Юнги: ингээд миний сүүлийн хүсэл биелчихсэн болохоор... би явах ёстой...
Нулимстай нүдээрээ ах нарыг бас бид нарыг нэг бүрчлэн харчхаад, томоос том инээмсэглэл нүүрэндээ тодрууллаа.
Хусог ах энэ хэдээсээ хамгийн их сэтгэл хөдлөлтэй бололтой, шууд л уйлаад л хажуудаа байсан Намжүүн ахыг тэврээд авав.
Юнги: яаа! Би чамайг битгий уйл гэж хэлсэн шүү! Яах гээд байдаг юм!
Хусог ах шууд л чимээгүй болон: о-ойлголоо доо! Гуйя... дараа төрөлдөө ч гэсэн дөрвүүлээ сайн найзууд болцгооно шүү!
Аүүү, хөндлөнгөөс харсан би хүртэл сэтгэл хөдөлчихлөө. Нулимс гараад эхэллээ.
Юнги ах бид гурав луу хараад: Та гурав! Ахиж шалгалтын материал хусахгүй шүү!
Би толгой дохин: яасан ч тэгэхгүй!
Тэхён: хённ! Бид гурав ч гэсэн таныг хэзээ ч мартахгүй ээ!
Тэхён уйлаад байна... Жонгүг бас уйлчхаж. Хүүе хүүе хүүе! Энэ хүн чинь нулимсаа хажуу тийш нь шидчихлээ! Күэ бас болох юм, арчиснаас ингээд шидчихвэл дажгүй юм байна.
(Энийг үзээрэй эхний хэсэг)
Нар мандаж байна! Аль хэдийн өглөө болчихжээ. Аз болж өнөөдөр амралтын өдөр.
Юнги ах гараа урагш нь сунган: алив бөөндөө гараа тавьцгаа!
Хусог ах Юнги ахын гарыг байгаа юм шиг мэдрэн гараа шуудхан тавьлаа. Түүний дээр Жин ах, тэгээд Намжүүн ах.
Юнги: та гурав ч бас!
Би ч шууд л Намжүүн ахын гаран дээр гараа тавьлаа. Миний дээр Жонгүг тавин, хамгийн сүүлд нь Тэхён тавьлаа.
Юнги: баярлалаа! Бүгдэнд чинь баярлалаа!!
Юнги ах ингэж хэлчхээд, бага багаар замхран алга боллоо....
Ad/ yoongi yaaa miamheeeyuu
ВЫ ЧИТАЕТЕ
•𝙇𝙊𝙑𝙀 𝙔𝙊𝙐𝙍𝙎𝙀𝙇𝙁• ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ
Фанфик•Өдөр бүр бодогддог хар бараан бодлууд, уйтгар гуниг дүүрсэн харц, амьдрах хүсэл нь нурж унасан би...•
