You Are My Dua | ✓

✾EPILOGUE✾

"The happiest man is he to whom
Allah has given a good wife"
Ali Ibn Abi Talib (RA)

◦•●◉✿✿◉●•◦

Malik POV

5 years later....

"Abie, Ummie! Si kuya inaasar na naman ako!" nakanguso na sabi ni Inara sakin.

Agad naman tumakbo si Ghatrif papunta sa kaniyang Ina. Napailing iling nalang ako at binuhat ang anak kong babae na limang taon gulan na. Napatawa naman ako at lumapit dun sa asawa ko at anak kong lalaki. Nakayakap ito sa kaniyang Ina habang nakatingin samin.

"Ghatrif diba sinabihan na kita wag mo aasarin itong kapatid mo?" sabi ko sakanya at napanguso naman ito sakin.

"Ghatrif." tawag ni Zahrah sakanya.

Binaba ko naman si Inara at lumapit naman sakanya si Ghatrif. Nakanguso pa din si Inara at ayaw pansinin ang kuya niya. Lumapit naman ako sa asawa ko habang pinapanood namin ang kambal namin. Si Ghatrif ang lalaking kambal ni Inara.

Ghatrif meaning nito ay leader, brave, and noble. Habang ang meaning naman ng Inara ay shining light. Kami mismo ang naghanap ni Zahrah ng ipapangalan sa kanilang dalawa. Napangiti naman ako ng niyakap ni Ghatrif ang kapatid nito.

"Sorry na, Inara. Ikaw lang naman kasi ang makukulit at maasar ko dito. Kasi ikaw lang naman ang kapatid ko." sabi ni Ghatrif sa kapatid nito.

"Habibti mukhang gusto nila na magkaroon ng kapatid. Pagbibigyan na ba natin?" mahinang tanong ko kay Zahrah at namula naman siya na napatingin sakin.

"Kahit kailan ka talaga tsk tsk." sabi ni Zahrah sakin at natawa naman ako.

"Sige pero kapag nagkaroon ng kapatid ay hindi mo na ako aasarin kuya ah?" sabi ni Inara sa kuya niya. Napakamot naman si Ghatrif sa batok niya at natawa ng mahina na ikinatawa ko na din.

"Hehehehe hindi ko maipapangako sayo yan." sabi ni Ghatrif sakanya at napanguso ulit si Inara.

"Sige na nga. Asarin mo lang ako. Love mo naman ako diba?" tanong nito sa kuya niya.

"Syempre naman. Love na love kita!" at niyakap si Inara. 

Lumapit naman si Zahrah sakanila at hinalikan silang dalawa. Kinulit din ni Zahrah ang mga anak namin. Napatingin lang ako sa kanilang tatlo na nagkukulitan ngayon sa harap ko.

"Ano ah? Mag aasaran pa kayo ah?" kiliti ni Zahrah sa mga anak namin. Napatawa naman sakanila.

"Hindi na po Ummie HAHAHAHAHA. Abie tulong HAHAHAHAHA" tawag ni Inara sakin. Lumapit naman ako sakanila at tinulungan si Zahrah na kilitiin ang anak namin.

"Oh hindi na kayo uulit ah? HAHAHA" natatawa ko sabi sa kanilang dalawa at tumango naman sila agad habang tawa pa din sila ng tawa.

"Opo hindi na HAHAHAHAH" sagot ni Ghatrif.

Nang mapagod kami ay sumandal naman sa balikat ko si Zahrah habang nakaupo kami. Sina Ghatrif at Inara naman ay nakahiga sa mga binti namin ni Zahrah. Bigla naman nagsalita si Inara.

"Abie, Ummie? Hindi niyo po ba kami bibigyan ng kapatid ni kuya?" tanong niya samin at napatawa naman ako dahil dun habang si Zahrah ay namumula.

"A-anak ano ba iyang pinagsasabi mo?" nahihiya tanong ni Zahrah sa anak namin.

"Kasi po napag usapan namin ni Inara na gusto na din namin po magkaroon ng baby sister/brother." sabi ni Ghatrif kay Zahrah.

"Sige. Bibigyan din namin kayo basta good girl and good boy kayo ah?" sabi ko sakanila at tumango naman sila sakin.

Nanlalaki naman ang mata ni Zahrah na tumingin sakin habang ako naman ay natawa nalang. Nang matapos na din kami sa paglalaro ay pinaliguan na sila ni Zahrah. Hindi ko naman maiwasan mapangiti kapag magkakasam silang tatlo.

"Abie tara na po magsa-salaah na po tayo." yaya ni Ghatrif sakin at napangiti naman ako.

"Sige pero hintayin muna natin ang kapatid mo at ang iyong Ummie, okay?" sabi ko sakanya at tumango naman siya sakin.

Nakita ko naman si Zahrah at Inara na naglalakad papunta dito sa prayer room namin. Nakahijab silang dalawa at hindi ko maiwasan hindi humanga dahil napakaganda ng dalawang babaeng importante sa buhay ko. Ako ang imaam at nagsimula na din kami magsalaah nina Zahrah habang kasama namin ang kambal namin.

Nang matapos na kami ay dinala na namin sina Ghatrif at Inara sa kanilang kwarto at pinatulog na ito. Ilang minuto lang ay nakatulog na silang dalawa. Nandito pa din kami ni Zahrah at niyakap ko naman siya mula sa likod.

"Pagbigyan na natin ang anak natin." malambing na sabi ko sakanya.

"Tumigil ka nga! Baka marinig ka ng anak mo HAHAHAH" natatawa niya sabi sakin.

"Mahal na mahal ko kayo." sabi ko sakanya at ngumiti naman siya.

"Mahal na mahal ka din namin." sagot niya sakin  at hinalikan ko naman siya sa nuo niya.

Kontento na ako sainyo.

The end