SERVİSTEKİ ÇOCUK

13. Bölüm

"Sonunda !" dediğinizi duyar gibiyim. Ama ben gün kavramını unuttum gerçekten arkadaşlarım. Bölümü daha iki üç gün önce atmışım gibi geliyor. Bir bakıyorum beş gün olmuş. Sonra yazıyorum tabii hemen. Bunun için beni affedin lütfeeen.

Bu bölümü bazı yorum yapan, oy veren tüm okuyucularıma ithaf ediyorum. Çünkü hepinizi o kadar seviyorum ki birinizi ayırıp sadece ona ithaf etmem diğerlerini üzebilirdi. Seviyorum sizleri ♡

Bu arada ekrana tıklayıp sol alt kısımdaki yıldıza basmayı unutmayın lütfen. Teşekkür ederim 🖤

İyi okumalar, güzel insanlar 💫

Başından beri benimle oyun oynadığını tahmin etmeliydim. O gün senin karşında Rüzgar beni sevmiyor diye ağladığımda beni teselli etmen falan yalandı. Hepsi yalandı. Beni o gün teselli ettin de ne oldu ? Şimdi Rüzgar'la kendin çıkıyorsun. Baştan sana inanmamalıydım zaten. Beni, yani Rüzgar'la arandaki tek engeli kaldırdın. Şimdi önünde hiçbir engel yok tabii. Çok güzel plan Arya. Bir daha benim karşıma çıkıp hiçbir şey olmamış gibi yapmaya çalışırsan seni bitiririm. Herkesi oynattığını kimse anlamayabilir. Ama ben anlıyorum ve seni de tek hatanda bitiririm.

~Bade

Okuduklarım karşısında o kadar şok olmuştum ki kağıdı katlayıp katlayıp açıyordum ve tekrardan okuyordum, belki başka bir yazı çıkar diye. Ama yok. Gerçekten de bunları yazmıştı. Benim bilerek yaptığımı düşünüyordu. Bilmiyordu ki elimden gelen bir şey değildi, Rüzgar'a olan düşüncelerim.

Kağıdı kitabın arasına koyup kitabı kapattım. Ders çalışma isteğim geri gitmişti. Gerçi öyle bir isteğim yoktu. Sadece eksik olan konuları yetiştirmek için çalışıyordum. Tabii ona çalışacak moral de kalmamıştı şu durumda.

Bade'nin yanına gidip doğruları yüzüne söylemek istiyordum. Onun tarafından bakınca belki dediği gibi gözüküyor olabilirdi. Ama öyle bir şey yoktu ve onun bu şekilde düşünmemesi gerekirdi. Ona bunu yapacağımı düşünmemeliydi. Ne kadar istersem isteyim, eğer üzülecekse Rüzgar'la konuşmayacaktım.

Güneş'i arayıp olanları anlattım. Grubumuzdaki en akıllı ve insanlarla ilişkisi en iyi olan oydu. Bana yardım edeceğini düşünmüştüm. Ama tek dediği "Bade de haklı ama sevdiğin kişiden vazgeçmemelisin." olmuştu. Sevdiğim kişi Rüzgar mıydı gerçekten ? Seviyor muydum onu ki bu kadar düşündürtüyordu beni ? Ayrıca eğer onu sevseydim onunla konuşmamayı göze alır mıydım ? Bence sevmiyordum, bu yüzden bir an önce Bade ile konuşup gerçekleri anlatmalıydım.

Odanın içinde turlamaktan sonunda yorulmuş bir şekilde kendimi yatağıma attım. Kimseyle düzgünce ilişki kuramayacaktım zaten. Kendi kendimi kandırmıştım bunca zaman. Bundan sonra eskisi gibi soğuk davranmaya devam edecektim. Kimseyi durduk yere üzmek istemem.

Telefonumdan bildirim sesinin gelmesiyle dikkatimi dağıtmak için bildirime baktım.

Göktuğ: Gençler yarın buluşalım mı ?

Mustafa: Evet bence de buluşalım.

Göktuğ: Hayret Mustafa. Ekmeyeceksin ilk defa bizi. Ne oldu da böyle hevesli oldun ?

Mustafa: Annemlerle kavga ettim yine. Evde durmak istemiyorum.

Berfin: Mustafa üzülme lütfen. Bak aranız düzelecek yine biliyorsun.