Saving The Governor-General (Completed) ✓

KABANATA XXI

We're almost there! Yey!

--

"Matapos ang ilang linggong paghahanap ay nagtagpuan na ang katawan ng matagal ng nawawalang babaeng pulis. Huli itong nakita ng kaniyang mga kasamahang pulis ng sila ay nagtatrabaho bandang alas syte y media ng gabi. Mula nang operasyon nila noong nakaraang April 21, 2018 ay hindi na ito nakita pa kasama ang suspek na aarestuhin niya sana."

"Isang katawan ng matagal ng nawawalang pulis na babae ay natugpuan na at pinalad na matagpuang humihinga pa."

"Bandang alas tres ng hapon ngayong araw ay natagpuan na ang katawan ng matagal ng hinahanap na pulis na isang babae sa Batangas. Dito siya nakadistino at ayon sa pulisya ay mahigit dalawang linggo na itong nawawala."

"Agad dinala sa hospital ang babaeng pulis ng mapag-alamang humihinga pa ito. Matagal na itong nawawala matapos ang kanilang operasyon noong April 21, 2018."

Halos lahat ng mga pambalitaan at iba't ibang channel ng pagbabalita na makikita sa telebisyon ay pare-pareho lang at kahit marami silang mga headlines ay hindi mawala-wala ang balita tungkol sa babaeng pulis na pinaghahanap.

Habang sa kabilang banda naman ay mabilis na isinugod sa ospital si Inspector Anderson ng matagpuan ito ng kaniyang mga kasamahang pulis na matagal ng naghahanap sa kaniya. Agad namang inasikaso ng mga nurse at doctor ang kanilang kasama. Balisa, nag-aalala at kasiyahan ang nararamdaman ni Inspector James at Santos kasama ang kanilang Chief na close niyang mga kasamahang pulis. Habang sila ay nasa labas ng ICU ay biglang dumating ang hindi nila inaasahang tao.

"How's my daughter?" bungad niya kahit hinihingal pa ito. Kahit gulat ay sumagot si Inspector Santos sa kaniya.

"In critical po sir." sagot niya. Umupo ang ama ni Inspector Anderson at hindi na maitago ang pag-aalala nito hindi man siya tumutulong noon sa paghahanap nito ngunit sinisiguro niyang lagi siyang updated sa lahat ng progress sa paghahanap sa kaniyang anak.

Nang malaman niyang ito ay nawawala ay nagising siya. Nagising siya sa katotohanang nakalimutan niyang anak niya ito. Sa katotohanang hindi siya naging ama sa kaniyang anak. And he realized he is definitely wrong! Pagbalik-baliktarin man ang mundo dugo at laman pa rin niya ito. Tumulo ang kaniyang mga luha nang maibigay sa kaniya ng mga pulis ang isang relo. Ito ang nakita sa pinaghihinalaang lugar kung saan huli siyang napunta. Siguro ito ay nalaglag habang hinahabol niya ang suspek nang di niya namamalayan.

Nagsisisi siyang bakit ganoon ang pagtrato niya sa kaniyang nag-iisang anak. Kaya nang sinabi ng pulisyang maaaring buhay pa ito ay nabuhayan siya nang loob at palaging kinakausap ang mga pulis na naatasan sa kaso nang kaniyang anak for progress.

Ngayong nakita na ang kaniyang ay sinabi niya sa kaniyang sarili na itatama na niya ang kaniyang pagkakamali. Siya ay buong pusong nagpapasalamat sa Diyos at binigyan pa siya nang pagkakataong bumawi at maging ama sa anak niya. Ilang sandali pa ay lumabas na ang doktor. Napatayo sila at agad na lumapit dito.

"Her breathing is stable now. She came back to life." sabi ng doktor na nagbigay ng kasiyahan sa kanila.

"Thank God! My dearest daughter." sabi ni Brent Anderson ang ama ng pasyente. The smile in their faces is evident together with their overwhelming joy.

"But we can't secure everything since she had leukemia. At sa tingin ko alam niya ito. She just ignore it and continue working." pagpaaptuloy ng doktor.

Like in one snap, the smile in their faces fade away. Parang nabuhusan sila ng malamig na tubig. It's like the time stop tickling.

"Ano...anong leukemia doc?" tanong ni Inspector James. Napakunot ang noo ng doktor dahil sa tanong niya.