SAYE'DEN
Duyduğum şeyle gözlerimi fal taşı gibi kocaman açtım. Ne demişti o ' iki güne karım olacaksın' mı demişti. Hah! Kendini ne sanıyordu bu mafya bozuntusu. Ben...ben ona boyun eğecek kadar salak bir miydim? Tabiki değildim!
Saye_ Kendine gel! Sen kim oluyorsun da benim yerime karar alıyorsun! Hiç kimse benim istemediğim bir şeyi bana zorla yaptıramaz anladın mı seni mafya bozuntusu!
Benimle dalga geçiyormuş gibi bir de sinsice sırıtıyordu. Allah'ım beni neyle sınıyorsun.
Arat_ Yemeğini ye hadi. Sonra konuşuruz bu konuyu.
Saye_ Ben simdi konuşmak istiyorum! Bak o küçük beyninden neler geçiyor bilmiyorum ama seninle asla evlenmeyeceğim!
Arat_ Bak seni kırmak ya da üzmek istemiyorum ama benimle evleneceksin. Inan bana bunu senin iyiliğin için yapıyorum.
Saye_ Iyiliğim için mi? Sen ciddi misin! Eğer gerçekten bana iyilik yapmak istiyorsan hayatımdan defolup gidersin. Inan bana yapacağın en büyük iyilik olur.
Arat_ Sanırım daha iyisin. O halde iki günü beklemek fazla değil mi? Yarın gerekli işlemleri başlatacağımdan emin olabilirsin.
Allah'ım deliriyorum sanırım! Gerçekten onun gözünde bu kadar basit miydi herşey? Karşısındaki insanın düşünceleri her şeyden öte duyguları bu kadar değersiz miydi gerçekten!
Saye_ İstediğini yapabilirsin. Nasıl olsa o imzayı atmayacağım. Ve Burak beni en kısa zamanda senin o lanet ellerinden kurtaracak sende buna emin olabilirsin!
Yine o iğrenç sırıtışını takındı yüzüne.
Arat_ Bu arada Burak'tan bahsetmen iyi oldu. Kimdi o tek ailen mi? Hımm evet, evet evet öyleydi sanırım. Peki ya ben onu senden alırım desem yine de o imzayı atmayacak mısın?
Gerçekten bu kadar gaddarlaşmış mıydı? Kalbi bu denli katılaşmış mıydı? Ona ne yapabilir di ki? Gerçekten alır mıydı benden tek ailemi? Sığındım tek limanı, Burak'ı, öldürebilir miydi?
Gözlerim ağlamaktan kan çanağına dönmüş güzel gözlerim, hiç kimseye nefretle bakmayan masum gözlerim hiç alışık olmadığı bir nefretle baktı onun zifiri karanlık gözlerine. Ve sanırım hayatımın sonuna kadar da böyle bakmaya devam edecekti.
Saye_ Yapamazsın.
Dedim, kendimin bile duyduğuma emin olmadığım kısık ve titrek sesimle...
Saye_ Yapamazsın değil mi?
Gözlerini gözlerime kenetledi. Gözlerinde acı gördüğüme yemin edebilir ancak kanıtlayamazdım. Sesli bir şekilde yutkundu.
Arat_ Inan bana senin için her şeyi yaparım. Tahmin bile edemeyeceğin her şeyi.
Saye_ Yalan söylüyorsun!
Dedim, gür ve kendinden emin çıkan sesimle.
Saye_ Sadece...sadece beni korkutmak istiyorsun! Sana boyun eğmem için yalan söylüyorsun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAYE' M
ChickLitYol boyunca ikimiz de sessizdik. Arada ona bakıyordum ama o sadece camdan dışarıyı izliyordu. Sessizliği kalbimi acıtıyordu. Bir gelinlik mağazasını önünde durduğumda bana bakmadan konuşmuştu yine. Saye_ Birde gelinlik mi giydireceksin bu öldürdüğün...