SERVİSTEKİ ÇOCUK

5. Bölüm

Medya: Arya 👀

Satır aralarında değerli yorumlarınızı görmek çok güzel. Teşekkür ediyorum hepinize 💕💕

İyi okumalar, değerli insanlar💫

Saçlarımı topuz yaptım ve çantamı da alıp aşağı indim. Dün geç yattığım için bizimkilerle aynı saatlerde uyandım ve aşağı indiğimde teyzem kahvaltıyı hazırlıyordu. Yanına gidip yardım etmeye başladım

"Ayağın nasıl Arya ? Daha iyi mi ?"

"Evet teyzecim iyi. Teşekkürler."

"Sevindim sevindim. Ee okulunu sevdin mi ?"

"Yani ısınamadım tabi ilk günden ama güzel bir sene olur umarım."

Gülümsedi ve elindeki boyozları bir tabağa koyup masaya yerleştirdi. İzmir'e geldiğimden beri en sevdiğim şeylerden birisi boyozdu. Bir de bombayı merak ediyordum. Çünkü Bade'yle Burak dillerinden düşürmüyorlardı.

Kahvaltımızı yaptık ve yine bahçe kapısına çıkıp servisin gelmesini beklemeye başladık. Burak'a bir şey söylemek için kafamı sağa çevirdiğimde Bade'nin kötü bakışlarıyla karşılaştım. Kafamı 'ne oldu' gibisinden iki yana salladım.

"Serviste bizimle otursana."

"Sizinle derken ?"

"Arkadaşlarım ve benle. Seni onlarla tanıştırmak isterim."

Bade ve şımarık arkadaşları mı ? Tanışmasam da olur ama neden beni birden onlarla tanıştırmak istediğini anlayamadım.

"Daha sonra tanışsak daha iyi olur. Saol."

"Niye ?"

"Sabah sabah fazla iletişim modunda değilim."

"Eminim öyledir."

Son dediğini alayla ifade ettiğinden sinirlendim. Ama ne ima ettiği hakkında düşünmekle kendimi yoramazdım. Bade bu. Beni sinir etmek için elinden geleni ardına koymaz.

Servis geldiğinde dün oturduğum yere, şoförün iki arka koltuğuna pencere kenarına oturdum. Bade en arkaya, Burak da Mert'in yanına iki arkama oturdular.

İçten içe yine o çocuğun yanıma oturup oturmayacağını merak ediyordum. Ama neden merak ediyorum asla bir fikrim yoktu.

Servis ilk durduğunda yani onun bindiği yere geldiğimizde gözlerimi kapıdan çektim ve pencereden dışardaki arabaları izlemeye başladım.

Çocuğun kolunun koluma değmesiyle yanıma oturduğunu fark ettim. Oysa dışardaki arabalara o kadar dalmıştım ki, seçtiğim bazı arabaları süren insanların şu anda neler düşündüğünü tahmin etmeye çalışıyordum. Umarım bunu herkes yapıyordur, yoksa deli olduğumu düşünmeye başlarım.

"Günaydın."

"Sana da."

"Ters tarafından kalktın galiba."

"Hayır neden ki ?"

"Niye sert sert cevap veriyorsun o zaman ?"

"Farkında değildim kusura bakma."

Yüzümde gözlerini bir tur geziye çıkarıp tekrar gözlerime baktığında gözlerinin yeşilinin bana ormanı çağrıştırdı. Uçsuz bucaksız ve kimsenin ormanın sonuna kadar ulaşamayacağı koyulukta bir orman.

"Kulaklık almadın mı ?"

"Henüz değil."

"O zaman al bakalım."