Kalpsiz

10K 444 32
                                    

Uyandığımda abimin yatağında yatıyordum. Hava kararmaya başlamıştı. Bugün yaşadıklarım aklıma gelirken kabus olmasını diledim.

Ama bu gerçekti. Yalın çok büyük bir iftirada bulunmuştu ve bu kalbimin kırılmasını geç yok olmasını sağlamıştı.

Madem o bana böyle davranıyordu bende mutluymuşum gibi davranırım. Dur bir dakika neden öyle davranayım ki? Ben mutlu olacağım ve Yalın bunu görecekti.

İnsanlar da fotoğraf gibi; Ne kadar büyütürsen, o kadar düşüyor kalitesi... Ben kalbimde Yalın'ı o kadar çok büyütmüştüm ki onu oradan çıkaramadım.

Ama Yalın'ı kalbimden çıkaramadım diye onu sevecek değilim. Onu sevmemek için kalbimizi çıkaramayacak kadar korkak değiliz.

Yataktan kalktım ve aşağı indim. Aşağısı çok sessizken merakla salona girdim. Kimse gitmemişti.

Vuslat, Erim, Ömür ve Işıl buradaydı. Abim ve Murat Abi ile birlikte oturuyorlardı. Beni görmesi ile birlikte Murat Abi kalkıp bana sarıldı.

Murat Abi "Kuzum olanları duyar duymaz geldim. İyi misin?" diye sordu. Murat Abi'den ayrılırken "İyi olmamam için bir neden mi var?" diye sordum.

"Uyuyakalmadan önce Yalın yüzünden biraz kötü gibiydin." dedi Ömür. "O şerefsizi üçe katlayıp kat izlerinden sikerim. Onun beni üzmesi imkansız." dedim.

"Ağlarken kalbim acıyor diyordun." diyen Işıl ile "Acıyorsa kalpsiz olmasını da biliriz." dedim ve boşta ki bir koltuğa oturdum.

Babasının sevgi göstermediği bir kızı sevgilisi üzemezdi. Bu yazılı olmayan bir kuraldı. 

Abim konuyu değiştirmek istercesine "İki gün sonra okulca bir haftalık kamp etkinliği varmış. Gitmek ister misin?" diye sordu.

"Olur." dedim umursamayarak ve telefonumla uğraşmaya başladım. Herkesin bana kaçamak bakışlar attığını hissedebiliyordum.

Ne kadar uğraşmamak için uğraşsam da nefesim kesiliyor, gördüğüm her şey ile aklıma Yalın geliyordu.

Kalpsizlik sadece dışa yansıtılan bir şeydi. Bir insan ne kadar duygusuz görünürse o kadar acı çekmiş demektir.

Kalpsiz görünen birisi olabilirdim ama benim de duygularım vardı ve bunları sadece içimde yaşıyordum. 

Çünkü ne zaman insanlara duygularını göstersen gelip duygularının içine ediyorlar. 

Tehlike'mHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin