Amcanın beni yalnız bırakmasının üzerinden tam üç saat geçti. Ne gelen var ne giden.
Arkamdaki kitaplar dikkatimi çekti. Alfabetik sıraya göre dizilmişti. Hepsi birbirinden ünlü yazarların ünlü kitaplarıyla doluydu.
Kitaplara tek tek dokunmaya başladım. Sanki gizli bir enerji veriyorlardı bana.
Yanıma doğru yaklaşan bir ayak sesi işitmeye başladım. Elimi kitaplardan çekerek kapının yanına yaslandım.
Adım adım geliyordu. Kapıya yaklaştığını hissettiğimde boynunu kollarım arasına aldım. Cılız bir çığlık attı.
Hayır! Bu o Masal..
Kollarımı yavaşça gevşettim ve endişeli gözlerle ona bakmaya başladım. Canı yanmıştı. Boynunu eliyle sıvazlıyordu.
"Özür dilerim. Ben... Ben gerçekten senin olduğunu bilseydim bunu yapmazdım. İnan bana"
"Sakin olur musun? Ben iyim ayrıca sanada inanıyorum."
Bir dakika in...inanıyorum mu dedi. Bu bir rüya ve iki saniye sonra uyanacaksam küfredeceğim.
"Savaş, Saavaşş!"
"Hımm"
"Ne oldu? Neden öyle bakıyorsun bana."
"Beni çimdiklesene "
"Efendim?"
" Beni çimdiklesene diyorum."
"Neden?"
"Bu gerçek olmayacak kadar güzel çünkü."
Hayran hayran onu izlerken o sırıtıyordu.
"Ihımm"
Allah'ım ya yine mi?
" yine ne oldu amca?"
"Oo bizim şu deli oğlana bak hele, hemen koyverdin be oğlum!"
"Amca senin işin yok mu? Hem sen neden geldin?"
Durun bir dakika asıl Masal burayı nereden buldu ve neden geldi?
"Oğ.."
Amcanın lafını keserek gözlerimi Masal'a diktim.
"Sen neden geldin?"
"Ben. Ben senin için geldim. Yağız'dan öğrendim."
"Tamam ama neden?"
"Çünkü yanlış bir şey yapmanı istemiyorum."
Yağız her şeyi anlatmış. Benim için geldi.
Kapıda duran amca gözlerini silerek "Duygulanırdınız beni çocuklar. Ama Cihat Bey geldi. Hani soruyordun ya."
Ellerimi yumruk yaptım ve aşağıya doğru inmeye yeltenirken Masal elimi tuttu ve bana "yapma" dedi. Onu dinlemeyi çok isterdim fakat ortada anneme ve kendime verdiğim bir yeminim var.
Elini ittim ve aşağıya hızlıca indim. Aşağıda koltuğun üzerine yayılmış bir vaziyette sigara içen bir adam duruyordu. Bu Cihan idi; annemin katili.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAVAŞIN MASALI (TAMAMLANDI)
Novela Juvenil"Her şey gerçekleri öğrendiğimde başladı... intikam duygusu ilklerime kadar işlemişti... Her nefes alışımın tek bir sebebi var; intikamımın ona acı verdiğini izlemek..." ZORLU BİR İNTİKAMIN GETİRDİĞİ AŞK; İNSANA GEÇMİŞİ DÜŞÜNDÜRMEDEN MUTLU EDEBİLİR...
