Carrel Saavedra

Chapter 15

Chapter 15

Kanina pa ako hindi pinapansin ni Sylvester hangang sa maka uwi na kami sa bahay, kung galit sya sa'kin alam kong mas galit sya kay Axel. Kahit ako naman ay na disappoint dahil sa pag iwan nya sa'kin at hindi manlang nya ako bininigyan ng dahilan basta basta nalang sya umalis. Hindi manlang nya naisip na hindi ko alam umuwi at hindi manlang nya na isip na sya ang ng dala sa'kin doon pero iniwan nya ako.

Pag dating ko ng bahay nakita kong naka abang sa'kin sila mommy at daddy nakita ko ang pag-aalala sa muka nila, dahan dahan akong lumapit sa kanila at bumeso.

"Saan ka galing? Gabi na hindi ka manlang ng text o tumawag hindi mo ba alam na ng aalala kami sayo?" galit na sabi ni mommy.

Tumingin ako kay daddy maging sya ay naka kunot din ang noo pero hindi ng sasalita, tipid akong ngumiti sa kanilang dalawa tsaka ko sila niyakap.

"I'm sorry mom and dad, promise hindi na po mauulit"

"Dapat lang Carrel nako sinasabi ko sayo! matuto kang mag paalam ah?"

"Yes mom! i love you both"

Mas niyakap ko pa sila ng mahigpit ng biglang ng salita muli si mommy.

"Bakit hindi ka ng sasalita?" parehas kaming tumingin kay daddy.

"Kasi ikaw ang boss" seryosong sabi ni daddy.

Hindi ko mapigilang matawa sa sinabi ni daddy maging si mommy ay natawa na din, kahit kailan talaga takot si daddy kay mommy.

Nagtatawan kaming pumasok sa loob ng bahay, sobrang swerte ko talaga na meron akong pamilyang ganito at sana pag nagka-pamilya ako in the future katulad din sana ng ganito may problema man pero madaling na susulusyonan.

Umakyat na ako sa kwarto ko at naligo pag katapos ko maligo humiga ako sa kama ko tsaka kinuha ang phone ko. Nakita ko ang mga text ni Axel doon.

Axel: I'm so sorry if left you Carrel.

Axel: May emergency lang

Axel: Na wala sa utak ko na ihatid ka

Axel: Carrel?

Nag tipa ako ng reply sa kanya.

Me: I'm okay don't worry.

Tama naman na okay lang ako. Naisipan kong mag text kay Sylvester at mag sorry dahil pinag-alala ko sya.

Me: Syl sorry na...

Ilang minuto ako naka tingin sa text ko pero hindi nya ako nirereplyan kaya ng pasya akong tumawag nalang at hindi rin ng tagal sinagot nya yun.

"Syl? I'm sorry okay? Sorry kung pinag-alala kita "

Hindi sya umimik tahimik ang kabilang linya ang tanging naririnig ko lang ay ang kanyang pag hinga.

"Syl? Hey! Nandyan ka pa ba?" tanong ko pero hindi sya muling ng salita.

"Okay sige mukang galit ka nga... baba ko na to.."

Nag hintay pa ako ng ilang saglit pero na bigo ako hindi parin sya ng salita kaya tuluyan ko ng binaba ang cellphone, pero ilang saglit lang may natangap akong text mula sa kanya.

Sylvester: Wag mo na ulit ako pag alalahanin ng ganun okay?

Hindi ko matago ang ngiti ko sa labi at mabilis na ng tipa ng sagot sa kanya.

Me: Of course! Hindi na po mauulit

Me: Hindi mo rin ako matiis no?

Ilang saglit lang ng reply ulit sya.