"Nereye gidiyoruz kelebek" dedi Meriç abim "Meriç abi neden bana 'kelebek' diyorsun?" diye sordum. "Çünkü sen kısacık ömründe herkese iyilik yapmaya çalışıyorsun. Çünkü sen kısacık ömründe herşeyi tatmak istiyorsun. Çünkü sen kısacık ömründe her yer...
O yüzden arkadaşlarım 9.sınıfda böyle bir çalışma yapmışlar. Teşekkür ederiz" dedim ve tebessüm ederek arkadaşlarıma döndüm.
Xx
3 ay sonra 3 ay, toplam 3 ay olmuştu. 15 tatilden sonra Ankara'ya gelmiştim ve okuluma aynı devam etmiştim. Bugün mezun olma günümüzdü, annem, babam, abim ve Merve gelmişti. Edirne'de abimle Merve sözlenmişti aynı zamanda Meriç abim ve o kızda sözlenmişti. Ben dükkanımı Merve'ye devretmiştim, dükkan hâlâ benim üstümde sadece Merve hafta sonu işletecek. Araf'ın ölümden 1 ay sonra toparlamıştım o da halamın hayat konuşması yaptıktan sonra oldu.
Gri bir abiye giyindim. Saçlarım yine kalçama gelmişti biraz kestirmiştim ama yine uzamıştı. Saçma maşa yaptım ve koyu bir makyaj yaptım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saat 6'ydı ve biz 6 buçukda toplanacağız. 2 saat fotoğraf, bizim şarkı, bazı kişilerin konuşması, kep atma ve eğlence vardı. 4 sınıf olduğu için B ve C'ler yapmıştı sıra A ve D'lerde.
Aşağı indiğimde herkes oturmuş sohbet içerisindeydiler. Benim topuklumun sesine baktılar. Annem yanıma geldi "sen daha benim bebeğimsin Mira" dedi ve sarıldı "anne lütfen ağlama, bu arada ben eğlenceye kalmıyacağım. Direk Trabzon'a gideceğim" dedim babama bakarak, babamdan bunun için izin alıyordum. Babam gözleriyle onalayınca Merve konuşmaya başladı "şey, bende gidebilirmiyim? Yaz tatili için hem babanemgil orada" dedi ben tebessüm ettim zaten bu aralar bağımız kopmuştu ve bu yaz tatili iyi gelebilirdi.
Babama baktım "peki biz izin veriyoruz ama sen ailene sor" dedi babama öpücük attım babam ayağının altına alıp ezdiğinde dudak büzdüm "gel kız buraya ben öpücük möpücük anlamam" dedi babam eliyle gelemeni işaret ederek, koşarak babama sarıldım. Babamdan ayrılıp halama sarıldım.
"Ay bana bi fenalık geldi çifte kumrulardan birisi sana sonra sarılırım. Anne benim eşyalarımı toplarmısınz? Ben artık gideyim" dedim anneme 'kdy' bakışı atışımı yapmaya çalıştım ama öküz bakışı yaptım sanki "ay tamam bana öküzün trene baktığı gibi bakma, hadi git sen" dedi annem bak ne demiştim öküz bakışı.
Anneme öpücük attım ve dışarıya çıktım. Arabama bindim ve buluşacağımız yere gittim.
"Hop! Yavaş gelin burada aile var" dedi Burak, Ali ve Kader'e sataşarak sonra sevgilisi Zeynep'i saçlarından öptü, arkadan ensesine geçirdim "hop! Yavaş gel sap var burada!" dedim, enseinden baya bi ses çıkmıştı. Burak benim kafama hafifçe vurdu sonrada saçımı öptü.
Yavaş bir şekilde taksim dayıdan bahsederek içeri girdik. Hey seni gidi dünya bizde bu şansı bağışladın ya teşek (teşekkür).
Baya bir poz vermiştik bazılarında grupca poz bazısında tek başımıza poz vermiştik. Ortaya çok güzel pozlar çıkmıştı.
Xx
2 saat bitmişti sıra bizim şarkıya gelmişti. Sahnede sadece A'lar yani biz vardık. Şarkı açıldı ve başladık.
