Kör bir kız, kör kütük aşık olabilir mi gerçekten?
Görmeden sevebilir mi? Birinin desteği olmadan hayatını sürdürebilir mi?
Vişneli dondurmayı görmeden sevebildiyse, onuda sevebilir bence.
Satırlarını okurken yüzünüzde gülücükler açacak, bazen d...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saniyeler içerisinde kapı çaldı. İçimde ki heyecanı size tarif edemem...içimde sanki beni istemeye geliyorlarmış gibi bir heyecan var. Hani hep derler ya aşık olunca karnında kelebekler uçuşurmuş...galiba karnımda kelebekler uçuşuyor.
O şimdi buraya gelicek, bizimle masaya oturucak ve yemek yiyecek, acaba güzel yemek yiyor muydu? Evet kahretsin ki bunu bile düşünüyorum, görebileyim de yemek yerken göreyim fark etmez.
"Hoş geldin oğlum, buyur geç içeri." dedi annem.
Tamam Ezgi, geliyor sakin olmalısın. Derin nefes al, ver, derin nefes...
"Sen şöyle geç, ben de yemeği ocaktan alıp geleyim." dedi annem.
Eve geldi geleli henüz sesini duymamıştım, omzumda hissettiğim elle beraber yerimden sıçradım.
"Sakin ol ufaklık, merhaba." dedi nefesini kulağım da hissedebileceğim bir şekilde.
"Tabii Efendim, lütfen." dedi yağız kibarlığını bozmayarak. Az önce ki ufaklığa ne olmuştu? Artık takılmıyorum "Ufaklık ve Küçük Hanım." demesine çünkü her cevap verdiğimde daha iyi bir şey söyleyip lafı bana yedirecek.
"Kızım sen içiyor musun?" dediğinde iyice tereddütte kalmıştım. Kendi başıma içemezdim, evet ağzımın yerini bulabiliyorum. Zaten sıkıntı o kaşığın, ağıza gelene kadar olan yolda. Döküp de rezil olmak istemediğim için çorba istemedim.
