EGALİTE

11

Peter ve Haru'nun birlikte çıktıkları avdan sonra Peter Haru'ya bakışları gerçekten değişmişti. Sadece Haru'ya değil, evdeki hali de değişmişti. Artık gerçekten gülüyordu. Arkadaşlarıyla şakalaşıyor, sürekli sırıtıyodu. Zack ve Amy onun bu halinden memnunlardı ama ikisininde içinde büyük bir korku vardı. Sonuçta Haru'nun duyguları yoktu ve bu Peter'ı daya berbat bir hale getirebilirdi. Bunun olmasını ikisi de istemezdi. Arkadaşlarını uzun zamandır bu kadar mutlu ve böyle içten gülümserken görmemişlerdi. 

" Gidip Peter'la konuşacağım. Belki de endişelendiğimiz gibi ona aşık değildir."

Kafasını biraz eğip omzunda yatan Amy'ye baktı. Aslında söylediğine kendisi de inanmıyordu. Amy'ye ilke aşık olduğunda o da böyle davranıyordu. Uzun uzun Amy'ye bakıyor, sürekli nedensizce sırıtıyor ve etraftakilere sataşıyordu. 

" Ona aşık olduğunu biliyorsun Zack. Peter eskisinden daha kötü olabilir. "

Sesi üzgün çıkmıştı. Hatta Zack sonlara doğru sesinin titrediğine yemin edebilirdi bile. Yanağını kızın saçlarına koyup omuzunu sıvazladı. 

" Olmayacak. Söz veriyorum."

Biraz sonra kapı hışımla açılıp içeri Ryou girdiğinde telaşlıydı. İkisi de doğrulduğunda Ryou telaşla konuştu.

" Peter...bahçede..."

Soluk soluğa söylediği bu kelimeler daha da telaşlandırırken Zack şaşkınlığını üstünden atıp Ryou'yu ittirerek geçti kapıdan. Hızla aşağıya indi. Bahçeye çıktığında Peter aşağıda Elizabeth'i sulara hapsetmişti. Haru ellerini yumruk yapmıştı. Bulutlar üstlerinde girdap şeklinde toplanmış şimşekler çakıyordu. Haru'nun gözleri yine parlamaya başlamıştı. Elizabeth hayatı için yalvarıyordu. Amy yanlarına gelip sesini duyurmak için bağırdı.

" Neler oluyor burada!? Bırakın onu! Amacımızı unutmayın!"

Haru ona bakıp parmaklarından birini oynattığında bulutlardan çıkan bir yıldırım Amy'ye yaklaşırken Haru konuştu. 

" Karışma."

Kendinden emin ses tonu ve biraz da üzerine gelen yıldırım yüzünden geri geri giderken Zack önüne geçip elini savurarak yıldırımı engelledi. Gözleri Peter'ı bulduğunda Kahverengi gözleri okyanus kadar mavileşmişti. O da kendini kaybetmişti. 

" Peter neler oluyor!?"

Çaresiz çıkan sesi onu ele veriyordu. Zamanında Haru'yu engellediği gibi Peter'ı engelleyemezdi. Gücü buna uygun değildi. Şimşek başka bir şimşeğe karşı koyabilirdi ama şimşek suya engel olamazdı. 

Peter'ın gözleri onu buldu. Şu an istediği tek şeyin sularının arasındaki kızı öldürmek olduğunu biliyordu. Kaşlarını çatarak bakıyordu ona.

" Karışma!"

Sesi Haru'nunki gibi çıkıyordu. 

" Ne yaptığını söyle bana Peter! Birlikte halledelim! Başka bir yol buluruz!"

 İkisi de Zack'a döndüğünde tek bir kişi gibi çıkmıştı sesleri. Korkunç ama gür. 

" İhanet affedilemez."

Amy ve Zack birbirlerine bakarken kız nefessiz kalmaya başlamıştı. Yuuki yanlarına gelip durumu anlatmaya başlamıştı sonunda. 

" Kızı bir polisle konuşurken görmüşler. Olayı anlatmasına bile izin vermeden kendilerini kaybettiler."

Zack sinirlenmeye başlamıştı. İhaneti o da affedemezdi ama kendini dizginlemesi gerekiyordu. Derin nefesler alıp sakinleşmeye çalıştı. 

" Ryou, ihanet bir günah sayılır mı?"