DEVIL'S WRATH 2: Colt Develios (COMPLETED)

CHAPTER 14

"Meet my wife, Caramel. Do you know each other?" maang-maangan niyang tanong.

"No way! She's my fiance, what the hell is this?!" palipat-lipat ang tingin niya samin at basta nalang siya lumapit sakin.

"Love, akala ko ba nasa seminar ka? You're mistaken, bro She's my fiance!" hindi makapaniwala niyang sabi.

"Then you're mistaken too! She's my wife!"

"No! Caramel tell me, damn! Talk to me!" hinawakan niya ako sa kamay ngunit hinarangan siya ni Colt.

"I-I'm sorry Kel, I'm so sorry" that's all I can say.

"No, you can't do this to me Cara! Please tell me, this is a joke right? Love please."

Umiiyak lang ako at hindi nakasagot sa kaniya. Bigla nalang niya ako hinila at niyakap ng sobrang higpit. I hate this! I hate this! He framed my face then he kiss me in my lips. Ngunit bigla nalang may humila sakin and next thing I know, nakabulagta na si Kelvin sa sahig. Kaagad siyang tumayo at nagpalitan sila ng suntok.

"K-Kelvin! No, please no!" natataranta kong sigaw dahil nakita ko kung paano niya inambagan ng suntok si Kelvin sa mukha. Dumugo ang gilid ng labi niya at naaawa na ako sa kaniya.

"Damn you Develios! She's mine! You're a traitor!" sinuntok siya ni Kelvin ngunit nagawa niyang umilag at basta nalang niya sinakal ito gamit ang braso niya at nasa likod siya ni Kelvin.

I'm screaming right now and I tried to stop them but they were not listening. Umiiyak ako at di ko alam ang gagawin ko.

"Damn you too Lacosta! I owned her since then! She's mine!" nakawala si Kelvin sa kaniya at muli silang nagkasuntukan.

I am scared right now, they were not just punching like goons in the street. But they were both using martial arts, at ang mga gamit na natatamaan nila ay nababasag. Hawak-hawak ako ng tauhan niya at umiiyak na sumisigaw ng tama na.

"Damn you! I'm the only one who owns Cara! Ako lang ang nagmamay-ari sa kaniya! Damn you stupid!" singhal ni Kelvin sa kaniya.

"Mas tanga ka Lacosta you know that! Dahil kung hindi? Sana alam mo ang lahat ng nangyayari! Now get out of my house before I finish your breath!" sa huli ay dinakip siya ng dalawang tauhan nito.

"Caramel! How could you do this to me?! Why Cara, why?"

Those are the last words I heard from him bago siya sapilitang pinalabas ng mga tauhan ni Colt.
Basta nalang niya ako kinaladkad paakyat ng hagdan at tinulak sa sahig ng makarating kami sa taas. Sinipa niya ang pinto kaya bumagsak ito ng napalakas. Basta nalang inya hinigit ang damit ko kaya napatayo ako.

"I wanted to puddle you all night Caramel para malaman mo ang ginawa mong panggagago sakin! And now, tapos na kayo! And you will never see him again!"  galit na galit na sabi niya. I pushed him away then I slap him makes him more angry.

"I hate you! Napakasama mo! Hindi ako magiging iyo kahit kailan! Never!"  singhal ko sa kaniya at kaagad na tumakbo papasok ng banyo. Napahagulhol ako ng iyak habang nakaupo sa sahig.

Sobrang sakit, alam niya na ang lahat, alam niya na! And I'm so very hurt seeing him crying earlier while saying those words. How could I do this to him? Napakatanga ko kasi, I didn't trust him. Dapat kasi pinagkatiwalaan ko siya sa lahat para hindi na umabot sa ganitong sitwasyon! Umiyak lang ako nang umiyak. Ipinikit ko ang mga mata ko hanggang sa nakaramdam ako ng pagkaantok. I don't want to see him anymore! Napakademonyo niya!

Nagising ako at nakahiga parin ako, nagtaka ako dahil malambot na ang bagay na hinihigaan ko.  Napaupo ako nang mapansing narito na ako sa kama. Did that jerk carried me last night? Sa pagkaalala ko kasi nakatulog ako sa sahig.