"Hayatından tamamen çıkacağım. "

125 19 2
                                    

     Koltuğa uzanıp gözlerimi kapadım. Beynimi karartan düşünceleri kafamdan atmam gerekiyordu...Yalnızdım. Ali öldükten sonra bunu ilk kez anlıyorum. Ben gerçekten bu hayatta tek başımaydım. Bir an önce Ihtiyar denen o herifi yakalayıp yaptıklarını teker teker ona ödetmem lazım. Ayağa kalktım ve Saye'nin odasına girdim. O hala bahçedeydi. Dolaplarına ve çekmecelerine baktım ama USB'yi bulamadım. Askıda asılı çantasına yönelmiştim ki Saye'nin çığlığıyla durdum. Hemen bahçeye koştum.

Saye_ Yardım et!

Iki kişi Saye'yi arabaya bindirmek için çekiştiriyordu. Saye ağlıyordu. Gözlerimi kapayıp derin bir nefes aldım. Ahhh! Bunlar gerçekten sinirimi bozuyordu. Belimdeki silahı çıkarıp ikisinin bacağına sıktım. Saye sesten korkmuş olacak ki çığlık attı. Onlar yerde sürünürken hemen Saye'nin yanına koştum.

Arat_ Iyi misin? Bişeyin var mı?

Kafasını "Hayır" anlamında sallayıp bana sarıldı. Çok korkmuştu. O şerefsizlerden birinin kaçtığını görünce diğer ayağına da sıktım. Saye'yi ayağa kaldırıp Kenan'ı aradım.

Kenan_ Buyur abi.

Arat_ Kenan sana konum atıcam hemen gel.

Kenan_ Hemen geliyorum abi.

Saye hala ağlıyordu. Ona tekrar sarılıp elimi beline yerleştirip yürümesine yardım ettim. Iceriye girip onu odasına götürdüm. Odadan çıkmak için kapıya doğru gittiğimde Saye ağlayarak...

Saye_ Çok korkuyorum. Lütfen buraya gel.

Telefonda biriyle konuşuyordu. Kaşlarımı çatıp ona baktım.

Saye_ Çabuk gel tamam mı?

Saye_ Hayır yalnız değilim. O da burda.

O da burda derken bana baktı. Gözleri ağlamaktan kızarmıştı. Iyi de kimle konuşuyordu. Yanına gidip telefonu elinden alıp ekrana baktım Burak Komiser yazısını görünce sinirlerim bozuldu. Bir dakika insan sevgilisini böyle resmi kaydeder mi? Bu nasıl bir fantezi!

Arat_ Sevgilinle daha sonra da konuşabilirsin. Şimdi USB'yi bulmamız lazım.

Saye_ Ya yeter! Artık burda olmanı istemiyorum. Bana zarar veriyorsun!

Sustum. Cevap veremedim. Ne diyebilirdim ki haklıydı. Ona zarar veriyordum. Derin bir iç çekip odadan çıktım. Çantamı alıp gidicektim. Kapıyı açar açmaz suratıma gelen darbeyle sarıldım. Dudağım patlamıştı.

Burak_ Kimsin lan sen! Hıı!

Dilimle dudağımın kenarındaki kanı sildim. Gülümseyip kafa attım. Yakamdan tutup beni kendine çekti.

Burak_ Arat Erge! Sana diyorum. Kimsin lan sen!

Yakamdaki ellerini iterek göğsüne vurup duvara yapıştırdım. Yakasından tutup kafa atacaktim ki Saye ağlamaya başladı. Burak hemen çekilip Saye'ye sarıldı.

Burak_ Tamam güzelim burdayım korkma.

Tomom gozelim bordoyom korkma. Yesinler. Ben varken sen kimsin lan! Saye'ye yaklaştım. Ama o Burak'a daha sıkı sarıldı.

Saye_ Gelmeee! Git! Artık seni görmek istemiyorum!

Gözlerinin içine baktım. Gerçekten gitmemi istiyordu. Yutkundum. Derin bir iç çektim.

Saye_ USB'yi sana verirsem biter mi? Artık hayatıma normal bir şekilde devam edebilir miyim?

Gözlerimi yerden kaldırıp ona sabitledim. Ne yani her şeyi hatırlıyor muydu? Peki ama neden yani neden daha önce söylemedi?

Arat_ Sen..hatırlıyor musun?

Saye_ Evet.

Burak_ Ne? Neyi hatırlıyorsun?

Saye ayağa kalkarak duvarda asılı duran çerçeveyi aldı. Arkasını çevirerek camin arkasına koyduğu USB'yi bana uzattı.

Saye_ Bilmen gereken her şey bunun içinde. Içindekiler kim nerden tanıyorsun bilmiyorum ama içimden bir ses seni uzecegini söylüyor. Bu yüzden hatırladığımı söylemek istemedim. Ama artık yeter. Artık sessiz bir şekilde hayatımı yaşamak istiyorum. O yüzden bunu al ve git.

  Benim üzülmem onun için önemli miydi gerçekten. Beni sevmediğini biliyorum ama bi ihtimal sadece bi ihtimal benden hoşlanıyor olamaz mıydı? Belki de.. ama artık bu önemli değildi. Çünkü gerçekten hayatından çıkmamı istiyordu. Öyle yapacağım hayatından tamamen çıkacağım.

Arat_ Tamam o zaman ben gidiyorum sen de sevgilinle normal hayatına devam edersin.

Saye_ Sevgilim değil.

Arkamı dönüp ona baktım.

Arat_ Ne? Gerçekten mi?

  Bana anlamsız bakışlar atarken boğazımı temizledim.

Arat_ Şey yani... Öyle mi?

Burak_ Öyle ya da değil. Bu seni ilgilendirmez.

Arat_ Sen sana sorulmadığı sürece konuşma.

Burak_ Peki ya konuşursam?

Gözlerimi devirip Saye'nin yanına yaklaştım. Gözlerinin içine bakıp elinden tuttum. Afalladı. Şaşkın gözlerle bana baktı.

Arat_ Kendine iyi bak. Dikkatli ol.

Konuşmak için ağzını açtı ama Burak eniği araya girdi.

Burak_ Ensendeyim Arat Erge. Her an seni yakalayabilirim. O yüzden bence sen dikkatli ol.

Sırıtıp Çantamı omzuma takarak kapıyı açtım. Son kez Saye'ye baktım, o da bana bakıyordu. Dışarı çıkıp kapıyı kapattım.

Vote ve Yorum ❤

SAYE' MHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin