•𝙇𝙊𝙑𝙀 𝙔𝙊𝙐𝙍𝙎𝙀𝙇𝙁• ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ

•EIGHT•

21 цаг болохоос 20 минутын өмнө өрөөнөөсөө гарлаа. Ээж аав хоёр оройтно гэсэн тул, гэрт одоогоор Тэхён Жонгүг СокЖин ах гурав л байгаа. Сургууль руугаа явах талаар СокЖин ахад яаж хэлнээ...?

-Тэюн! Унтахгүй энд юу хийж байгаа юм?

Би сандран СокЖин ах руу хартал, ах унтлаганы хувцастай гайхан надруу хараад зогсож байв.

Би ээрч мууран: н-нөгөө.... угаалгын өрөө...

Өгүүлбэрээ дуусгаагүй байтал өнөө Тэхён Жонгүг хоёр сүр сар хийсээр өрөөнөөсөө гараад ирэв.

Тэхён надруу нэг, ах руу нэг харснаа: Хён, Тэюн бид хоёр Жонгүгийг хүргэж өгчхөөд ирий. Та санаа зоволтгүй ээ

Тэхён итгэлтэйхэн чанга гэгчинь ийн хэлэхэд ах мушилзсаар толгой дохилоо. Би ч хурдан хурдан алхсаар бушуухан гэрээс гарлаа.

•••

Сургуулийн гадаа ирэхэд үнэхээр л манаач ах байхгүй байв. Тэгэхээр, сургууль нээрэнгээсээ сүнстэй гэсэн үг үү? Бурхан минь! Бие арзайчихлаа байна.

Тэхён: хашаа давах шаардлага байхгүй? Ким Тэюн!

Жонгүг хашааны хаалгыг саадгүйхэн онгойлгочихов. Бурхан минь! Ичиж үхмээр юм! Нэгэнт л хашааны дээр гарчихсан юм хойно, тэр чигээрээ л даваад дуусая!

Бид гурав бие биенээсээ холдолгүй бараг л хөтлөлцөх шахам ойрхон явна. Сургуулийн хонгилоор явсаар багш нарын өрөөний гадаа ирлээ. Жонгүг шууд л хаалгыг нь түлхээд нээчхэв. Күэ ямар сонин сургуульд сураад байнаа? Манаачгүй? Хаалганууд нь ч онгорхой?

Өнөө түгжээтэй шүүгээний өмнө ирлээ.

Жонгүг: код нь юу байж болох уу?

Тэхён: захирлын төрсөн өдөр?

Жонгүг: хэн тийм юм хийж байдаг юм?

Би: шалгалт болох өдрийг хийгээд үздээ!

Жонгүг санаа алдан, тоог нэг нэгээр нь хийж эхлэв. Гэтэл үнэхээр онгойчхов. Азны юм!

Шалгалтын материалын зургийг дарж байтал хажуу талаас чихрүү үлээгээд ч байгаа юм шиг нээх эвгүй болоод байв. Би гайхан, эргэн тойрноо харлаа. Гэтэл тэр хоёроос өөр хүн харагдсангүй.

Тэхён: Яа! Жонгүгаа яагаад хүн илж таалаад байгаа юм?

Жонгүг: юу солиороод байгаа юм! Би чамайг илж таалж яах юм!!!

Тэхён сандран: т-тэгээд хэн юм?

Нөгөө.....сүнс?

Бид гурав бие биерүүгээ харж байгаад сандран чангаар хашгирч эхэллээ. Материалын зургийг дараад дуусчихсан болохоор, шууд л өнөө шүүгээ рүү нь шидэх шахам хийчхээд, өнөө хоёрыгоо чирэн тэр өрөөнөөс гарлаа.

Хамаг хурднаараа гүйж байтал Тэхён юунд ч юм тээгэлдэн бид гурав цугтаа газар өнхөрчхөв.

Би: босолдоо! Явъя!!

Жонгүг: Т-Тэюн аа—

Би сандран: м-миний хажууд хэн нэгэн байхгүй биздээ?

-би байна!

Би: АААААААААААААААААААААААААА

Ad/ yu bolcwdooo aeshhh