"Tama na Colt. Hindi paba sapat lahat ng pananakit mo sakin? Hindi kapa ba masaya, ha?"
"No! I'm not, gusto kong magdusa kapa lalo katulad ng ginawa mo sakin. Kulang pa 'yan sa ginawa mong panggagago sakin!"
Galit ko siyang tinulak at agad akong bumangon ngunit malakas niya akong hinila.
"Let me go! Kailangan ako ng anak ko. Let me go, you're a devil, I hate you!"
Sinamaan niya ako ng tingin at muli na namang kinulong sa mga bisig niya. Parang, gusto kong lumabas sa sariling balat ko dahil sa tindi ng inis na nararamdaman ko para sa kaniya."I don't care, I hate you too! Stay, don't you ever dare to step down your foot on the floor, kundi malilintikan ka sakin"
"Clay needs me, ano ba!" I hissed and I really wanted to slap him right now.
"Shut up! She's with her nanny. Talk again, at hindi mo talaga magugustuhan ang gagawin ko sayo" malamig na boses niyang sabi.
Tinabig ko ang braso niya ngunit wala paring nangyari, tumalikod na lamang ako sa kaniya habang nakapulupot parin ang malaking braso niya sa tiyan ko. Hindi ko na kaya pang makaharap ang pagmumukha niya, parang sasabog na ako dahil sa sobrang inis.. Pinagbigyan ko siya sa gusto niya pero masasakit na salita parin ang natanggap ko mula sa kaniya.
Malaya namang dumaloy ang mga luha ko sa pisngi, hindi na ako nag-abala pang pahiran ang mga ito. God knows how much I hate him!
Hindi na ako nakarinig ng anumang salita mula sa kaniya, at sana makatulog na ako para makalimutan ko lahat ng kahayupang ginawa niya sakin. Pero alam kong hindi ganun kadali 'yon.
************
Next morning, nagising ako at nataranta. Wala kasi si Clay sa tabi ko. Until I realized everything, wala pala ako sa room namin. Napatirik ang mga mata ko dahil sa inis nang maalala ang lahat ng pangyayari kagabi. Nakita ko ang night dress ko na nakakalat sa sahig at tumayo na ako at bumaba ng kama. Pinulot ko ito at isinuot kahit sira na.
Gago kasi 'yon! Sinira niya ito kagabi. At di ko alam kung anong oras niya ako iniwan dito na parang basura pagkatapos niyang parausan! Nagalit siya dahil sa nakita niya, I don't even know about his twins! Does it mean, siya yung nakaupo sa swivel chair ng office ko at humalik ng pisngi ko? I thought he was Colt, kaya nga inis na inis ako nang araw na 'yon eh. Ang kakambal niya pala 'yon.
At siya rin ang nakasama ko sa dining room kagabi at hindi si Colt? And why did he kissed me? Arrg! bwisit talaga, pare-pareho lang silang demonyo!
Kailangan ko ng mag-ayos dahil kailangan kong pumunta ng hospital. Binuksan ko na ang pinto at napakunot noo ako at kinapa ang leeg ko. Muli akong bumalik sa loob dahil may nakita akong kakaiba kanina noong dumaan ako sa full-sized mirror.
Nagngitngit ako sa inis nang makita ko ang ilang hickeys sa leeg ko. Nag-init ang buong mukha ko dahil sa dami ng marka na nasa leeg ko, yung iba ay nasa bandang dibdib ko pa. Paano ko itatago ito? Buwisit siya! Maliit lang yung sa bandang dibdib ko pero medyo malaki yung sa leeg ko, at alam kong hindi siya matatakpan kahit turtle neck na damit.
Nasa ilalim lang ng tenga ko at ang panget tignan! Arg! I really hate him! Magkabila pa at di ko kayang pumasok sa trabaho ng ganito. Padabog akong bumaba ako ng hagdan at sobrang naiinis ako!
Dumeretso ako sa silid namin at wala rin si Clay. Baka nasa yaya niya, tinawagan ko kaagad si Hiro at sinabi ko sa kaniya na hindi ako makakapasok sa trabaho ngayon. Sinabi ko sa kaniya na masama ang pakiramdam ko. Madali lang naman siyang kausapin, kaya pinagpahinga niya kaagad ako.
I thanked him and I took a bath after, sinuot ko ang turtle neck dress ko pero hindi parin nito magawang takpan. Nakikita parin, I just covered it using my hair at napabuga ako ng hangin nang matakpan ito.
I went out from my room and I searched my baby Clay, nakita ko siya pero ang ama niya ang nakakarga sa kaniya.
