the last song | zm

30

🎼 "Bu binlerce kilometrelerin hepsini seni geri getirmek için koştum. " 🎼

Kitap için video editledim iyi seyirler 💋 ;

Tüm bu olanlardan sonra açılış gecesini gerçekleştirmenin ne kadar mantıklı olduğunu sorguluyordum.Yine de Zayn,her şeyin kontrol altında olduğunu,ertelemeye gerek olmadığını söylemişti.İlk kez bir davette Felicity ve Zack'de olacaktı.İçeriye girmeden önce gazetecilerin sesleri kulaklarımda yankılanıyordu ; " Bay Malik,lütfen buraya bakın " Zack,çekinerek elbisemin eteklerini tutarken flashlar ard ardına yüzümüze patladığı için huzursuzca kıpırdanıyordu.Şu aile fotoğrafları da bittiğine göre rahatça içeriye girebilirdik.Felicity,Zayn'in ; Zack ise benim elimi tutuyordu.Kalabalığın içerisinde gezinen korumalar dikkatlice etrafı incelerken kulaklıklarıyla birbirlerine bir şeyler söyleyip duruyorlardı.Böylesine gergin bir ortamda her şey yolundaymış gibi davranmak ne kadar da tuhaftı.

" Baba,bu insanlar neden buradalar ? " Zayn,Zack'i kucağına alırken küçük papyonunu düzeltti.İkisi de çok uyumlu görünüyorlardı.Bu manzaraya karşılık gülümsemeden edemedim.Benim için ayakta durmak ne kadar zor olsa da bu gece kariyerim için önemli bir geceydi.

" Anneni sevdikleri için buradalar,oğlum. " Felicity,gülümseyerek bana bir bakış attı.

" Burası çok güzel olmuş,anne ! " Gülümseyerek onu biraz daha yakınıma çekip saçlarını öptüm.

" Çünkü ilham kaynağım güzel bebeklerimdi. "

Masamıza ailem ve Zayn'in ailesi de geldiklerinde bu gece hakkında bir konuşma başladı.Onlara odaklanamıyordum çünkü gözlerim etrafta gezinip duran meraklı oğlumun üzerindeydi.Her bir adımını takip ediyordum.Daha fazla dayanamadım ve elimi salladım.

" Buraya gel,Zack.Uzaklaşma " Usulca başını sallayarak yanıma koştu.Titrek bir nefes aldım.Göğsümde bir ağırlık vardı ve sebebini bilmiyordum.Belki de biraz oturup dinlenmeliydim.Kaç saattir ayaktaydım ?

Sawyer'ın bize doğru yürüdüğünü gördüm.Zayn'e eğilerek kulağına bir şeyler fısıldadı.Geri çekildiğinde ela gözleri büyüyen ve ağzı dümdüz bir çizgi halini alan gergin suratına bakakaldım.Bir şeyler söylemek için dudaklarımı araladım fakat kulaklarım keskin bir sesle doldu.Henüz ne olduğunu kestirememişken bir merminin burnumun ucundan geçip gittiğini gördüm.Ard ardına kopan çığlık sesleri kulaklarımı doldururken yaptığım ilk şey çocuklarımın üzerine kapanmak oldu.Bilincim tamamen kapanırken birileri omuzlarımdan tutarak beni yere eğdi.Kim olduğunu bilmiyordum ama etten ve kemikten bir duvar gibi etrafımda duran Sawyer ve diğer iki korumayı gördüm.

" Anne ! " Felicity ve Zack'in hıçkırıkları çığlıklarına karışırken vücudum şiddetli bir şekilde titriyordu.Onları sıkı sıkı kendime çektim.Sawyer beni ve çocukları hiç düşünmeden masanın altına itti.O,an karnından yere damlayan kan lekelerini gördüm ; kanaması vardı.Zayn neredeydi ? Annem,babam,Danial neredeydiler ? Mermi sesleri gittikçe yükselirken gözlerimi yumarak ellerimle çocuklarımın kulaklarını sımsıkı örttüm.

" Zayn ! " İsmi dudaklarımın arasından acı bir çığlıkla döküldüğünde sesini duydum.Çok uzaktan geliyordu.

" Renesmee ! Sakın kıpırdama,sakın ! "

Mermi sesleri son bulduğunda bile masanın altından çıkmaya cesaret edemedim.Hiçbir ses duymuyordum ; gözlerimi açamıyordum.Sadece titriyordum,tek duyduğum hızla çarpan kalp atışlarımın sesiydi.Gözlerimi açtım ve masanın altına eğilmiş Zayn'i gördüm.Önce Zack'i sonra da Felicity'i bir çırpıda çekip kucakladı ve korumaların kucağına verdi.Elimi tutarak beni kaldırdığında kucaklarında çocuklarım ile birlikte arabalara doğru koşan korumalara bakıyordum.

