SAYE' M

"İçimde ona karşı nedensiz bir merak vardı. "

    Evden çıkıp arabama yöneldim. Sürücü koltuğuna oturup hastaneye sürdüm.
    Hastaneye geldiğimde arabamı park edip içeriye girdim. Belki uyanmıştırdır, aynı zamanda bana göstereceği şeyi öğrenmek için onu görmem lazımdı. Koridoru düz gidip merdivenden yukarı çıktım. Yoğun Bakım Ünitesi ne gelince etrafıma bakındım. Hayret Komiser gelmemişti.  Ya da belki içerdedir diye camdan baktım. Ama gerçekten yoktu. Bi süre camdan Saye'ye baktım. Hala uyuyordu. Gözleri kapalı ne kadar masum görünüyordu. Hoşuma gitti. Iceriden çıkan hemşire yi hemen durdurdum.

Arat_ Iceri girmek istiyorum.

Hemşire_ Hastanın nesi oluyorsunuz?

Evet bende bu soruyu kendime sordum. ' Hastanın nesi oluyordum. ' Hemşireye ' aslına bakarsan hiç bir şeyi ' demek istedim. Ama tabiki öyle dersem içeriye girme şansım olmayacaktı. Bu yüzden...

Arat_ Arkadaşıyım.

Hemşire_ Tamam içerden önlük maske alıp girebilirsiniz. Yalnız kısa olmasi şartıyla.

Iceriye girip önlük ve maskeyi giydikten sonra Saye'nin yanına yaklaştım. Yatağın hemen yanında duran sandalyeye oturup yaklaşık yarım saat onu izledim. Dudağımın yana kıvrılmasıyla gülümsediğimi farkettim. Nedense bu kızı görmek hoşuma gitmişti. Burdayken onun dışında hiçbir şey düşünmüyordum. Yüzüne düşen saçlarını elimle kulaklarının arkasına götürdüm. Ben şu an tam olarak ne yapıyordum. Hiçbir fikrim yok. Ama bu yaptığım şey hiç hoşuma gitmiyor. Ben ondan etkileniyor muydum? Bu düşünceleri kafamdan atıp hemen odadan çıktım. Cebimdeki telefonumu çıkarıp Mehmet'i aradım.

Mehmet aranıyor...

Çalar çalmaz açtı. Heralde o da aramamı bekliyordu.

Arat_ Buldun mu bir şeyler?

Mehmet_ Yok aga bulamadım.

Arat_ Tamam ben geliyorum oraya.

Adamlarımı Saye'nin evine belki bir şeyler bulabilirler diye yollamıştım. Saye'nin bana göstereceği şey ne olabilirdi ki bu kadar önemli. Bunu öğrenmenin tek yolu onun uyanmasıydı.
   
💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎

    Oturma odasına ve salonuna göz gezdirip yatak odasına ilerledim. Odanin ortasina koyduğu yuvarlak çift kişilik toz pembe yatağı...yatağının her iki tarafına indirdiği komidin... komodinin üzerinde fotoğrafının içinde olduğu ahşap çerçeve...Yatağın karşısındaki tuvalet aynası yanında da gardırobu odaya güzel bir hava katıyordu. Iceriye girip ona ait olan eşyalara bakındım. Eşyalarını karıştırmak hoşuma gitmedi ama bir yandan da içimde ona karşı nedensiz bir merak vardı. Onu bilmek tanımak istiyordum. Peki ama neden!! Neden bu kız! Ben bir mafyayım ben kimseyi sevemem kendimi bile...Çünkü eğer seversem o benim zaafım olur. Ve rakibin her daim seni zaafından vurur. Tıpkı kardeşime yaptıkları gibi! Bu yüzden hayatım boyunca hiç bir kadını sevmedim. Evet ben kimseyi sevemem buna hakkım yok!
    Çekmecelerini karıştırmaya başladım. Üst bölümde düzenli bir şekilde dizdiği takıları orta bölümde boyunluk fuar tarzı şeyler...ve alt bölümde de iç çamaşırları bulunuyordu. Her şeyiyle sadelikten yanaydı.

Mehmet_ Bir şey buldun mu?

Evet ben buraya bir şey aramaya gelmiştim değil mi?

Arat_ Yok bulamadım.

Mehmet_ Aga bu böyle olmaz. Tam olarak ne aradığımızı bile bilmeden evi karıştırıyoruz. Tek care Saye'nin uyanması.

   Haklıydı. Biz buraya ne aramaya gelmiştik? Cebimde titreyen telefonumu çıkarıp ekrana baktım. Yabancı bir numaraydı.

+9054....._Iyi gunler Arat Bey'le mi görüşüyorum?

Ses bir bayana aitti. Ama hiç tanıdık gelmedi.

Arat_ Buyur.

+9054....._Saye Aydan'ın arkadaşıydınız değil mi?

Hızlıca...

Arat_ Evet evet arkadaşıyım. Yoksa ona bir şey mi oldu?

+9054....._ Hayır hayır endişelenmeyin. Hastamız uyandı, onu soylicektim.

İşte bu güzel haber :)

Arat_ Hemen geliyorum.

Telefonu kapatıp hemen evden çıktım. Arabama binip hastaneye sürdüm. Sonunda Saye'ye bana göstereceği şeyin ne olacağını sorabilecektim. Evet uyanmasına da sevindim ama benim için önemli olan soyleyecekleriydi.

💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎

Arabayı park edip koşar adımlarla içeriye girdim. Merdivenleri çıkıp yoğun bakıma doğru yürüdüm. Camdan içeri baktım ama Saye'yi goremeyince koridordan geçen hemşireyi durdurdum.

Arat_ Pardon. Burda yatan hasta nerde?

Hemşire_ Hastanın ismi neydi?

Arat_ Saye...şey Saye..

Soyadı neydi yaa! Hah hatırladım.

Arat_ Saye Aydan.

Elindeki dosyalara bir göz gezdirdi.

Hemşire_ Hastayı normal servise aldılar. 302 numaralı oda. Geçmiş olsun.

Hemşireye cevap vermeyip bi üst kata daha çıktım. Gozlerimle odaların üzerinde asılı numaralara baktım. Ön taraflarda yoktu. Biraz daha ilerledim sonunda buldum. Koridorun sonundaki solda bulunan odaydı. Kapıyı çalmadan direkt girdim. Iceride onu muayene eden bir doktor ve bir de hemşire vardı. Doktorun yanına gidip durumunu sordum.

Doktor_ Az önce uyandı ama tekrar uyuttuk. Birazdan tekrar uyanır. Siz Burak olmalısınız devamli sizi sayıkladı.

Bu Komiserden bir kez daha nefret ettim. Onu sayıkladığına göre kesin sevgilisidir. Aman banane isterse kocası olsun işimi görsün yeter.

Vote ve yorum❤