OYUNCU SEVGİLİM (FİNAL OLDU)

4.BÖLÜM - HOŞGELDİN GEÇMİŞ

Nerdeydim? Neler oldu ?Ne zaman buraya getirildim ? Kaç zamandır uyuyorum ?Neden Serkan'ın evindeyim ? Neden onun yatağındayım ?

Kafamdan geçen bu sorular başımın dönmesini yetti . Gözümden anlamasızca süzülen gözyaşlarım , nefes alamaz haldeydim.

Yataktan doğrulup Serkan ' ın gözlerine içine baktım . Tam karşımda durmuş beni izleyen ona.

"Nerdeyim ? En son restorantaydık ."

"Evet en son retorantaydık Idil malasef sen çok içip uyuya kaldın . " dedi . Arka arkaya aldığım sık nefesler kalbimin acıtığını hissettim .

"Beni buraya getirme hakkını kim verdi sana ! " diyerek bağırdım . Yataktan kalkıp komidinin üzerinde  duran çantamı ve telefonumu alıp dışarıya doğru yürümeye başladım .

"Sakin ol lütfen İdil."

"Lütfen herşey için teşekür ederim artık eve dönücem . " diyerek onun cevap vermesini beklemeden  yürümeye başladım . Ormanlık alana bakan bu evi çok kasvetliydi . Ormana doğru yürüdüm . Burdan bir şekilde otobana çıkmam gerekiyordu . Telefonumun kilit ekranını açıp saate baktım saat 02 : 15 ' ti .

Telefonumdan gelen art arda gelen aramalar ve mesajlar Alp' tendi . Tam tamına 146 cevapsız arama 98 adet mesaj .

Sonra deli bir cesaretle Alp ' i aradım . Telefon ikinci çalışında açıldı .

"Nerdesin sen allah aşkına kaç sefer aradım seni !!" Ağlamıştı . Neden ? .

"Bak sakin ol lütfen bende tam olarak bilmiyorum ."

"Beni deli mi etmek istiyorsun sen ? Ne demek bilmiyorum ."diye bağırdı . Sesi titriyordu .

"Bak Alp haklısın fakat konuşmamız lazım beni burdan alabilir misin ? "

"Tamam nerdesin ? " o an kötü bir his dolaştı içimde . Alp'in duymak istemiyeceği ve benim de korktuğum o gerçek .

"Orman."ölüm sesizliği .

"Konum at hemen . Hiçbiryere ayrılma ."

"Tamam."dedim ve telefonu kapattım . Whatsapp uygulamısına girip konumu attım .

Tam yarım saat sonra onun sesini duydum .

"İdil nerdesin ?"diye bağrıyordu .

"Alp burdayım ."diye seslendim . Sonra ufak ufak damlalar . Sonra bir gök gürüldedi . Yağmur hızladı.

"İdil gel hadi ıslanıcaksın ." dedi elini bana uzattı . Elini tutum ona doğru yürüdüm .

"Yürü hadi ailende çok merak etmişlerdir ."

Hoşgeldin geçmiş . Tüm acılarla hoşgeldin .
Ailem benim bir ailem . Yok. Geçmiş seni unuttum sandım . Geri geldin ...

"Benim bir ailem yok ." içimi acıtan o gerçeği tokat gibi savurdum .

"Ne ? ."

"Duydun işte yok ." evet sevgili dostum benim benim bir ailem yok .

"Nerdeler ?" yıllardır ilk defa birisine açılmaya başladım . Gözlerimden süzülen o yaşlar canımı acıtıyordu .

"Çocuk esirgeme kurumuna verildim . Annem tarafından . Babam annemi terk etti . Başka bir kadınla beraber gitti. Annem de her akşam içip içip gelirdi . Annem tarafından binlerce kez şiddete maruz kaldım . En sonunda beni çocuk esirgeme kurumuna attı. Yalvardım ona verme diye şiddetlerinede razıydım aslında . Ama o gitti beni karanlığa attıp bıraktı . "daha fazla ayakta duramıycağımı anlayıp yere çöktüm .

Alp beni elimden sıkıca tutup yere oturttu.
Bir ormanda sırılsıklam kalmış beraber ağlıyorduk .

"Hiç mi aramadı seni ? "

"Lütfen konuşmayalım bunları . Lütfen " dedim . Başını salladı . Dakikalarca sustuk .
Gözleri Serkan'ın evine doğru baktı . Kaşlarını çattıp bana baktı .

"Bu ev Serkan ' ın evi . Ne işin var senin burda ?"

"Çok içmişim , uyuya kalmışım o da beni evine getirmiş . "

"Kızım biz o restoranta beraber girdik . "

"Evet bende anlamadım ."

"Sana bin kere dedim o şerefsizin yanında dolaşma diye  . Bak gördün mü ilk fırsatta yatağa atmış . "

"Ne diyorsun ya ? Senin karşında bir fahşiye durmuyor . Alp Tura.

"Ben öyle birşey demedim ."

"Demeki böyle bir şerefsiz , ilk fırsatta kızları yatağa atıyor neden onunla çalışıyorsun ? " yutkundu . Ve dudaklarının arasından beni şok edicek kelimeleri döktü .

"Annem için . Ayça annem . "

"Ne ?"

"Ayça Sönmez benim annem . O Serkan p*çi annemi zorla yanında tutuyor anladın mı ?"

Birşey dahi söyleyemeden beni kucağına alıp arabaya doğru götürdü. Arabaya binip arabayı çalıştırdı .

"Özür dilerim ." dedim .

"Özüre gerek  yok İdil çok ıslandın hasta olucaksın ."

"Merak etme yanlız başıma hastalıklarla uğraşmaya alışkınım . "

"Hayır olmaz bana gidiyoruz " hayır diyemedim neden idil neden ?

Yaklaşık 1 saat geçen yolculuktan sonra Alp'in evine vardık ev dediğime bakmayın villa. Beni arabadan indirip eve doğru götürdü . Eve göz gezdirirken o bana kendi kıyafetlerinden bir iki parça birşeyler getirdi .

"Yukarıdaki ikinci odada giyenebilirsin ."başımı sallayarak odaya doğru yürüdüm . Bana verdiği tişortü hemen üzerime geçirdim . Arkamda duran boydan aynaya baktım . Kapkaranlık olan bu oda da içsesimle konuştum .

İçses orda mısın ?

Burdayım. İdil noldu bize ? Neden mutsuzuz?

Merak etme içses artık mutlu olucaz .

Söz mü ?

Söz ...

Seni unutup yeni bir sayfa açtım ben geçmiş. Ya da unuttum sandım . Geri geldin . İyki geldin sevgilk geçmiş. Acılarla , yaralarla iyki geldin . Hoşgeldin .

---
Evet ilk ağlayarak yazdığım bölüm .
3.bölümün sonunda Ayça karahterini tanıtırken söylemiştim inanılmaz hikayesini tanıycaz diye ve artık tanıyoruz .
İdil ve Alp ' in arasında diğer bölümde birşeyler oalbilir mi ? Tahminlerinizi yoruma bekliyorum .
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın .
Bana şu iki hesaptan ulaşabilirsiniz .

İnstagarm :35nurdemir
instagram2:moisbeyzafan
Görüşmek üzere canlarım .
Lütfen bu zamanlarda evde kalın 🏠