DEVIL'S WRATH 2: Colt Develios (COMPLETED)

CHAPTER 26

Napaiyak ako ng sobra at napakasakit sakin lahat ng ginagawa niya, pakiramdam ko wala akong halaga! Na para bang laruan lang ako para sa kaniya.

Alam ko naman na una palang ginagamit niya lang ako, I'm just his toy! Niyakap ko ang sarili ko habang nanginginig ang mga tuhod ko dahil sa lamig ng tubig na lumalabas sa shower.

Dahan-dahan ko itong pinatay at nanghihina na inabot ang towel at itinakip sa hubad kong katawan. I hate him! Lagi niya nalang ako pinag-iisipan na lumalandi ako. Napakagago n'ya talaga!

Next morning, kaagad akong kumilos nang magising ako. Hinalikan ko si baby Clay na tulog na tulog bago ako umalis. Napatulala ako sa kawalan sa tuwing maalala ko ang kababuyang ginawa niya sakin, gusto ko nang umalis sa bahay na 'yon!

But every time I'm saying those words, sinasabi niya sakin na ilalayo niya si Clay. Papatayin niya si Hiro at kung sino pa. Bwisit siya! Sana siya nalang ang mamamatay, kesa yung mga tao na walang ginawa kundi kampihan at damayan ako.

Ngumiti sakin yung guard pagpasok ko ng hospital. I just give him a faint smile. Wala akong ganang ngumiti and I know nagtataka siya sa itsura ko.

Pagpasok ko sa office ay nagulat ako sa taong nakaupo sa swivel chair ko. Bumuhos ang kakaibang inis ko at gusto ko s'yang batuhin ng sapatos sa ulo!

Mariin siyang nakatitig sakin na tila g naghuhubad habang nakahalukipkip at ang dalawang paa niya ay nakadatay sa ibaaw ng table ko. Tinignan ko siya ng masama at nag-iinit ang pisngi ko sa sobrang inis at galit na nararamdaman ko ngayon.

"What are you doing here?!"

"I just want to see you," his voice was husky, and I frowned while staring at him.

"See me? What?! Are you not done humiliating me? Get out! I don't want to see your face, Colt!" I flushed with anger, and suddenly, he stood up and walked towards me. I stepped back, feeling nothing but anger as I stared at his face.

But I froze as he gazed at me and gently brushed my cheek with his thumb. He held my waist and even smelled my breath.

"I didn't know you were this beautiful, Caramel," he whispered softly to me.

My eyes widened as I looked at him. I pushed his chest with my elbow, and I saw him smirk at me. My heart raced as he kissed me on the cheek.

"See you, beautiful... I'm going," I was still in a state of shock as he left my office.

I held onto my chest in disbelief. What got into that jerk?! I was so disoriented going to the operating room. I shook my head and tried to forget everything, but I couldn't. I lost my focus. That monster really gets on my nerves!

Buong araw ko sa trabaho ay di maipinta yung mukha ko, I do even take over my patient to Hiro dahil natatakot ako na baka magkamali ako dahil wala ako sa sarili ko ngayon. Nang palabas na ako ng hospital at nagtataka ako sa iilang nurses na nadadaanan ko. Narinig ko ang mga usapan nila at wala naman talaga akong balak makichismis kung hindi lang nahulog ang panyo ko kaya natigilan ako at pinulot ito.

"May lalaking sobrang pogi malapit sa nurse station. Gosh, ayokong kiligin pero sobrang ganda ng mga mata niya. Nadaanan ko siya kanina, as in kulay asul ang mga mata niya"

"Yung matangkad na macho? Yung mukhang yummy?"

"Oo nga! Lahat napapalingon sa kaniya, kaninong boyfriend kaya 'yon? Ang swerte ng babaeng 'yon" kinikilig na sabi niya.

"Hoy, anong pinagkakaguluhan niyo diyan?" Sabi ng bagong dating.

"Nakita mo yung guy na sobrang pogi malapit sa nurse station?"

"Oo, yung asawa ni Doc Caramel? Huwag na kayong umasa, siya yung sumapak kay Doc Sam dahil hinawakan niya sa braso si Doc Cara noong nakaraan. Nakita ko rin 'yon sa billionaire's magazine kaya hindi na umimik si Doc Sam dahil siguro sa takot na makabangga 'yon. Sikat na business tycoon 'yan hindi niyo ba alam?"

