17. Εκτός εαυτού!

1.4K 88 37
                                    

Νέιθαν!

Οι δημοσιογράφοι είχαν κλείσει την είσοδο προσπαθώντας να με φωτογραφίσουν και να μου μιλήσουν. Τα φλας από τις φωτογραφικές μηχανές και τις κάμερες είχαν πάρει φωτιά μόλις κατέβηκα από το όχημά μου. Η Τζέσικα με κοίταξε προσπαθώντας να καταλάβει τι έχει συμβεί και γιατί ήταν όλοι εκεί. Έτσι ξαφνικά και σαν να συνέβη κάτι  μεγάλο. Οι άντρες από την φρουρά μου με βοήθησαν να περάσω με την Τζέσικα μέσα χωρίς να καταφέρουν να αποσπάσουν οποιαδήποτε πληροφορία από εμένα.

"Κύριε Μπράουν πείτε μας λίγα λόγια..." έλεγαν οι δημοσιογράφοι καθώς πέρναγα από διπλά τους.

"Γιατί ήθελαν να σου μιλήσουν ;" είπε εκείνη αφού είδαμε και πάθαμε να τους προσπεράσουμε.

"Δεν ξέρω αγάπη μου. " της απάντησα εγώ ενώ μου είχε φανεί αρκετά περίεργο.

"Τέλος πάντων. Μωρό μου θέλεις να σου φέρω κάτι τώρα που θα πας στο γραφείο σου ;" με ρώτησε μόλις μπήκαμε στην είσοδο.

"Ναι... εσένα!" Της είπα εγώ και πήγα να την αγκαλιάσω , αλλά απομακρύνθηκε.

"Θα μας δουν αγάπη μου..." Είπε εκείνη και μου ξέφυγε κοιτάζοντας γύρω της.

Μπήκα στο γραφείο μου και ξεκούμπωσα το σακάκι μου για να καθίσω στην θέση μου. Ο Βίκτωρ χτύπησε την πόρτα καθώς είδη την είχε ανοίξει. "Δες τι σου έχω εδώ..." Είπε εκείνος αρκετά ευδιάθετος.

"Τα έφερες;" είπα και άνοιξα τον φάκελο για να βεβαιωθώ . "Σε ευχαριστώ. Για πες εσύ γιατί κυνηγάς την Μαίρη σε όλους τους διαδρόμους;" έλεγα εγώ γελώντας μαζί του.

"Γιατί αποφάσισα να πάω επιτέλους παρακάτω. Αρκετά υπέφερα από την αδιαφορία της Ηλέκτρας. Είχα φάει γερό κόλλημα μαζί της. Αλλά νιώθω πως πλέον μου είναι εμένα αδιάφορη. Και ειδικά όταν τρέχει πίσω από εσένα. "Έλεγε με τα χέρια του στην μέση.

"Βίκτωρ ξέρεις πολύ καλά τι άνθρωπος είμαι. Εσύ με ξέρεις πολύ καλύτερα από τον καθένα. Πίστευες ποτέ πως θα σου έκανα εγώ κάτι τέτοιο; ακόμα και αν δεν ήμουν ερωτευμένος με την Τζέσικα; "του έλεγα αναστατωμένος. Δεν ήθελα να χάσω τον Βίκτωρ απο φίλο μου.

"Δεν σε κατηγορώ Νέιθαν και δεν κρατάω κακία σε εσένα. Με τον εαυτό μου τα βάζω , που έχασα τόσο χρόνο άδικα. Εμείς ήμαστε αδέρφια." Μου είπε εκείνος και τότε τον αγκάλιασα χτυπώντας τον στην πλάτη φιλικά. " Ωστόσο τώρα αποφάσισα να σοβαρευτώ." Είπε μόλις επέστρεψα στην θέση μου και τον κοίταξα καλά - καλά.

Mr. Brown!Où les histoires vivent. Découvrez maintenant