I'm about to leave but I heard her voice.. She's crying and I think she needs my milk. So I have no choice, kundi puntahan siya at kunin sa demonyo niyang ama!
"Akin na." Inis kong sabi at di ko siya tinignan. Tinalikuran ko siya at napatigil ako nang magsalita siya.
"I want you to file a resignation letter. By tomorrow, hindi kana dapat nagtatrabaho sa hospital ng bastardong 'yon. Try to disobey me and I will take my daughter away from you. Just send your RL through email."
Inis ko siyang nilingon, but he quickly turned his back from me and walked towards the door. Subukan niya lang na gawin 'yon at magkakaharapan kami sa korte! Parang gusto kong umiyak sa sobrang inis.
Ilang oras na ang lumipas ngunit hindi ako nagsulat ng resignation letter. At wala akong planong magsend ng email kay Hiro nang ganoon. Nakatitig lamang ako sa laptop ko at basta ko nalang ito isinara ng malakas. Iniwan ko muna si Clay at agad akong pumunta ng hospital.
Nang makarating ako sa hospital, agad ko siyang hinanap. Ngunit ang sabi ng secretary niya ay kumain ito sa Amino's Restaurant. I dialed his phone number, at kaagad naman niya itong sinagot. Sinabi ko sa kaniya na kailangan ko siyang makausap.
I drove my own car went to Amino's restaurant. kaagad ko siyang hinanap nang makapasok ako sa loob. Nakita ko siya sa hindi kalayuan at kaagad akong naglakad papunta sa puwesto niya.
May kausap siya at saktong nagpaalam na ito sa kaniya, umupo ako sa katabing upuan niya at napatitig siya sa'kin nang nakakunot ang noo. Gusto kong humagulhol ng iyak sa mga balikat niya pero hindi ko magawa dahil mapapahiya ako rito.
"What's wrong Chai? Bakit ka nandito? Akala ko ba masama ang pakiramdam mo?"
"Hiro, h-he want me to—"
Hindi ko natalaga napigilan ang sarili ko at napaiyak ako sa harap niya at napayuko. Kaagad naman niyang hinila ang upuan niya at inilapit ito sa puwesto ko.
"Hey what happened Cara? He want you to what?"
"Gusto niya akong magresign at tumigil sa pagiging doctor ko. Hindi niya alam kung anong hirap ang tiniis ko para lang marating ang gusto kong maging doctor. Mahalaga sakin ito," mahina akong napaiyak at hindi ko na kaya ang bigat ng dinadala ko. Hinagod niya naman ang likod ko.
"God! Napakakitid naman ng utak niya. Then, sabihin mo sa kaniya na ayaw mo. Ano ba 'yan!"
Napatakip na ako sa mukha ko dahil nahihiya ako, baka kasi may nakakita na sa akin rito na umiiyak ako."I-Ilalayo niya si Clay sakin Hiro, n-natatakot ako. He's a billionaire and there's nothing impossible to him."
"Shh, enough Chai, you know what Cara? Awang-awa na talaga ako sayo. Just do what he want Chai, kasi pati ako natatakot na ilayo niya si baby Clay sayo...masakit 'yon."
I shook my head while he's busy wiping my tears.
"But I can't...mahalaga sakin ang pagiging doctor ko. Bakit di nya maintindihan 'yon? I know he's mad at me because of what I did, but he don't need to do this. May kasalanan din siya! Mas malaki pa kesa sa nagawa ko Hiro!"
"I know...shh... Doon tayo sa kotse mag-usap baka makaabala pa tayo rito, come on," hinawakan niha ako sa kamay at inalalayan patayo, ngunit napasigaw nalang ako nang bigla nalang may sumuntok kay Hiro.
Nagkagulo ang mga tao at napaiyak ako nang makita yung mukha ni Hiro, nakita ko kung paano siya sinapak ni Colt at napatulala ako dahil sa gulat. Galit na galit siya habang nakatitig ng matalim kay Hiro at kwenilyuhan niya kaagad ito.
"N-No! Please...huwag mong saktan si Hiro."
"Don't touched my property! And this would be my last warning. And if I saw you again, tatadtarin ko na ng bala 'yang ulo mo!"
DW2 > jayewel
ANG CREEPY MO NAMAN PAPA COLT.
BINABASA MO ANG
DEVIL'S WRATH 2: Colt Develios (COMPLETED)
Storie d'amoreWarning: 🔞 (This is not suitable for young readers.) Caramel inherits a fortune from the late billionaire Don Conrad, but with a condition: she must marry the domineering Colt Develios and live with him. When Colt accuses her of manipulating the w...