Gözlerini Yıldızlarda Tut /Hildam

"Hayır...gerekmiyor"

~Damla pow~

  Yaklaşık 3 gündür Hilmicem ile uğraşıyorum. Her konuşmak istediğimde benden kaçıyor, bazen oyunlarda çak bile yapmıyor ve bu durum benim canımı sıkmaya başladı.

  Bulduğum her fırsatta yanına gittim ama beni görmemezlikten geldi. Geçen akşam benim ona doğru geldiğimi görünce gidip Yağmur'un yanına oturdu beyefendi, bende o yüzden onun suratına bakmıyorum, aslında o da benim suratıma bakmıyor ama olsun sonuçta konuyu bilmesem de ben haklıyım.

"Damla iyi misin?"

"Bok gibiyim" diye bağırdım Anıl'a,

"Kanka ama yapma böyle ya valla" diye bana sarıldı Anıl bende onu ittirmeye çalışıyordum.

"Şu an sarılmasak...sırası değil" dedim ve Anıl beni dinleyerek geriye çekildi. Bu tarz zamanlarda ve bu tarz konularda çok anlayışlı biri oluyor Anıl ve bu özelliği gerçekten çok güzel.

"Bir şey istermisin?"

"Biriyle konuşmak istiyorum Anıl ama konuşursam kötü oluyorum. Neden benim başıma geliyor böyle şeyler?"

"Neden ben bunları yaşıyorum, niye onca kişi varken ben sıçtığımın Survivor'ına gelip aşık oluyorum?"

"Damla aşk çok güzel bir şeydir. İlayda mesela..benim hayatımda olan en güzel şeylerden biri, tabii Murat'ımda var" dedi ve kıkırdadı.

"Anıl ben çok aşığım Hilmicem'e. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilmiyorum, bütün hayatım Hilmiden ibaret gibi hissediyorum"

"Ben de hep Murat'ı düşünüyorum Damla napıcaz biz"  ortamı yumuşatmak için böyle konuşuyordu, ya da ağlamam geçsin diye bilmiyorum.

"Bana neden böyle davrandığını bile bilmiyorum.."

Burukça gülümseyip Anıl'a baktım,

"...sen biliyorsun ama bana söylemiyorsun"

"Bak canım benim ağlama. Gerçekten bunu sana söylemesi gereken en son kişi benim"

"Hilmicemle öpüşmüşmüyüz?"

"Ha anlamadım?" Anıl baya şaşırmış bir ifadeyle bana bakıyordu,

"O gece öpüşmüşmüyüz?"

"Damla...bana sorma ama lütfen. Ben söyleyemem işte kanka git ve ne olursa olsun Hilmicem'le konuş anlıyormusun?"

"Beni görünce adanın öbür ucuna gidiyor Allah aşkına ne konuşması"

"O kadarını sen biliyorsun ben değil. İstediğin zaman konuş ama konuş tamam mı?"

Anıl'ı kafamla onayladım ve gözlerimdeki yaşları sildim. Gülümsedim ve Anıl'a baktım,

"Ee bugün nasılsınız Anıl bey?"

"Şükür be kızım. Bu haline can kurban yemin ederim"

Anıl'a yapmacık bir sinirle baktım gerçi ne kadar başarılı oldum bu tartışılır.

***

Akşam yemeğine kadar Anıl ve Murat'la sahilde oturmuştuk onlar daha çok çifte kumru gibiydi bende masum ve saf kız rolünü üstlendim mecbur.

  Hilmicem ise ortalıkta gözükmüyordu sabah uyanır uyanmaz ormana gidip ya oyun için geliyor ya da yemek yiyip uyumak için. Onu merak ediyorum ve bu hali beni üzüyor ama yapabileceğim bir şey yok onunla konuşmak dışında.

"Damla hadi yatacağız" diye kolumu dürttü Murat, etrafıma baktığımda ateş yavaş yavaş sönüyordu ve herkes barakalara geçiyordu.

"Siz gidin. İyi geceler" dedim ve Anılla Murat'a öpücük gönderdim. Hilmicem sahilin ordan barakaya doğru geliyordu tabii yine yüzüme bakmadı. Hilmicem'e doğru ilerledim o daha ne olduğunu anlayamamıştı.