Bir çocuk oldum, ellerim yaralandı Bir güneş oldum, gözlerimden yaş aktı Bir yaprak oldum, damarlarım kan ağladı Bir aşık oldum, her gece efkarlıyım Bir içki oldum, yıllandıkça değer kazanan Bir ülke oldum, herkesin mal varlığı
Bir kum tanesi ufak ve savrulan, Bir deniz oldum balıklarıyla oynayan
Her gün farklı bir benim, Her gün aynı değildi, Her gün farklı bir şehir Her gün aynı bir rüzgar
Çeker kolumdan savurur beni Geçen günlerim gençliğimdir benim Bakış açısı değişik bir çok insan Hepsi farklı herkes aynı olsa Her gün monoton devam eder Bilinen tek rüya dünya döner
Dünya dönsün yerli yersiz Hayaller farklı farklı söndü Umudu kırılan bir çok insana Dua etmek uzaktan hoş göründü
Dünya dönsün yerli yersiz Hayaller farklı farklı söndü Umudu kırılan bir çok insana Dua etmek uzaktan hoş göründü
Şarkıyı bitirince eğildik ve kenara çekildik D'lerde gelince bazı kişilerin adları okundu, 1 dakika arağıyla konuştular "ve son olarak Mira Araf" dedi hoca, ben mi? Hadi ama dostum.
Sahneye çıktım ve elime mikrofonu aldım. "Merhaba ben Mira Araf, nam-ı değer Istanbul. Konuşma hazırlamadım kendime sadece bir kaç konudan bahsedeceğim. Okula ilk geldiğimde bir hocadan olamayacak muamele gördüm. Müdürün yanına gittim ve geri geldim sonra zil çalınca arkadaşlarım benim bildiğim dünya dönsün yerli yersiz şarkısını söylemeye başladılar. Şaşırdım sonra Araf'a neden söylediklerini sorunca küçük bir intikam için olduğunu söyledi. Ben çok şanslıydım, böyle bir sınıfa düşmek tam bir gururdu. Bir gün abimden daha çok sevdiğim Araf mutlu bir günümüde vefat etti" gözlerimi kapattım ve geri açtım "onun bana hediyesi 12/A sınıfı, hababam sınıfı gibi yaramaz değiliz, çapkın değiliz ama bizde 12/A'yız! Bu şarkıyı gelecekteki 12/A'ya armağan ediyoruz" dedim ve sınıfa göz kırptım. Şarkıyı açınız İtirazım var bu zalim kadere İtirazım var bu sonsuz kedere Feleğin cilvesine hayatın sillesine Dertlerin cümlesine itirazım var
Hayatın en başında felek karşımızda mı kaldı Yaşamın kıyısından ömür zaten çok yol aldı Elimde bir kalem bir kağıt kimi zamansa hüznüm Dünyaysa çelme taktı düştük bazen hep penaltı Bir istediğim bir istemediğim günler Hayır beklediğim kendini iteklediğim Ve yere düşünce teklediğim Sırlarım gecemde gizlidir güneşten sakladım Bazen umutlar da söner ayışığından aldığım Yüreksiz olan zevksiz gelip geçer her mevsim Kabartma fazla nefsin yürekli olan sevsin Karanlık odam sessiz düşüncem pek bi keyifsiz Haksızlık damarlarımda gezenlerdir en renksiz Hançeri var hayatın hayata sırtımız dönük Bir mazeretim yok benim yolun sonu zaten ölüm…
Eğlenerek söyeldiğimiz Müslüm Gürses'i anmış olduk. Herkes alkışladı, ayağa kalktılar. "Evet 12/A'ya yeniden teşekkür ediyoruz. Sıra kep atmada" dedi hoca, sanki hocanın arkasından at kovalıyordu. "3, 2, 1" dedi ve ben dahil herkes kepini attı.
Artık üniversiteliydim. Kep atma töreninden sonra arakdaşlarımla vedalaşmıştım. Hep beraber fotoğraf çekinmiştik, hocalarla, ailemle ve kendi başıma fotoğraf çekindim.
Xx
"Anne hadi görüşürüz, her zaman gelin" dedim ve arabaya bindim. Son karara göre abimde gelecekti ve bizi evime yerleştirecek sonra gidecek. Gece olduğu için uzadım ve yattım. Üstüme daha rahat kıyafetler giyinmiştim. Okula yürüyerek gidemiyecğim bir mesafede olduğu için benim arabamla gidiyorduk. Merve abimin yanında ben arkada tek başımayım.
Naber? Aslında bölümü dün akşam atacaktım. Soma gecesi için... Ama bugün atabildim :) Bahsedecek konu yok. Allahaısmarladık. Oy ve yorum yapınız♡
