Just One Woman | MYG

29

Üç saat diyordu içimdeki ses. Üç saat. Sadece yüz seksen dakika.
Karşımda oturan bedeninin huzursuzluğunun dinmesine sadece bu kadar vardı işte.

Onu neden buna zorluyordum? Kendimce sebeplerim vardı ama o bunların hiçbirini duymak istemiyor sadece üç saatini geçirip gitmek istiyordu. Kolyesiyle birlikte. Tabi birde bu konu vardı. Kolyesi onun için neden bu kadar önemliydi bunu öğrenmek istiyordum. Bu üç saat içinde öğrenmeyi de planlıyordum zaten. Ama bazen o kadar inatçı oluyordu ki ağzından tek bir kelime bile alamıyordum.

"Bu yemekleri kime yaptırdıysan ellerine sağlık. Gayet güzeldi. Şimdi kolyemi verebilirsin"

Ellerindeki bıçağı ve çatalı masaya bıraktı. Masaya yaslandı ve ciddiyetle süzdü yüzümü.

"Kolye?"

"Evet Yoongi, kolyem. Bana ait olan hani?"

Başımı iki yana salladım. "Hayır. Üç saatin dolmadı." diyebildim sadece. Başka sağlam bi mazeret sunamıyordum.

"Ne olacak böyle? Üç saat boyunca oturunca ne olacak? Anlamıyorum cidden."

Omuz silktim. Önümdeki tabağı ileriye ittim. Zaten epey olmuştu yiyeli. Onu izliyordum. O da onu izlediğim için yiyemiyordu. Tuhaftık.

Sandalyemi geriye iterek ayağa kalktım. O da benimle birlikte kalkmıştı. Üzerindeki eteği düzelterek önüme geçmesine izin verdim. Belki de okul üniformasını değiştirmesi için onu ilk önce eve göndermeliydim. Gözümün önünde bu şekilde dolanması hiç iyi olmuyordu çünkü.

"Üzerine rahat bir şeyler verebilirim."

Salona giderken söylediğim şey yüzünden adımları durdu ve bana doğru döndü.

"O nedenmiş? Ben gayet rahatım. Kalan iki saat yirmi iki dakikam da geçince çok daha rahat olacağım."

Yüzümü ekşittim. "Sayacak mısın böyle?"

"Aynen öyle."

Salona girdi. Pekala kendi bilirdi. Etekle önümde kıvırtıyor oluşu benim hoşuma giderdi.

Koltuklardan birine oturduğunda salonun köşesindeki şişelerden birine uzandım. İki kadehe doldurduğum sıvıya bakarken "Aslında alkol almasak daha iyi olur." demişti. Umursamadım. Ona yaklaştım ve kadehlerden birini ona uzattım. Aldı. İstemese de.

Yanına oturdum. Kabul ediyorum onun kadar olmasam da gergindim. Bunun nedeni neydi ki? Ondan etkilendiğimi biliyordum evet ama ben zaten çoğu kadından etkilenirdim ki.

"Çok içmiyor musun? Özellikle bu aralar."

Başımı sallamakla yetindim. Evet içiyordum. Psikolojik olarak iyi değildim. Bunun sebebi muhtemelen oydu. Kendimi yetersiz ya da beceriksiz görüyordum. Bunun sebepleri olarak bir sürü şey sıralayabilirdim. Mesela bana yüz vermiyor oluşu, beni neredeyse her konuşmamızda tersliyor oluşu falan filan...

"Her neyse. Ee ne yapacağız? O aptal arkadaşlarının yalnızlığını benimle nasıl gidereceksin?"

"Sevişerek?" Bu tamamen aklımdan geçen seçenekti. Söylemeyi düşünmüyordum ama ağzımdan çıkmıştı bi kere.

Şaşırdı ama umursamamaya çalıştı. "Eminimki Jimin'le sevişmiyordunuz?"

"Tabiki sevişmiyoruz. Sadece bi fikir sundum."

Gözlerini devirdi ve eline verdiğim kadehe yöneldi. "Saçma bi fikir."

Nasıl ikna edecektim onu? Nasıl sevişecektik ki?

Onun amacı kadınları benden uzak tutmaktı. Benim amacım da onu yatağıma almaktı.

"Film izleyelim mi?"

"Olmaz" dedi sanki dünyadaki en berbat öneriyi sunmuşum gibi.

"Seninle film izlemem. Muhtemelen öyle bir film seçeceksin ki bir sevişme sahnesi içinde bulacağız kendimizi ve sonra sen de bana yaklaşmaya çalışacaksın. Hiç gerek yok buna."

Aklımda böyle bir şey yoktu. Ciddi anlamda yoktu.

"İyi fikirmiş. Bi ara denerim bunu."

Ters ters baktı yüzüme.

"Bu arada beni suçluyorsun ama karşımda mini bir etekle otururken hiç de masum görünmüyorsun, söylemiş olayım."

Bakışları eteğine kaydı. Sonra sanki ilk kez görüyormuşum gibi ben de baktım. Ama eteğine değil, bacaklarına.

"Bakma!"

Eteğini çekiştirdi.

Tanrım...

"Ji Yeon."

Bakışları bana doğru döndü. Sabırsızdım. Onunlayken daha da sabırsızdım.

"Bence eteğini çıkart."

Kaşlarını çattı.

"Bak yine saçmalamaya başlıyorsun."

"Hayır o anlamda dememiştim yani sana bi eşofman verebilirim. Üzerini değiştir. Lütfen."

Gözlerini kırpıştırdı. Önüne doğru döndü ve düşünceli bir şekilde salladı başını.

"Pekala sadece bi eşofmandan bana yürüyemezsin ya."

İşte orasından pek emin olamıyordum.

Kookiloj ve redninja_rapheal 'in ortak eseridir.