the last song | zm

32

Bu bölüm final :(
Ama üzülmeyin üçüncü kitap hazır
Bu sefer altı kişi birden geliyorlar

Telefonum şortumun cebinde ard ardına titrerken hiç düşünmeden kapatıp Renesmee'nin plaj çantasına attım.Ailemle tatildeydim ve rahatsız edilmek istemediğimi milyon kez mi söylemem gerekiyordu ? Ben olmadan hiçbir şeyi beceremedikleri için geri döndüğümde bir ton işin beni beklediğinden adım gibi emindim.Suit odasının sahile açılan çift kanatlı kapısı aralandı ve işte oradaydı ; saçlarını salmış ; biraz dağınık ve seksi.Son zamanlarda ikizler yüzünden aldığı kilolar kendini beğenmemesine neden oluyordu ama benim gözümde hala çok güzeldi.Üzerinde bol bir plaj elbisesi vardı.

" Tekrar hoş geldiniz,Bayan Malik. " Ona doğru yürürken hayranlığım sesimden belli oluyordu.Çenesini tutup dudaklarına tutkulu bir öpücük kondurdum.Yanakları hafifçe pembeleşirken gülümsedi.

" Burası muhteşem. " Sahilde koşuşturan çocuklarımıza bakarken yüzündeki gülümsenin en güzel manzaram olduğuna karar verdim.Şansıma inanamıyorum.Yumuşak,ipeksi sarı saçını kulağının arkasına koydum.

" Aç mısın ? "

" Yemek için değil " derken beni kışkırtıyordu.Sanki direkt kasıklarıma konuşuyordu.Eğilip dudaklarımı kulağına bastırdım ve sarhoş edici kokusunu içime çektim.

" Küçük bir sır vermem gerekirse ben de öyleyim.Ama bu Doktor Green'in hoşuna gitmeyebilir " O gülerken vücudumda bir kıpırdanma hissettim.Elini elimin arasına alıp onu kollarıma çekerek öptüm.Ağzı yumuşak,sıcak ve çekici.Ellerimi saçlarına kaydırarak daha şiddetli öptüm.Geri çekildiğimde sersemlemiş görünüyordu.Onu ne kadar özlediğime inanamıyordum.Alnıma alnına yaslayarak mırıldandım.

" Burada olduğun için çok mutluyum.Ve seni çırılçıplak soyacağım günü sabırsızlıkla bekliyorum. " Gözlerini utançla gözlerimden kaçırırken göğsüme vurarak güldü.

" Kes şunu.Senin yüzünden dört çocuğumuz var. " Çok çocuk her zaman iyidir.Ben,kalabalık bir ailede büyüdüm ve etrafta her zaman çocuklar olurdu.Eğer onlara bakabilecek maddi durumunuz ve sağlam bir ebeveyn içgüdünüz varsa - her şeyden önemlisi çocuklarınıza verdiğiniz ilgidir - bence istediğiniz kadar çocuk yapmanızda bir sakınca yoktu.Düşününce ; beni babamın büyüttüğü ne kadar da belli oluyordu.

Ayrıca ; ikiz olacaklarını nereden bilebilirdim ki ? Üçüncü beklerken dördüncüyü de eklemiş olmam benim suçum değildi.

Kavurucu sıcağın altında çocuklarım icin kumdan bir kale yaparken sırtım fena yanıyordu.Yine de yarıda bırakıp heveslerini kırmak istemiyordum.Felicity,kalenin üzerlerine deniz kabukları yerleştirirken dalgalar şaheserimi bozacak diye ödüm kopuyordu.

" Bitti ! Teşekkürler,babacığım. " Felicity tarafından kocaman bir öpücük yanağıma indiğinde onları birlikte oynamaları için yalnız bıraktım.Kumlar çıplak ayaklarımı kavururken olabildiğinde hızlı bir şekilde - ara ara feryat edip sersem gibi ayaklarımı sallayarak - yürüyüp şezlonga oturdum.

" Yine yanmışsın,Zayn.Gel buraya. " Tatile ne zaman gelsem böyle oluyordu.Küçükken bu yüzden annem beni çok azarlardı.Renesmee,sırtıma yanık kremini sürerken kendi kendine homurdanıyordu.

" Güneş kremini boşuna getirmedim.Çocuk gibisin. " Orada çocuklarım için kendimi feda etmiştim ve karşılığında azar işitiyordum.Yaslanamadığım için oturarak boş boş bir süre etrafa bakındım.Dalgalar ne zaman kıyıya vursa 5 yaşındayken boğulmaktan kıl payı kurtulduğum o boktan günü hatırlayarak yüzümü buruşturuyordum.

" Zack,denize gidiyor.Koş,Zayn ! "

Renesmee'nin talimatıyla dakik bir çalar saat gibi harekete geçip Zack'in peşinden bende girdim.Fazla ileriye gidemediğim için duraksayarak ona seslenmek zorunda kaldım.

" Buraya gel ! " Bana dil çıkartarak kıkırdadı.

" Sen gelemiyorsun ki ! " Babalarla alay edilmemesi gerektiğini ona öğretmem gerekiyordu.Uzanıp kolunu yakaladım ve onu kendime çektim.Dalgalar yükseldiği için kumların üzerinde olması daha iyiydi.O,küçük bir ağlama krizine girerken Felicity'inin de elini tutup onları annelerinin yanına götürdüm.

" Ağlama,Zack. " Felicity kaşlarını çatarak onu uyardığında Zack kollarını göğsünde birleştirerek omuz silkti.

" Sanane ! Ben yüzmek istiyorum. "

" Olmaz.Öğle uykusu zamanı. "

" Ama tatildeyiz ! Uyumak istemiyorum,anne.Baba ; anneme bir şey söyle. " Kucağıma otururken boynuma sarılarak başını omzuma yerleştirdi.Havlusunu ıslak vücuduna sararken onu kendime bastırdım.Bir süre daha ısrar edip huysuzlandıktan sonra uykuya dalması uzun sürmedi.

Odamıza geri döndüğümüzde Rene ve Zack uyuyorlardı.Felicity ile dışarı çıkıp yürümeye başladık.Kollarını sıkıca belime dolamıştı.Bazen onu kucağıma alıp göğsümde uykuya daldığı zamanları özlüyordum.

" Bazen eskisi kadar küçülmek istiyorum,baba.Arka bahçede beni uçurduğun zamanları ve köpük partilerimizi özlüyorum. "

Böyle konuşmaya devam ederse beni ağlatacaktı.

" Sen hala babanın küçük prensesisin. "

* Renesmee *

Banyodaki işimi bitirip odaya geri döndüğümde gördüğüm manzarayla duraksadım.Çocuklarım babalarının kollarının arasında huzurla uyurlarken yatağa girip onları rahatsız etmek dahi istemiyordum.Burada dikilip saatlerce bu görüntüye bakabilirdim.Felicity'nin yanına uzandığımda Zayn gözlerini açarak bana baktı.İşaret parmağımı dudağıma bastırarak gülümsedim.

" Bizimle uyuyabilirler. " Çünkü çok güzel uyuyorlardı ve onları uyandırmak hiç istemiyordum.Usulca başını sallarken kolunu yastığa koyup elini bana uzattı.Elini tutup gözlerimi yummadan önce gülümsediğini gördüm.

Aile.
Onlar benim ailem ve sonsuza dek onlarla olacağım.

Üçüncü kitapta görüşürüz 💋