அந்த வாரத்தை ஒரு வழியாய் செல்போன் அழைப்புகளிலும் பேச்சுக்களிலும் இருவரும் நெட்டி தள்ள அன்று புதன் இரவு கௌதம் கிளம்பிவிட்டான் சென்னையிலிருந்து கோயம்பத்தூரிற்கு .பதினைந்து மணி நேர பயணம். சென்று தான் புக் செய்த சீட்டில் அமர்ந்தவனிற்கு நினைவுகள் அனைத்தும் அவனின் ஜானுவை பார்க்க போகும் குதூகலம் நிறைந்திருந்தது .
அவளிற்காக ஏதாவது வாங்க வேண்டுமென்று நினைத்தான் ஆனால் என்ன வாங்குவது என்றே தெரியவில்லை .குறும்புத்தனம் செய்திடும் குழந்தை பெண்ணவளிற்கு கொடுக்க எதுவும் அவனிற்கு தோன்றவில்லை அவளின் கைகுட்டையையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் .
அவனிற்கு ஏனோ இந்த ஜான்வி புதிதாய் இருந்தாள் .அவள் மேல் தோன்றும் உணர்வுகளும் அவ்விதமே .யோசித்தாலோ அது புரியாத புதிரெனவே தோன்றுகிறது அவனிற்கு .எனவே அவர்களுக்கு மத்தியில் என்ன இருக்கிறது என்று யோசிப்பதையே விட்டு விட்டான் .
நன்றாக தூங்கியவன் அடுத்த நாள் மீட்டிங்கை சிறப்பாக கோயம்பத்தூரில் முடித்தான் .அன்று ஜான்வியோ அலுவலகத்திற்கு சென்றவள் இந்நேரம் வந்திருப்பானா? ஏன் இன்னும் அழைக்கவில்லை ?இன்றும் வழக்கம் போல் தான் அழைப்பானா ?என்று எண்ணிக்கொண்டிருந்தவள் அப்படியே அலுவலகத்திற்குள் செல்ல ஜீவிதாவும் ப்ரவீனுமோ இவள் என்ன செய்கிறாள் என்றே புரியாமல் சுற்றிக்கொண்டிருந்தனர் .
ஜான்வி அவ்விருவரிடம் கூட சொல்லவில்லை இன்று சொல்லி விடலாம் என்று நினைத்தவள் தன்னையே குறுகுறுவென்று பார்க்கும் தனது நண்பர் பட்டாளத்தை அழைத்தாள் .
ஜான்வி"ஹே வானரங்களா இங்க வாங்க "என்க
அவர்கள் முகத்திலோ மரண பீதி தெரிந்தது என்ன செய்ய காத்திருக்கோ குட்டி சாத்தான் என்று நினைத்தபடி அருகில் வந்தவர்கள் நிற்க ஜான்வியோ "அது.... டேய்ய் ஒரு விஷயம் சொல்லுவேன் என்ன திட்ட கூடாது "என்று கூற
அப்பொழுதே தெரிந்து விட்டது விபரீதமான தான் எதையோ சொல்ல போகிறாள் என்று .
