Rewrite The Stars (Completed)

Chapter 17*

Chapter 17

Tariq

"Can't sleep?" I asked Via when I saw her on the kitchen. She's drinking a milk.

She gave me a small smile. Mukhang pilit pa iyon. Nandito kami ngayon sa condo ko. I think this is ok kaysa sa bahay namin noon.

"Are you ok?" Tanong ko pa. Umupo ako sa harap niya.

"I'm thinking...nagkukulang ba ako? Tayo?" She asked sadly. "Kanina Lewes told us how he wanted to be with us on his birthday dahil never niyang na-experience iyon. At kanina sa arcade, first time niya daw tayong nakasamang maglaro. I can see how happy he is kanina and all these years feeling ko ipinagkait ko iyon sa kaniya." Naiiyak na aniya. She bit her lower lip to stop those tears from falling.

"Via..." Hinawakan ko ang kaniyang kamay na nasa mesa. "You're a good mother."

"A-am I?" Then her tears fell and I felt like someone punch my chest. Kinuha niya ang kaniyang kamay na hawak ko at pinalis ang kaniyang luha gamit iyon.

"Yes because despite of being bad hinayaan mo pa rin ako sa buhay ng anak natin."

Napailing siya. "But I still can't give him what he want and deserve." Tumayo siya. "I'm going to sleep." She said then walked away. Nakatanaw lang ako.

We will definitely give our son a complete family, love.

I have a plan and I will utilize every resources I have including our son. I was the one who asked Lewes na sabihin kay Via na dito matulog. Na pilitin si Via na dumito muna. A birthday week.

I still have an edge. Mahal niya si Sean but I know very well na mas mahal niya ang anak namin. My son wanted a family and I want his mother. Gusto nga rin pala niya ng kapatid, iyong buo at hindi iyong kalahati. I silently laughed. I was the one who gave that idea to him. Sino ba naman ang may gusto na kalahati lang ang kapatid mo?

Pumasok ako sa kwarto kung nasaan ang mag-ina ko. They were lying on my bed and that's the best view I've ever seen for these past six years.

Tumabi na ako sa kanila. Nasa kanang bahagi ako ni Lewes while Via is on the other side. I kissed Lewes' forehead and so as Via. She's sleeping well not really. Alam kong nag-tutulog-tulugan lang siya. Mamaya ililipat ko si Lewes at siya ang i-gigitna ko.

Via

I woke up the next morning that I was in Tariq's arm. Halos mapanganga ako nang magmulat ako at dibdib ni Tariq ang nabungaran ko. Nakakulong ako sa kaniyang mga bisig. Anong ginagawa ko dito? Nasaan si Lewes?! Dahan-dahan akong humarap sa kabilang side and there I saw my son sleeping. Anong oras na ba? May pasok pa siya.

Dahan-dahan akong umalis sa bisig ni Tariq.  It's our son's birthday. Ipagbe-bake ko sana siya kaya lang parang wala namang ingredients dito. I looked at the clock 6am pa lang. Dumiretso ako sa kusina. I cooked some breakfast. Patapos na ako nang biglang may yumakap sa baywang ko mula sa likuran.

"Good morning, love." He said sexily. Sexily? Sh*t! Ano bang iniisip ko.

"Good morning." Bati ko. "Stop hugging me."

"But I love hugging you."

Siniko ko siya. Pinakawalan naman niya ako kaya hinarap ko siya. "Wala tayong cake para kay Lewes."