Geheime liefde

Deel 46

Perspectief J/n
"Ik ben echt diep teleurgesteld in jou, J/n!" zegt mijn moeder als we mijn fiets in de auto hebben gedaan en wegrijden van Anna's huis. "Je vader is ook diep teleurgesteld! Echt diep teleurgesteld!" "Ik heb dit allemaal ook niet gewild..." snik ik. "Wat heb je niet gewild? Dat wij er achter zijn gekomen?" "Nee... Gewoon alles... "J/n! Je hebt het allemaal zelf gedaan, dus ga nu niet zielig lopen doen en zeggen dat je dit niet hebt gewild!" Ik was heel verdrietig, maar nu ben ik echt boos. "Ik doe helemaal niet zielig en ik heb dit echt niet gewild! Jij en papa kunnen nu misschien wel super teleurgesteld zijn, maar ik heb dit wel gedaan door jullie! Ik heb dit allemaal gedaan, omdat ik geen relatie mag... Jullie denken dat ik 2 ben, maar dat ben ik niet! Ik ben 16 jaar!! 16 jaar!!" Mijn moeder schrikt ervan dat ik zo hard schreeuw, maar ik ben echt heel boos en verdrietig. Mijn ouders zeggen altijd dat het mijn schuld is, maar het is bijna altijd hun eigen schuld. Als je iemand behandeld als een klein kind dan kun je verwachten dat ze niet gaat luisteren! "J/n! Wij weten echt wel dat 16 jaar bent!" "Nou, waarom behandelen jullie mij dan wel als een klein kind?" "Omdat jij je als een klein kind gedraagd!" En nu is het weer mijn schuld... "Ja tuurlijk! Nu is het weer mijn schuld..." "Ah J/n. Ik ga deze discussie echt niet weer met je voeren. We gaan nu gewoon naar huis rijden en daar gaan we, samen met je vader, eens heel goed praten. En ik zal je vertellen dat je vader er hetzelfde overdenkt als ik. "Ja zoals altijd..." "J/n! Ik wil je nu even niet meer horen!" Ik zucht, maar blijf wel stil. En zo rijden we naar huis. In stilte...