SAYE' M

" Lütfen benden uzak dur. "

   Evden çıkıp arabama bindim. Mehmet'in söyledikleri mantıklı geliyordu. Ama sorun şu ki onun sevgilisi vardı. Gerçi bu benim için bir engel değildi. Onları ayırmasını bilirdim ama kendimi zorla ona sevdiremezdim. Acaba beni sever miydi? Belki severdi, güvenirdi belki mutlu olabilirdik. Ama ben bunun yalnızca bir ihtimal olmasını istemiyorum. Saye gerçekten beni sevsin, bana güvensin, benimleyken mutlu olsun istiyorum. Hayır çok şey mi istiyorum. Zihnin bu düşüncelerle uğraşırken eve geldigimi farkettim. Arabadan inip kapıyı çaldım. Bi süre bekledim ama açmadı. Acaba evde değil mi? Mümkün değil daha tam iyileşmedi. Tekrar kapıyı çaldım. Iceriden gelen ayak sesleriyle evde olduğunu anladım. Kapıya yaklaştı açacak sandım ama açmadı. Tekrar kapıyı çaldım.

Arat_ Saye kapıyı aç!

Sesimin biraz sert çıktığını anladım ve ses tonunu biraz daha düşürdüm.

Arat_ Saye kapıyı açar mısın?

Saye_ Açmayacağım. Git burdan!

Hala bana güvenmiyor! Ama ben gidemem ki, onu yalnız bırakamam.

Arat_ Ne demek açmıyorum. Aç kapıyı hadi bekliyorum.

Saye_ Açmayacağım dedim.

Hem korkuyor hem de bana meydan okuyordu.

Arat_ Saye aç şu kapıyı!

Sinirle kapıya yumruk attım. Galiba yine onu korkutmuştum. Ağladığını duyabiliyordum. Kahretsin! Yine aynı şeyi yapıyorum. Ona yakın olmaya çalışırken git gide onu kendimden uzaklaştırıyorum. Derin bir nefes aldım.

Arat_ Tamam açma. Ama ben burdayım tamam mı. Burda beklicem bir şeye ihtiyacın olursa bana seselenirsin.

   Cevap vermedi. Kapının önündeki basamağa oturup sırtımı kapıya yasladım. Gözlerimi kapayıp derin bir iç çektim. Keşke ona iyi davransaydım, onu korkutmasaydım. Ama henüz hiçbir şey için geç değil. Zor da olsa bunu yapacağım o beni sevecek.
     Hava iyice kararmıştı. Soğumuştu da...

SAYE'DEN

    Yemek yerken aklım onda kalmıştı. Acaba yemek yemiş miydi? Aman banane yemezse yemesin. Oooff evet o kötü biri hatta çok kötü. Ama ben değilim ben bir insanı aç bırakacak kadar vicdansız değilim. Dolaptan kase ve tabak çıkartıp içine yemeği doldurduktan sonra bir bardak suyla birlikte tepsiye yerleştirdim. Ona vermek için kapıyı açtığımda sırtını kapıya yasladığından geriye doğru düştü. Hemen toparlandı.

Saye_ Al.

Uzattığım tepsiye baktı. Gülümsedi ve ayağa kalktı.

Arat_ Dışarısı çok soğuk içeride yiyebilir miyim?

   Önce biraz tereddüt ettim ama dışarısı gerçekten soğuk olduğu için kabul ettim.
    Masaya oturup yemeğini yedikten sonra kapıya doğru ilerledi.

Saye_ Burda uyuyabilirsin.

Arkasını dönüp bana baktı tekrar gülümsedi. Odama gidip onun için yastık ve battaniye getirdim.

Arat_ Teşekkür ederim.

Gülümsedim ve odama gidip kapıyı kapattım.

ARAT'TAN

Evet doğru duydunuz bana gülümsedi. Galiba artık bana güveniyor, kapıyı kilitlemedi çünkü. Galiba doğru yoldayım. Ona nazik davrandığım sürece onun beni sevmesini sağlayabilirim galiba. Ama yine de emin değilim Saye o kadar kolay bir kız degil çünkü. Kanepeye uzanıp gözlerimi kapadım.

💎 💎 💎 💎 💎 💎 💎 💎 💎 💎 💎 💎

    Uyandığımda saat 08.35 ti Saye daha uyanmamıştı. Mutfağa gidip güzel bir kahvaltı hazırladım. Saye'nin odasına ilerledim. Kapıyı çaldım ses vermeyince yavaşça kapıyı açarak içeriye girdim. Uyuyordu. Yaklaşıp yanındaki koltuğa oturdum. Yüzüne düşen saçlarını elimle kulaklarının arkasına götürdüm. O kadar masumdu ki bakmaya kıyamıyordum. Yanağını okşarken yavaşça gözlerini araladı. Hemen elimi çektim.

Arat_ Şey...Iııım...Kahvaltı hazır dicektim.

Hemen ayağa kalkıp odadan çıktım. Mutfağa gidip masaya geçtim. Ardından o da geldi ve karşıma oturdu. Hiçbir şey söylemeden kahvaltısını ettikten sonra bana baktı.

Saye_ Sana söylemem gereken bir şey var.

Arat_ Söyle.

Saye_ Ben galiba bir şeyler hatırlıyorum. Yani şey...nasıl desem...Yarım yamalak tam değil.

Arat_ Ne hatırlıyorsun mesela hemen söyle.

Saye_ USB.

Arat_ USB mi?

Saye_ Evet. İşten sonra eve döndüm Burak'la birlikte.

Tabi sevgilisi gelmezse olur mu hiç (!)

Saye_ Sehpanın altında bir USB gördüm. Benim değildi. Belki Burak düşürmüştür diye ona sordum ama onun olmadığını söyledi. Nereye koydum hatırlamıyorum ama eminim sana göstermen gereken şey oydu. Yani tek hatırladığım bu.

Arat_ Peki nerde şimdi?

Saye_ Nereye koyduğumu hatırlamıyorum işte.

USB'nin içinde beni ilgilendiren ne olabilir ki? Acaba doğru mu hatırlıyor?

Arat_ Biraz daha düşün ne vardı içinde yani benimle ilgisi neydi?

Saye_ Hatırlamıyorum işte. Ama o USB için vurulduğuma göre eminim ki çok önemli bir şeydi. Her neyse içindeki her neyse benden uzak tut. Senin yüzünden hayatım mahvoldu. Lütfen benden uzak dur.

Haklıydı. Iki günde hayatını allak bullak etmiştim. Ama nasıl uzak durabilirim ki. Bir an önce o USB'yi bulup içinde ne olduğunu öğrenmem lazım. 

Vote ve Yorum ❤