Carrel Saavedra

Chapter 26

Chapter 26

"Good morning mom, dad" bati ko sa kanila pagka baba ko ng kwarto.

"Good morning, anyway next na ang birthday mo nakakalimutan mo na yata" sabi ni mommy.

Napaisip ako kung anong araw ngayon at doon lang pumasok sa isip ko na nextweek na pala ang birthday ko.

"Kayo na po bahala mom"

Umupo na ako sa tapat nila at ng simula ng kumain.

"It's your 18th birthday dapat ingrande" sabi ni mommy

"Hindi naman po kailangan simpleng salo salo lang po okay na ako"

"Are you sure Carrel?"

"Yes dad, invite ko lang mga friends ko ang sila ate Silver okay na po ako"

Kahit na hindi sangayon si Mommy nasunod parin ang gusto ko.

Hindi ko alam sa sarili ko kung bakit hindi ako excited sa darating kong birthday samantalang dati halos hindi ako makatulog kapag malapit na yun

Habang kumakain kami biglang pumasok sa bahay si Sylvester at agad umupo sa tabi ko.

Bigla ako kinabahan kahit na madalas nya naman to ginagawa noon pa pero ngayon hindi ako mapakali lalo na nasa tapat namin sila mommy.

"Good morning Tita, Tito and Carrel"

Tumingin sya sa'kin at ginulo ang buhok ko, dapat magagalit ako sa kanya o dikaya gaganti pero halos hindi ako maka kilos sa inuupuan ko.

"Good morning Syl, kumain ka" sabi ni mommy.

Walang pag dadalawang isip na ng sandok ng pagkain si Sylvester at nilagay yun sa pingan na nasa harap nya.

Bigla ako nakaramdam ng hiya habang kumakain halos hindi ko na nga magalawa ang pagkain ko.

Mas lalo namayani ang kaba sa dibdib ko ng hawakan nya ang kamay ko na nasa ilalim ng lamesa, pinilit kong hindi mag react at hindi mahalata nila mommy.

Pilit kong binabawi ang kamay ko sa kanya pero ayaw nyang bitawan.

"Okay ka lang Carrel"

Lumingon ako kay Mommy na ngayon ay nakatingin din sakin maging si Daddy.

"Y-yes mom" nauutal kong sabi.

"We already know Carrel"

Gulat akong muling tumingin sa kanilang dalawa, parehas silang naka ngiti sa'kin at maging ang katabi ko ay ganun din.

"W-what do you mean?"

"Alam na namin na nililigawan ka ni Sylvester"

Mas lalo akong nagulat dahil hindi ko alam na nililigawan pala ako nito.

"M-mom.."

"Sinabi na samin ni Sylvester noon pa na liligawan ka nya kapag handa na sya at handa kana"

So ibig sabihin alam nilang lahat na gusto ako si Sylvester at ako lang ang walang alam.

Ganun ba ako kamanhid?

"May tiwala kami ng daddy mo sakanya at alam mo bang pinag-pray ko kay lord na sana si Syl ang maka tuluyan mo noon pa?"

"Kaya pala tita patay na patay ako sa anak nyo"

Nagtawanan silang tatlo ako naman ay gulat parin.

Pagkatapos namin kumain sinabi ni Daddy na kay Sylvester ako sasabay pero dapat naka kotse kami kaya nandito kami ngayon sa kotse at may matinding matahimikan ang namayani.

"May gusto ka ba sabihin?" basag nya sa katahimikan.

"Wala" mabilis kong sagot.

"Hindi mo manlang ba tatanungin kung bakit ako ng kagusto sayo?" pilyo nyang tanong.

Masama akong tumingin sa kanya at doon ko nakita ng ngiting ng lalaro sa labi nya.

"Kailangan pa bang tanungin yun?" mayabang kong sabi.

"Sabagay hindi na tinatanong yun ang tanong dito kung gusto mo rin ba ako?"

Kung biro ang kanina ngayon ay seryoso na ang tono nya, muling namayani ang kaba sa katawan ko.

Hindi ako naka imik mabuti nalang at naka rating na kami sa school.

Rinig ko ang malalim na bugtong hininga nya bago sya bumaba at pag buksan ako ng pintuan.

Pag baba ko ng sasakyan tumingin muna ako sa kanya kung may sasabihin pa sya pero bumalik sya agad sa kotse nya para mag park.

Ako naman ay parang naka lutang habang ng lalakad, tama ba ang ginawa ko? Alam ko naman sa sarili ko na gusto ko rin sya pero bakit hindi ko masabi?

Habang nasa klase ako yun parin ang nasa isip ko halos hindi ko maintindihan ang mga tinuturo ng teacher namin, may pagkakataon pa nga na tinawag ako para mag recite mabuti nalang narinig ko ang bulong ni Stacey sa'kin.

"Thank you" bulong ko.

Habang nasa rooftop kami kumakain mabilis ako nawalan ng gana.

"May problema kaba?" tanong ni stacey.

"Wala"

"Si Sylvester ba yan?"

Sa huli umamin din ako at kinuwento sa kanya ang nag-yari.

"Oo mo nalang pala ang kulang bakit ba kasi ayaw mo umamin?"

"Hindi ko nga rin alam eh"

"Tsk tsk, wala akong alam sa love kaya wala akong ma advice"

Mahina akong tumawa.

Pinauna ko na si Stacey sa room dahil may bibilin pa ako sa canteen habang papunta ako doon naka salubong ko si Sylvester.

"Sylvester" tawag ko sa kanya pero hindi sya lumingon.

Tumakbo ako papalapit sa kanya "Syl!"

Nang mag pantay na kami tumigil sya at humarap sa'kin.

"Why? Miss me?" pilyong sabi nya.

"Are you insane? Why would i....

Yes i missed you"

Hindi ko alam kung saan ako kumuha ng lakas ng loob para sabihin yun.

"Miss ko na yung dating tayo pero gusto ko yung pakiramdam na ganito"

Mas lumapit sya sa'kin habang hindi inaalis ang tingin sa'kin, naka pasok ang dalawa nyang kamay sa bulsa ng pantalon nya at hindi nya alam kung gaano kalakas ang dating sa'kin nun.

"I think... I always kept my feelings hidden away"

"So when you said you like me i was confuse but also excited at the same time"

Gumuhit ang ngiti sa labi nya.

"So what i mean is..."

Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko ng hawakan nya ang kamay ko at unti unting pinag sakop yun.

"So what you mean is you liked me right?"

I shook my head.

"So what i mean is....

we are official now"

to be continued....