Vampire Series 1: Twisted Fate - [MPREG]✓

Kabanata XXVIII-2

Malungkot na ngumiti si Raziel. “Unti-unti ng lumalagas ang aking mga pakpak. Lumampas na ako sa palugit na dalawang buwan at kapag nagtagal pa ako rito’y tiyak na ako’y tuluyang itakwil ng aking angkan at putulan ng hininga.”

“Wala na nga bang magagawa para solusyunan ang problemang ’yan?” bulong ni Orazi saka lumisan na.

Agad na lumitaw si Doyle sa loob ng banyo pagkaalis ni Orazi. “Sasabihin mo ba ang totoo?”

“May karapatan siyang malaman para sa paglisan ko’y natanggalan na ng mabigat na bagay sa aking balikat,” nakangiting saad ni Raziel habang nakahawak sa tiyan. “Katotohanan pa rin ang mananaig.”

“Pero aalis ka pa rin?”

 “May batas kami—”

“Hindi mo ba kayang talikuran ang pagiging piniks?” Napahinto si Raziel sa tanong ni Doyle. “Pag-isipan mo para hinaharap ninyong dalawa.” Naglaho si Doyle kaya napabuntong hininga si Raziel bago tumungo sa sala kung saan maraming nagkukumpulang bampira.

“R-Raz, nandiyan na si Doyle,” salubong ni Sefarino na ngayon ay nanginginig na nakahawak sa mga kamay ni Raziel.

“Bakit sobrang dami ng bampirang nandito?” nagtatakang tanong niya.

“Bakit kayo nandito?” Sefarino asked his mother.

Elerah didn’t answered, instead she asked Doyle, “Doyle, check him out.”

Nagtataka lang ang magkasintahan sa nangyayari. Masamang tiningnan isa-isa ni Sefarino ang mga bampira kaya napayuko’t napaatras ito.

“Patawad ngunit gusto lang naming malaman kung nagbunga nga ba ang pagmamahalan ninyo ng itinakda?” lakas-loob na sabi ng isa.

Napakunot ang noo ni Sefarino ngunit bago pa man siya makapagsalita ay naunahan siya.

“Tama. Ito’y bago sa aming kaalaman na ang isang itinakda’y magkakaanak na at sa isang lalaki pa talaga,” namamanghang usal ng isang matanda na sinang-ayunan naman ng karamihan.

“Hindi kapani-paniwala. Ito ba’y nakasaad sa propesiya?” tanong ng isang babae habang nakataas pa ng kamay.

“Enough with those prophecies,” giit ni Sefarino saka ipinulupot ang kamay sa baywang ni Raziel. “I… I really don’t get it,” bulong niya.

“Nagdadalang-tao ako,” bulong pabalik na saad ni Raziel dahilan para manigas si Sefarino.

Isang beses na sumulyap si Doyle kay Raziel bago tumingin sa angkan. “Nagdadalang-tao si Raziel.”

Halos lahat ng mga bampira ay nakangangang nakatingin kay Raziel pati na rin si Sefarino. Hindi alam kung ano ang sasabihin at nagtataka pa rin sa sobrang bilis ng pangyayari.

“Congrats, Sefarino!” basag ni Orazi sa katahimikan.

“Kami’y labis na natutuwa sa napakalaking balita,” nakayukong usal ng isang matandang lalaki

“Pagbati!” Sabay-sabay na bumati ang mga bampira.

“Magiging ama na ako?” Nagtatakang tinuro ni Sefarino ang sarili habang nakakunot ang noo. Napatawa at napailing na lang ang iba. Nilingon niya si Raziel. “Are you sure? Anak natin?”

Nakangiting tumango si Raziel.

“Magiging ama na ako?” paniguradong tanong ulit ni Sefarino kaya napatango ulit si Raziel. “Magiging ama na ako! Fuck!”

“Mom, I’m going to be a father.” Niyugyog pa ni Sefarino ang magkabilang balikat ni Elerah saka napapunta kay Edoardo na ngayon ay nakangiwing hinahayaan na lang si Sefarino na yugyogin din ang balikat niya. Pagkatapos ay napapunta agad siya kay Raziel. “I can’t wait to see the life we created.”

Napahinto at ang malawak na ngiti ni Sefarino ay lumiliit nang maalala ang dahilan kung bakit nanahimik ang paligid. “I’m just happy.”

Hindi mabuksan ni Raziel ang bibig. Napakagat-labi siyang nakipagtitigan kay Sefarino na hanggang ngayon ay nakangiti pa rin ngunit sa pagkakataong ito’y may bahid na kalungkutan. Pilit niyang pinigilang mahulog ang mga butil ng luha ngunt bigo siyang napayuko. Mabilis siyang hinigit ni Sefarino at mahigpit na niyakap.

Hinalikan ni Sefarino ang buhok ni Raziel. “Let’s just be happy.”