Zawgyi
ေရွာင္က်န္း ဝမ္ရိေပၚကုိ စိတ္အရမ္းဆုိးပီးသာ ထြက္လာခဲ့ေပမယ့္ ရွန္ဟုိင္းမွာကုိယ္နွငိ့သိသူကက်ဴလ်ဳိကလြဲလုိ႔ မရွိတာေၾကာင့္ ဘယ္သြားရမည္သူမသိ။ အခုအေနအထားၾကီးနွင္ က်ဳိလ်ဳိဆီလည္းသူမသြားခ်င္ပါ အရင္ကုိယ္တစ္ေယာက္ထဲေနရတာေတာင္အားနာေနရတဲ့ အေျခအေနၾကီးကုိ အခုလိုဗုိက္တလုံးႏွင့္သူ႔ကုိ က်ဳလ်ဳိက ၾကည္ျဖဳရင္ေတာင္ သူ႔မိဘေတြကိုအားနာဖို႔ေကာင္းသည္။ ေနာက္တစ္ခုက တီလတ္ႏွင့္ေတြ႔မွာကုိလည္း သူစုိးရိမ္သည္။ ဒါေၾကာင့္ အဝတ္အိတ္ကုိဆြဲ ၿပီး လမ္းမၾကီးကေနမသြားဘဲ လမ္းၾကားေတြထဲကေန သူေရွာက္သြားေနမိသည္။ ခုခ်ိန္ထိ သူ႔မွာဦးတည္ရာေနရာမရွိေသး။ အေတြးမ်ားႏွင့္ လမ္းေရွာက္ေနေသာ သူ႕က ပတ္ဝန္းက်င္ကုိသတိမထားမိပါ...
"ေဟ့...မင္းလားကြ ငါ့ကုိခဲနက္ေပါက္ေျပးတဲ့ေကာင္"
"ဟင္.. ဦးဖုန္းျမင့္.."
ေရွာင္က်န္းတစ္ေယာက္ အလန္႔တၾကားထြက္ေျပးမိသည္။ကံတရားရယ္ ငါ့ကိုလည္း မ်က္ႏွာသာ ေပးပါအုံးလား...
ေရွာင္က်န္း... အိတ္ကုိဆြဲပီးေျပးတာေရာ.. ဗုိက္ထဲမွာ ကေလးရွိေနတယ္ဆုိသည့္အသိေၾကာင့္ ထိန္းၿပီးေျပးေနရတာ ထင္သေလာက္မလြယ္ လမ္းၾကားေတြထဲကုိပတ္ေျပးေနတာေၾကာင့္သာ သူ႔ကုိဦးဖုန္းျမင့္မမွီျခင္းျဖစ္သည္။ လမ္းၾကားေတြထဲကေန လမ္းေပၚကုိဘယ္လုိတတ္ရမွန္းသူမသိပါ လာတုန္းကသာ ေတြ႕ကရာလမ္းထဲ အေတြးမ်ားႏွင့္ ေလွ်ာက္သြားေနတာမို႔ သတိမထားမိခဲ့။ ေျပးေနရင္ ေနာက္ကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဦးဖုန္းျမင့္ ကအရက္ပုလင္းကုိ ကုိင္ၿပီးေျပးလာတာမို႔ သူလည္း လမ္းၾကားတစ္ခုထဲကိုဝင္ၿပီး လြတ္ေအာင္ေျပးရေတာ့တာေပါ့... ေျပးေနရင္း main လမ္းမႀကီးကိုျမင္ေတာ့ ေရွာင္က်န္း ဝမ္းသာသြားသည္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ လမ္းၾကားေတြထက္ေတာ့ အႏၱရာယ္ ကင္းႏုိင္တာမို႔ သူလမ္းမၾကီးဘက္ကုိ အသကုန္ေျပးေနမိသည္။ ေနာက္က ဦးဖုန္းျမင့္ကလည္း ေရွာင္က်န္းကုိမမွီတာေၾကာင့္ စိတ္တုိကာ အမွီေျပးလာသည္။ ေရွာင္က်န္းဘာမွ မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ လမ္းမၾကီးကုိျဖတ္ကူးဖုိ႔သာ စိတ္ေစာေနတာမိသည္မုိ႔ ေဘးဘီဝဲယာကုိလည္းမၾကည့္ဘဲလမ္းကုိအေျပးျဖတ္ကူးလုိက္သည္။
YOU ARE READING
အကြောင်းပြချက်မရှိသော
Romanceဝတၳဳတစ္ပုဒ္အားသေဘာက်၍ Yizhan အေနျဖင့္ေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အျမင္မတူခဲ့ပါက ေက်ာ္သြားေပးပါရန္ ဝတ္ထုတစ်ပုဒ်အားသဘောကျ၍ Yizhan အနေဖြင့်ရေးသားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ အမြင်မတူခဲ့ပါက ကျော်သွားပေးပါရန်
