SAVAŞIN MASALI (TAMAMLANDI)

EN GÜZEL BAHAR🦋🌸🌼🌺🦋

Savaştan

Gözümü açtığımda sandalyenin üzerinde bağlı bir şekilde oturuyordum. İçerisi çok karanlık ve bir o kadarda kötü kokuyordu. Bir yandan da şu damlama sesi geliyordu. Etrafına baktığım karanlıktan bir şey gözükmüyordu. Sesimi yükselterek bağırdım.

-Karayel timi burada mısınız?

Yiğitin neşe dolu sesi ve diğerlerinin sesini duydum.

- Seni tek bırakmak istemedik.

-Yiğit burası neresi?

-Bilmiyorum.

En son operasyon bitmişti. Gözüm bir an siyahtan başka renk görmez olmuştu. Ondan sonrası boşluk.

- Ben hatırlamıyorum. Ne oldu?

- Komutanım. Siz kan kaybından bayıldınız. Yaranız sadece omzunuzda değildi. Bacağınızdan da yaralanmışsınız.

-Sonra

-Sonra ,Tuğrul ve Enes önceden Türkiye'ye durmadan devam etti. Senin istediğin gibi tam zamanında paketi teslim etmiş olmalı.

-Güzel de biz neden buradayız.

-Abi bu dursan anlatıyorum zaten.

- Yiğit?

-Tamam ya. Devam edeyim. Yolda giderken pusuya düştük. Seni tedavi etmek için durmuştuk. İki dakika bile sürmemişti. Bizi buldular. Ben seninle ilgileniyordum. Üç kişi çatışmak zorundaydık. Mühimmat eksikliğiyle de yakalandık. Buradayız. Nasıl çıkacağız buradan inan bende bilmiyorum. Patron sensin.

- Siz nasıl böyle bir hata yaparsınız? Size durmadan gidiceğiz diye söylemiştim!

-Abi senin için...

-Başlıcam abime şimdi. Lan bırakaydınız da  öleydim. Bunların eline düşeceğimize inanın beni ölüme bırakmanızı yeğlerdim. Bir anlık hata bizi neye düşürdü.

-Haklısın abi.

-Haklı olmak bir şeyi değiştirmiyor ama.

Elimi oynatmaya başladım ama boşa kürek çekmekti. Sinirle bir kez daha haykırdım.

Bir an sonra gıcırtı sesiyle biri yanıma gelerek omzundaki yaraya bastırarak konuştu.

- Demek uyuyan güzel açtı gözlerini.

- Senin uyuyan güzelini de senide...

-cık cık. Sana hiç küfürlü sözleri yakıştıramadım.

- Buradan kurtulursam ölümü iple çekeceğini biliyorsun değil mi?

-Sen kurtulursan  burdan düşünürüz.

Yarama daha fazla bastırdı. Acımı kine dönüştürmeyi çok iyi biliyordum. Hele ben burdan bir çıkayım görüşürüz.

İğrenç kahkahasıyla birlikte gıcırtı sesleriyle gözden kayboldu.

-Abi plan ne?

-Sabır Mert, sabır.

Kaç gün işgencelere mağruz olarak kaldık. Hepimiz burada olmanın utancını yaşıyorduk. Bizler Türk askeriydik. Başarısızlık bize yakışmazdı.