"Really Jake? Kaya pala super hot niya. Pero kahit nananapak pa siya, gusto ko parin ang tulad niya. Parang ang sarap niyang agawin sa asawa niya"

Napairap ako ng wala sa oras dahil sa sinabi niya. Narinig ko ang mga tawanan nila at pinagpatuloy ko ang paglalakad.

"Excuse me, pa time out..."

Natigilan silang lahat at kaagad na nagsiyukuan. Tinitigan ko ang babaeng nagsasalita kanina at nakita kong namumula siya. Kaagad naman niyang inabot sakin ang logbook na tila nahihiya.

She said earlier, ang swerte ko raw sa asawa ko. Swerte her face, kung siya siguro ang nasa sitwasyon ko ngayon aakyat nalang siya sa 10th floor nitong hospital at tatalon. Anak ng, anong maswerte doon? Ubod ng kademonyuhan ang damuhong 'yon!

Kaagad na akong umalis at wala na akong kawala dahil alam kong nakita niya na ako. Nakakunot ang noo niya habang nakatitig sakin. Sinamaan ko rin siya ng tingin at nang makalapit ako sa kaniya ay nag-iwas ako ng tingin. Ayoko nang titigan pa ang mukha niya! Nakakainis na parang ang sarap pagsasampalin.

Sobrang layo din ng expression na pinakita niya kanina sakin sa loob ng office ko. Naglakad siya papunta sa kotse niya, at ni hindi niya ako pinagbuksan ng pinto,  napakabastos talaga! Basta nalang siya pumasok sa driver seat at malakas na binagsak ang pinto.

Ano bang problema n'ya?! May pahalik-halik pa siyang nalalaman kanina. Tapos ngayon kulang nalang kakainin niya ako ng buhay. Nakasimangot siya habang nagdadrive, itinuon ko nalang ang paningin ko sa labas. I can't understand him.   Nabubwisit ako sa kaniya!

Pagdating sa mansion ay pinagbuksan kami ng gate ng guard.

"Get out!"

He said in a serious tone, and I quickly walked out. I was extremely irritated! I turned around quickly as he swiftly spun his car and drove off.

I didn't care where he was going! I don't want to see him at all. I stomped my foot while entering his house. I hate him so much! But all my exhaustion vanished immediately when I saw my child.

I immediately took her from her nanny and brought her to the room. I placed her in the baby crib while she played with her silicone toy. I changed clothes and went back to her, lifting her from the crib to the bed and then leaving the room.

But I was shocked to see him walking upstairs, wearing a gray V-neck t-shirt. How did that happen? He was in a business suit earlier. I furrowed my brow and followed him with my eyes, feeling like he didn't notice me. I just rolled my eyes and ignored him, I don't care about him!

Muli akong napatingala sa hagdan at napakabog ang dibdib ko nang makita ko s'ya sa taas na nakatitig sakin mula dito sa ilalim. Pero nang makita niyang nakatitig rin ako sa kaniya ay agad siyang umalis. He's acting so weird. Nandoon kasi yung room niya sa taas at dito naman sa first floor yung sa amin ni Clay.

Pumunta ako ng sala at umupo sa couch, tinitigan ko si Clay at natawa ako nang ngumiti siya ng napakatamis tamis sa akin. I kissed her tummy makes her laugh and giggles.

But I froze as I saw her father while entering the main entrance. Napakabog ang dibdib ko sa hindi maipaliwanag na kabang nararamdaman ko ngayon. Nakabusiness suit siya, nanlamig ang mga kamay ko at sobrang lakas ng pagkabog ng dibdib ko.

No, I saw him earlier... he was wearing a gray V-neck t-shirt, and now he's upstairs. Why is he here? And why does it seem like he just arrived based on his appearance? I feel nervous right now. Was I just imagining things earlier?

But I saw him... he looked at me and walked away when he noticed me staring at him too.

"W-Where did you c-come from?" I stuttered as I asked him. I didn't even realize that I was already talking to him... and my voice was shaking right now. Something's not right, I know there's something wrong!

"None of your business!" He answered and walked away.

Nagsimula na akong makaramdam ng takot. I know walang multo sa mansion na ito, matagal na ako dito. Napabuntong hininga nalang ako at napatingin kay Clay. Saglit nanawala ang kaba na nararamdaman ko dahil sa mga ngiti niya sakin. Kaagad ko naman siya nginitian at hinalikan sa pisngi.

DW2 > jayewel