Erkenden uyanıp evden çıktım. Finallerimin sonuncusuna gireceğim için mutluydum. İçim mutlulukla dolup taşıyordu.
Aslında edebiyat bölümüne kendi isteğimle girmiştim. Fakat yaz tatiline başlamak ve farklı iş deneyimleri yaşamak istiyordum. Benim için harika birkaç ay olacaktı.
Elimde ders notlarıyla fakülteme doğru yürürken Tao'yu gördüm. Onu aramak zorunda kalmadığım için mutluydum.
"Hey! Yazı ders çalışarak geçireceğini söylemiştin. Bunları senin için hazırladım."
"Bunlar nedir Channie?"
Tao benden bir yıl sonra kaydolduğu için, bu yıl gördüğüm dersleri seneye alabilecekti.
"Gelecek yıl alacağın derslerin notlarını getirdim. Yeşil kağıtlarda yazanlar, yarın gireceğin sınavla ilgili. Umarım işine yarar."
"Tanrım! Tanrım! Channie mükemmelsin!"
Sımsıkı sarıldı. Sonra benden ayrılıp kağıtlara sarıldı ve fakültenin önünde tepinmeye başladı. Birilerinin bizi görüp görmediğine bakmak için başımı çevirdiğimde Yifan'ın bakışlarıyla karşılaştım. Son zamanlarda onunla sık sık göz göze geliyordum.
Aslında Yifan'ın sadece adını biliyordum. Onunla bu yıl bir ortak dersim vardı. Benden büyük olduğunu duymuştum. Fakat ikimiz de gelecek yıl son sınıfta olacaktık.
"Tao, bugün ne yapacaksın?"
"Sınavım var. Sonra işim yok."
"O zaman biraz vakit geçirelim. Söz veriyorum çok vaktini almayacağım. Yarınki sınavına çalışabileceksin."
"Akşam senin verdiğin notları okusam yeter."
Fakülteye doğru yürürken Yifan da oturduğu banktan kalktı. Başıyla selamlayıp hızlı adımlarla içeri girdi.
"Sana mı selam verdi?"
"Hayır, sanaydı Channie. Ben onu tanımıyorum."
Yifan'ın üzerimdeki şaşkınlık temalı etkisiyle birlikte A dersliğinden içeri girdim. İçerde beni bekleyen ikinci şaşırtıcı olaydan habersizdim. Yifan, her zaman oturduğum en ön orta sıraya yerleşmiş gülümsüyordu.
İlk olarak, o sıraya benden başka kimse oturmazdı. İkincisi ise, bu dersimiz ortak olmadığı halde burada olması garipti.
Aslında diğer tüm öğrencilerle ilgili oturup düşünmüyordum. Yifan biraz farklı biriydi. Az önceki gülümsemesi bile herkesi şok edebilecek cinstendi. Normalde bakışları öylesine sertti ki, gülmenin asla onun tarzı olmadığına yemin edebilirdim.
A dersliği, birleştirilmiş okul sıralarının olduğu nadir dersliklerden biriydi. Daima en önde duran tam ortadaki sırada otururdum. Hem tüm profesörlerle göz teması kurar, hem de onları dikkatle dinlerdim. Kendimi tanıtmak benim için önemliydi. Onlardan artı puan alırsam, ilerde bu okulda ders vermem kolay olabilirdi.
Tepkisiz bir şekilde sıranın başından girip orta sıraya ilerledim ve Yifan'ın yanına oturdum.
"Selam."
"Selam?"
Soran gözlerle ona baktığımda havalı bir tebessümle gözlerime baktı.
"Uzun zamandır tanışıyoruz, ama hiç konuşmadık."
"Evet."
"Chanyeol, değil mi?"
"Evet."
"Bu dersimiz ortak değil aslında ve..."
