Kör bir kız, kör kütük aşık olabilir mi gerçekten?
Görmeden sevebilir mi? Birinin desteği olmadan hayatını sürdürebilir mi?
Vişneli dondurmayı görmeden sevebildiyse, onuda sevebilir bence.
Satırlarını okurken yüzünüzde gülücükler açacak, bazen d...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
"Ezgi beni bir dinler misin?" diye bağırdı Yağız arkamdan.
"Yaprak ne olur beni götür, lütfen!" dediğimde zaten çoktan koluma girmişti. Hızlıca yürümeye başladık, Yağız birkaç kere daha arkamdan seslendi ama dinlemeyeceğim. Asla, ben... beni kullandı ya! Sen aptalın tekisin Ezgi APTALIN TEKİ! Nasıl da güvendin daha birkaç gündür tanıdığın çocuğa? Senin hayatında erkeklere yer yok kızım! Sen hak etmiyorsun ki, bak baban bile yok yanında!
"Ezgi ağlıyor musun sen?"
Daha fazla direncim kalmadı, yıllar sonra ilk kez birisine güvendim ve... ve evli çıkıyor! EVLİ! Kaldırımda olduğumuzdan emin olduktan sonra daha fazla dayanamayıp kendimi olduğum yere, dizlerimizin üzerine bıraktım. Dolan gözlerimde ki yaşlar sağanak gibi akmaya başladı... Hıçkırıklarımdan Yaprak'ın sesini bile duyamıyorum.
"Kör olduğum için göremeyeceğimi sandın değil mi? Anlamaz, bilmez, öğrenmez zaten göremiyor ki dedin! İlk kez bunu söylüyorum! Ben gözlerimi istiyorum Allah'ım! İlk kez neden diyorum, neden ben?"
Oturduğum kaldırımda bağırmaya başladım. Hıçkırıklarımdan kelimelerim ağzımdan kekeleyerek çıkıyordu. Belki şu an onlarca kişi etrafım da ve beni dinliyor, deli mi bu diyorlar? Hayır deli değilim, saf, aptalın tekiyim!
"Ezgi hadi ne olur kalk eve gidelim?" dedi Yaprak göz altlarımda parmaklarını gezdirirken. Nefesi yüzüme değiyordu, oda benimle beraber yere oturmuş olmalıydı. Önümden kalktığını hissettim.
"Taksi!" diye bağırdı.
"Kalk hadi güzelim ne olur? Eve gidelim sakinleş biraz." Yaprak dirseklerimden tutup beni zorla da olsa ayağa kaldırdı. Birkaç adım attıktan eliyle kafamı destekleyerek beni taksiye bindirdi. Kendisi de yanıma yerleştikten sonra. Kapıyı sertçe çarptı.
"Özür dilerim abi, düz devam edelim lütfen!" dedi ses tonunu biraz kısarak.
Arabanın camına kafamı yaslayıp, sessiz hıçkırıklarla yaşlarımı süzmeye devam ettim. Hak ettim mi? Ben bunları hak edecek ne yaptım, ne günah işledim ya? Tam mutlu oldum diyorum, biri çıkıp içine ediyor! Bu sefer içine eden kişi, beni mutlu eden kişi! En çok da koyan bu ya, ben ona güvenmişken onun beni kullanılacak bir kız olarak görmesi. Ben senin göğsünde uyudum be, ben senin kokunu içime çekerek uyudum! Ben seni görmeden, sana güvendim!
