυτό το μέλλον σου. Οι πράξεις μας είναι αυτές που προγραμματίζουν την ζωή μας. Τίποτα δεν μπορεί να είναι σίγουρο και τίποτα απίθανο. Σε αυτήν την ζωή μπορούμε να βρεθούμε σε καταστάσεις που δεν τις υπολογίζαμε και άλλοτε πάλι να γελάμε και να διασκεδάζουμε. Και αυτό γιατί όταν κάνουμε σχέδια για το μέλλον μας ο Θεός γελάει και έρχονται τα πάνω κάτω στην ζωή μας. Γιατί εκείνος έχει πάντα τα σχεδία του όταν εμείς βρισκόμαστε σε απόγνωση και δεν μπορούμε να το δούμε.

Και αυτή είμαι εγώ. Που όπως λέει η καλύτερή μου φίλη Μαίρη, έχω την πιο βαρετή ζωή από όλους όσους έχει γνωρίσει. Ίσως επειδή δεν έχω τολμήσει ποτέ να ερωτευτώ και να ονειρευτώ. Να ρισκάρω και να δοκιμάσω να ξεφύγω απο τις καθημερινές συνήθειές μου.

Ήταν αργά το βράδυ και απολάμβανα ένα γρήγορο μπάνιο με ζεστό νερό. Το χρειαζόταν το σώμα μου για να ηρεμήσει από την πολύ δουλειά. Όταν άκουσα το κινητό μου να χτυπάει έκλεισα την βρύση και τύλιξα το σώμα μου με μία λευκή πετσέτα. Περίμενα πως θα ήταν η Μαίρη στο τηλέφωνο γιατί είχα αργήσει να ετοιμαστώ για την βραδινή μας έξοδο. Και δεν έκανα λάθος.

"Ντύνομαι και έρχομαι. Δεν θα αργήσω. "Της είπα μόλις απάντησα βιαστικά για να αποφύγω την κατσαδα της.

"Τέλεια και κοίτα να μην βάλεις τα ρούχα που φοράς στην δουλειά. " είπε εκείνη σαν παρατήρηση και υπενθύμιση .

"Εντάξει . Σου υπόσχομαι πως δεν θα κλείσω μέχρι και το τελευταίο κουμπί στο πουκάμισο αυτή την φορά. "Της είπα για να την πειράξω. Το φόρεμα που μου αγόρασες θα βάλω . "Της είπα γελώντας και της το έκλεισα για να μπορέσω να ετοιμαστώ.

Πέταξα άτσαλα το κινητό στο κρεβάτι και άφησα την πετσέτα που είχα στο σώμα μου να πέσει κάτω. Έβαλα το φόρεμα που υποσχέθηκα στην Μαίρη και κούμπωσα το φερμουάρ στο πίσω μέρος του. Ήταν στενό , κόκκινο και τελείωνε στα γόνατά μου. Η πλάτη μου ανοιχτή και τα μανίκια του από δαντέλα. Χτένισα τα μαλλιά μου καλά μόλις τα στέγνωσα και έβαλα ένα έντονο κραγιόν στα χείλη. Τόνισα τις βλεφαρίδες μου για να γίνει το βλέμμα μου πιο μοιραίο και ύστερα έβαλα το αγαπημένο μου άρωμα. Φόρεσα τα ψηλά μαύρα πέδιλά μου και αφού τα κούμπωσα στάθηκα μπροστά στον καθρέφτη μου. Έπιασα στα βιαστικά το μαύρο παλτό μου και την τσάντα μου και έφυγα κλειδώνοντας το σπίτι. Κατέβηκα τις σκάλες της πολυκατοικίας , που διέμενα, βάζοντας ταυτόχρονα τα κλειδιά στην τσάντα μου.