A Sky Full of Stars

Chapter 8

Tanghali na akong nagising dahil alam ko naman na wala akong schedule of class ngayon. Dahil na rin sa sobrang pag iyak at pagod ay nanlalata akong kumilos.

"Seah iha gising ka na ba?"

Katok ni manang kaya kaagad ko ng binuksan ang pinto, nagulat siya siguro dahil sa itsura ko pero hindi siya umimik.

"Yes manang, pwede po ba paluto ako ng breakfast ko? Maliligo lang muna po ako"

Tumango siya kaya sinara ko na ang pinto at ginawa na ang morning routine ko.

Pagkatapos ay bumaba na ako ng madatnan ko si kuya na may kausap sa phone niya at naiiling tila hindi sangayon sa sinasabi ng kausap niya.

Lalagpasan ko sana siya ng nakita niya ko pero binaba niya ang tawag at nilapitan ako.

"Are you okay na?"

I saw concern sa muka niya pero iniiwas ko nalang ang tingin ko at tumango.

"Good tara sabay na tayo kumain."

Napahinto ako ng napansin ko na hindi pala siya naka pang-trabaho.

"You're not going to work?

Umiling siya.

"day off."

"Hmm"

Kumain kami ng payapa sa hapag-kainan.

Tahimik lang ako sa buong maghapon.

Tamang drawing lang sa sketch pad ko ganon lang ginawa ko buong magdamag pero minsan ay nagpapaint dinadalhan naman ako ni manang ng meryenda kaya hindi ako nalilipasan ng gutom.

"Seah Iha may bisita ka"

"Sino ho?"

"Yung lalaking tumulong sayo"

Kilala ni manang si archer kaya alam ko na kung sino ang tinutukoy niya.

Pagbaba palang ng hagdan ay nakita ko na si hideo na formal na nakaupo sa aming living room.

"Seah"

Ngumiti ako sa kanya para hindi na siya mag-alala pa sakin, alam ko naman na kaya siya nandito para malaman kung okay lang ba ako.

"I'm fine hideo sana hindi kana nag-abala pa na pumunta dito"

"I know that you're not okay, So stop pretending in front of me."

Napatulala ako sa harapan niya pero imbis na sumagot ay ngumiti nalang ako at iniiwas na ang pinaguusapan sa ibang bagay.

"Bakit ka pa nandito maliban sa para malaman kung okay lang ba ako?"

Yumuko siya at nag-angat rin napansin ko rin na nagbuntong hininga siya.

"Nalaman at nahuli na rin ang muntikang naka bangga sayo wag ka mag-alala nasapak na ni kuya mo at ni archer, at nakapagusap na rin na hindi siya makukulong dahil in behalf kasalanan mo rin kaya ayon."

"Hmm."

"At sa sinabi ng dad mo kahapon,"

"Alin don?"

"Yung kasalanan mo"

"I knew"

Ngumiti ako sa kanya pero siya wala manlang ka emosyon emosyon ang muka.

"Sa susunod sana ay magingat kana."

"yeah salamat sa concern"

Tumango siya at tumayo na.

"I have to go, See you around sa school"

"Yeah. See you around"

I just smile and wave my hand sa kanya. Hinatid naman siya ni manang sa labas habang ako naman ay umakyat nalang ulit sa kwarto ko.

1 New notifications from Hideo Viniel Saavedra

Hmm. Binuksan ko at nakita ko na minention niya ko sa isang post.

"If you want to be happy, do not dwell in the past, do not worry about the future, focus on living fully in the present."

I don't know why hideo mention me in this post pero parang may alam siya sakin pero hindi niya lang ako tinatanong. Pero ano naman?

But the message is true. If I want to be happy I should not dwell in the past anymore.

Pero paano kung ang mga taong nakapaligid sa akin ay hindi pa rin nakakalimot?

I just feel bad for myself.