DEVIL'S WRATH 2: Colt Develios (COMPLETED)

CHAPTER 17

"I w-will try Hiro"

Nanginginig ang boses ko nang sabihin ko 'yon. Nasasaktan ako kapag iisiping aalis ako rito at iwan si Colt. Hindi naman siya ang tipo ng lalake na gusto kong makasama, to his attitude, malayo siya sa standard ni Kelvin. Kelvin is so calm when it comes to me, pero hindi ko alam kung bakit ganito nalang katindi ang epekto ni Colt sakin.

Aaminin ko, mas malakas ang charisma niya kumpara kay Kelvin. He's handsome too than Kelvin, kakaiba ang nararamdaman ko sa tuwing nakatingin na ako sa kulay asul niyang mga mata. Ang matangos niyang ilong at madabong niyang nga kilay ang siyang nagpadagdag sa kagwapuhan niya.

Kahit nga pati ang paraan ng paglakad niya at paggalaw niya ay nagdadagdag ng matinding appeal niya, aaminin ko na'a attract ako sa kaniya, but, hindi naman 'yon dapat ang basihan sa isang tao. Alam ko namang may kaitiman ang budhi ni Colt, pero bakit nagawa ko pang mahulog sa kaniya?

"No! Don't try it Cara, do it!" Inis na sabi niya sa kabilang linya.

"Ma'am, hinahanap ka ni seniorito kanina pa" agad akong napalingon at mabilis na binigay kay Rafa ang phone. Basta nalang ako inataki ng kakaibang kaba.

Agad akong naglakad at kinakabahan parin ako habang papalapit sa living room, nakita kong nagmamadali siyang bumaba ng hagdan nang makita niya ako mula sa itaas. Napaatras ako ng mabilis niya akong niyakap.

"Damn, I got sick for worrying with you. Where have you been?" He cupped my face and I just looked up to him.

"S-Sorry galing ako sa likod ng___"

"Caramel! I said huwag kang lumabas ng mansion right?"
Di ako nakasagot at biglang natakot sa tuno ng boses niya. Napayuko ako dahil hindi ko magawang salubungin ang mga mata niya.

"Sorry baby. Please just trust me, I don't want someone steal you away from me. Not now Cara, don't be scared with me. I'm not mad at you"

Nagkatitigan kaming dalawa at napatango rin ako sa kaniya, hinalikan niya ako sa noo na siyang nagpainit ng buong mukha ko. Kaagad niyang pinagsiklop ang mga kamay namin at inaya akong umakyat sa silid namin.

Nakita ko siyang nagpalit ng damit, kaagad siyang lumapit sakin at ipinulupot ang malaking mga braso niya sa bewang ko at niyakap ako mula sa likod, dinampian niya rin ako ng halik sa leeg.

"Do you still hate me Caramel?" Tinanggal ko ang braso niyang nakapulupot sakin atsaka hunarap ako at tumingala sa kaniya, parang gusto kong umiyak dahil ang totoo nasasaktan ako sa ideyang iiwan ko siya, kahit di ako sigurado sa nararamdaman ko para sa kaniya.

But I'm sure, I have a deep feelings for him. Hindi ko lang maamin dahil iniisip ko parin si Kelvin.

"Give me a chance baby. I will take care of you, just trust me Caramel. I need your trust for now. Can I have it?"
Tumango ako sa kaniya at agad niya akong hinalikan sa noo.

"Prove yourself to me Colt."

And to my surprised he smiled at me makes my heart pounded.

"I will baby. I love you and after I take you in Russia, I will tell you everything" napakunot noo ako at napatitig sa kaniya.

"A-Ano 'yon Colt? Please, ano 'yon?" Pagpupumilit ko sa kaniya. But he just rub my lips using his thumb and taste it.

"Everything my wife, trust me aamin ako kapag nandoon na tayo okay?" Napatango nalang ulit ako at inayos naman niya ang buhok ko.

"I love you" he said again at basta nalang napakabog ang dibdib ko.

I can't stop myself for smiling, nang halikan niya ako ay kaagad ko itong tinugon. After naming maglambingan ng ilang minuto ay inaya niya rin akong bumaba para kumain ng dinner. Nahihiya ako kasi nakakandong ako sa kaniya habang nasa dining kami.