" İyi misin ? Sana bir bakayım. " Titreyen ellerini yüzümde hissettiğimde farkında olmadan korkuyla bağırdım.Adeta çıldırmış gibiydim.

" Ne oldu ?! Neydi bu ?! " Bana cevap vermek yerine elimi tutup hızlı adımlarla arabaya yöneldi.Hiç düşünmeden kapıyı açıp oturdum.Gözyaşlarım hızla yanaklarıma inerken Zayn arabayı çalıştırdı.Biz ilerlerken dikiz aynasından geriye baktım.Danial'in arabası hemen arkamızdaydı ve muhtemelen ailem de o arabadaydı.Korumaların arabaları bir duvar gibi çevremizdeydiler.Sonra bizi çevresini sarmış iki arabayla sollayıp geçen Yaser Malik'in arabasını gördüm.

Herkes iyiydi.

" Çocuklarımız nerede ? " dedim titreyen sesimle güçlükle konuşurken.Yaptığım tek şey keskin bir sancı saplanan karnımı tutmaktı.Dişlerimi sıkarak gözlerimi yumdum.Nefes almak daha önce hiç bu kadar zor olmamıştı.

" Babam ile güvendeler.Nefes al,Rene.Lütfen,güzelim. "

" Kim yapıyor bunları ?! Çocuklarımız oradaydı,Zayn ! Bizden ne istiyorlar ? " Ona bir bakış attığımda yüzünün öfkeyle kızardığını gördüm.Şah damarı her an patlayacakmış gibi atıyordu.

" Bilmiyorum ama bulacağım.Danial vuruldu. "

" Ne ?! O iyi mi ? " Kalbim hızla çarparken az sonra duracak diye korkuyordum.Bir ambulans yanımızdan acı siren sesleriyle birlikte hızlıca geçip gitti ve ben o an,Danial'ın ambulansta olduğunu anladım.Güçlükle yutkundum.Gözyaşlarım durmaksızın yanaklarıma süzülüp ardından avuçlarıma ard ardına düşüyordu.

" O,iyi.Sadece küçük bir sıyrık.Sanırım beni ıskalayıp onu vurdular. "

Arabayı hastanenin önünde ani bir frenle durdurduğunda diğer arabalarda ona itaat ederek durdular.Yaser,Trisha,annem ve babam arabadan inerken yüzleri bembeyazdı.Zayn,elimi tutup içeri girmeden önce korumalardan birine hızlıca talimat verdi.

" Çocukları da alıp derhal eve gidin. "

İçeri girdiğimde Danial'ı sedyede otururken buldum.Omuzundan koluna kadar olan kısım sargı beziyle kaplıydı ve yüzünü buruşturmuştu.Annem,ona doğru atılıp boynuna sarıldı.Kendimi hiç düşünmeden babamın kollarına atıp sıkıca sarıldım.Gözyaşlarım hala benimle olan korku yüzünden hızla yanaklarıma düşüyordu.Babam,saçlarımı okşarken iç geçirdim.

" Ah ... Danial,bizi çok korkuttun oğlum. "

" Ben iyiyim,anne. " Orada dikilmekten vazgeçip Danial'a sarıldım.Eğer o olmasaydı belki de mermi Zayn'e isabet edecek ve daha kötü senaryolar doğacaktı.Karnımdaki sancı yüzünden hemşire benimle ilgilendi.Beni rahatlatması için koluma serum taktıklarında bile gevşemiş değildim.Sadece kızımı ve oğlumu görmek istiyordum.Zayn,başımda dikilirken perdeyi çekip sedyeye oturdu.Elleri karnımda gezindi ve bir öpücük kondurdu.

Onun kadar güçlü bir adama ve ailesine zarar verme çabaları anlamsızdı.Çevresinde böylesine üst düzey bir güvenlik sistemi dururken Zayn'e zarar verebileceklerini düşünmeleri koca bir aptallıktı.

" Ben olduğum sürece,kimse size zarar veremez Renesmee. "

Aksiyon filmlerini aratmayan bir bölüm ile karşınızdayım
I love chaos and chaos love me 💕
Aslında Yaser'i vurup öldürecektim ama kıyamadım ( adamcağızdan ne istedim de bunu düşündüm acaba ? )
Bunlara bi kurşun döktürmek şart oldu