- За хайрааа... маяглаад байгаарай!Жонгүгийг гэнэт хайраа гэдэг үгийг хамаа намаагүй, хайр найргүй хэлэхэд нь би ч уулга алдаж орхилоо. Хичээлийн цагаар хичээлээ хийх ёстой байхад, Жонгүг хажуунаас хатгаад, онгоц буудъя ч гэх шиг... хичээлийн цагаар хичээлээ л хийх ёстой шт!
Би Жонгүгийг хоёр гурав цохиод: Яа! Сургууль дээр юу яриад байгаа юм? Битгий маяглаад бай!
Шивнэх аядан чихэнд нь арай хийж хэлэхэд, Жонгүг чихээ даран, жуумалзаад байв. Золиг чинь...
Жонгүг: чихрүү үлээгээд байхаар чинь гижиг хүрээд байнаа! Ааүү, Тэюн аа... ммм...
Ёстой далжиганаж өгч байх шив дээ! Аааххх, ямар эгдүүтэй юм бэ... бурхан минь!
Би хоолойгоо засан: ямартай ч зүгээр суу! Эсвэл эргээд байрлуугаа яв!
Жонгүг хурдан гэгчинь, тэгшрэн суугаад, самбарлуу харцаа тусгалаа.
Би нэг хөнгөхөн инээчхээд мөн самбар луу харцаа шилжүүллээ.
•••
- Тэюн аа, энэ бодлого чинь буруу биш юм уу?
Би Жиминаас дэвтрээ аван, бодлогыг нухацтай гэгчинь харж эхэллээ. Гэтэл үнэхээр түүний хэлснээр, тэмдэг дээрээ алдаад биччихсэн байв.
Би: тийм байна шт! Баярлалаа Жимин!!
Жимин инээмсэглэн толгой дохилоо. Тэхён, Жимин, Жонгүг гурав хоорондоо учраа ярилцаж, ойлголцоогүй ч, эргээд найзууд болчихсон. Магадгүй, хэн хэн нь эргээд найзалхыг чин сэтгэлээсээ хүсдэг байсан байх. Харин бардам зан гэгчинь л тэдэнд бага зэрэг саад болдог байсан биз...
Эргээд харахад, миний амьдрал өөр болчихжээ. Юу юугүй үхэх юмсан гэж боддог байсан бодлууд минь алга болчихжээ. Надад санаа тавьдаггүй, анхаардаггүй гэж боддог байсан гэр бүл маань тийм биш байж. Зүгээр л би тэднийг өөрөөсөө түлхдэг байж.
Ингээд харахад, амьдрах үнэхээр сайхан юм. Одоо надад аз жаргалтай гэр бүл, сайн найзууд, бас миний хайртай найз залуу байна.
Тиймээ, амьдрал үнэхээр сайхан.
Өөрийгөө хайрлаад, эргэн тойрноо нэг анзаараад үзвэл амьдралыг арай өөрөөр харах биз...Ad/ bicwepiin tupshid xamt baisand bayplalaaa
YOU ARE READING
•𝙇𝙊𝙑𝙀 𝙔𝙊𝙐𝙍𝙎𝙀𝙇𝙁• ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ
Fanfiction•Өдөр бүр бодогддог хар бараан бодлууд, уйтгар гуниг дүүрсэн харц, амьдрах хүсэл нь нурж унасан би...•