DREADFUL SERIES #3: PHATOS

CHAPTER 25

CHAPTER 25

FIGHT

(EDWARD DASHIELL'S POV)

"I think Evelyn need some psychiatrist help" napakunot ang noo ko sa sinabi ni Warren at inagaw ang telepono.

"What is this?" Bumungad sa akin ang isang online quiz at inagaw naman pabalik ni Warren ang telepono niya.

"It's a quiz about depression and anxiety" paliwanag ni Warren at lalong gumulo ang utak ko sa sinabi niya.

"And anong konek niyan sa sinabi mong psychiatric help that Evelyn need?" Tanong ko and he then sighed in disbelief.

'Is he saying she's crazy?'

"He take the test and think all the signs that Evelyn is showing and come up with that result" paliwanag naman sa ako ni Maisie mas lalong hindi ko sila maintindihan.

"But those test you take hindi kay Haven" hindi ko maiwasang magtaas ng boses.

"Aminin natin at hindi we know that what she did attempting suicide is a big sign na she is suffering from a depression." Paliwanag ni Warren at umiling pa rin ako sa sinabi nila.

"That is a test using computer hindi naman doktor kayo ah" hindi ko na mapigilang sabihan sila dahil alam ko ang pwedeng mangyari kapag nadinig iyon ni Haven.

'She will lost herself or hate us for envading her situation'

"Para malinawan tayo why can't we just call some psychiatrist for help?" tanong naman ni Leia at tumingin naman sila sa akin.

"I don't know" sagot ko dahil hindi naman ako ang magpapagamot and I cannot deny the fact that

'She need help'

"She need help. Para matignan natin if the test here is accurate." Ani Warren and I sighed in defeat.

'Wala akong laban sa kanila'

"So are we calling help? Psychiatrist work best for her" ani Melvin ginulo ko naman ang buhok ko sa inis.

"She need our help yes Edward pero I think Psychiatrist can help her more" ani Maisie hindi ko na alam kaya napatango na lang ako.

"We should call one okay if that's what you think. We will call a psychiatrist for her" I said and sighed thinking what will Haven's reaction will be.

(EVELYN HAVEN'S POV)

Matapos akong iwanan ni Leia lumapit ako sa tukador ko at inayos ang itsura ko. I wipe the traces of tears at saka naglagay ng kaunting pulbo sa mukha at lip tint sa labi para hindi ako mukhang maputla.

I practice my smile in the mirror. Para akong nabunutan ng 50 out of 100 needles sa puso ko.

'And I don't know when the 50 will be removed'

Napatigil ako sa pagbalik sa kama ng makaramdam na naman ng hilo saka ng pagkalam ng sikmura saka ko lang naalala si Dashiell.

'He said he will cook for me. Where is it now?'

I breath deeply as I tried to balance myself para bumaba baka hindi natuloy si Dashiell dahil nakita kami ni Leia na nag-uusap.

'I know him too well now'

Paglabas ko napansin ko agad na tahimik sa floor namin at bukas ang mga pintuan nila that means walang tao. Sumulyap ako sa hagdanan and I can hear conversation going on downstairs na hindi ko masyadong maintindihan.

I started to go down as I hold sa railing dahil baka mahilo ako at mahulog sa hagdan. After few steps and walk unti-unting nagiging malinaw ang conversation.

"I think Evelyn need some Psychiatrist help" nanigas ako at napatigil sa divider papuntang dinner table.

'Are they talking about me?'

I can hear how they are fighting on some test na hindi ko maintindihan dahil mahina ang ilang boses nila.

"So are we calling help? Psychiatrist will work best for her" nanlaki ang mata ko sa narinig para akong nabingi when I heard the word Psychiatrist.

Napaupo ako as I saw how memories flashing in my mind the cell where they put me, the clothes that make limit my movements, the injections, how they force you to drink medications and how the shouts and talks of other people are there.

Hindi ko na napigilan na hawakan ang unang bagay na nakapa ko. I just found myself standing in the doorway of the kitchen with broken vase infront of me.

"I AM NOT CRAZY!" hindi ko na napigilang isigaw they move away napatingin naman ako kay Dashiell as he try to move closer to me.

"Wag kang lalapit maghihiwa ako dito" hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko at dumampot ng isa sa bubog ng vase.

"Sorry I'm just trying to get some help" aniya tinitigan ko siyang mabuti as I saw pity in his eyes.

"Anong klaseng tulong ang hinihingi mo? Hindi ako hopeless case o di kaya ay kailangang kailangan talaga. I am not a beggar who needs money and pity" sagot ko akma naman niya akong hahawakan ng umiwas ako.

"I didn't mean na maging ganyan ang meaning sayo I just want to help" pakiusap niya but I refuse to listen.

"Hindi ko kailangan ang tulong pag-intindi at pang-uunawa ang kailangan ko kasi maski sarili ko hindi ko na kasi maintindihan" and I started crying napaupo ako and I can feel the vases I sit on piercing through my skin na unti-unting nagpapamanhid sa akin.

"Hindi ko na maintindihan ang sarili ko. I wanna end this life!"

(THIRD PERSON'S POV)

And she slash her wrist nanlaki naman ang mata ng lahat ng makita kung papanong pumipikit ang mata ni Evelyn. Tumakbo agad si Edward para itayo at ilayo siya sa bubog.

"Don't close your eyes!" Naiiyak na ani Edward and try slightly slap Evelyn's cheek.

"Call a doctor!" Sigaw ni Edward sakto namang pagdating ng doktor na si Denarcus kasama ang isang babae na mukhang doktor din at ang matandang nag-aalaga kay Evelyn

(Remember Dernacus the doctor around the orphanage he is mentioned in Chapter 17)

"What is happening here" agad dinaluhan ng dalawang doktor si Evelyn. Adter few moments nakahiga na si Evelyn sa kama niya and her wrist are now covered with gauze.

"She maybe suffering on anxiety or pressure or she is depress. Ano bang nangyari?" ani ng doktora na kasama ni Doc Denarcus kinuwento naman nila agad ang nangyari on how they have a conversation about Evelyn being depressed.

"Baka may nasabi kayo na nagtrigger sakanya" tanong ni Denarcus napaisip naman sila ng biglang sumigaw si Manang Merly.

"Psychiatrist! Ayaw niya noon minsan na siyang dinala ng mga magulang niya doon sa pag-aakalang baliw siya ayon sa kwento ni Evelyn hindi maganda ang karanasan niya doon yung mga doktor niya ang nagsabi na may kung ano daw na nagtritriger ba sa loob ni Evelyn kapag tungkol sa Psychiatrist ang usapan kaya daw dapat mag-ingat kami" they are shocked to here what the old woman tole them.

"She is probably depresses hindi natin malalaman hangga't hindi pa siya nagigising we need to talk to her and we will just told you what to do"

AUTHOR'S NOTE:

SORRY AND SALAMAT SA PAG-IINTAY NG UPDATE NAGKAROON PO KASI AKO NG WRITER'S BLOCK.

ANYWAY THANK YOU PO ULIT SA PAGBABASA AND SEE YOU NEXT UPDATE!!!