B-04 ➰ Chanbaek

Ep 11 İMHA (Ölüm?)

Bir robotun kalbi olduğuna, bir çok kişinin zulmüne rağmen sevgiyle tüm acıları unuttuğuna ve aşık olduğuna şahit olmuştunuz. Peki
sadece sevgiye ihtiyacı olan bir robot yıkılabilir miydi?
"Git." Demişti sadece bana iğrenircesine bakan yabancı.
"Chanyeol beni dinle sandığın gibi degil-"
"Sana kalbimi açmıştım Baekhyun . Sana kimsenin bilmediği en özel yanlarımı göstermiştim. Seni kimsenin yatmadığı o yatakta yatırmıştım. Çünkü seni sevmiştim . Seni çok sevdim Baekhyun . Senin gözlerini gördüğüm o an sana aşık oldum.
Sana güvendim . Yeni bir hayat bahsettim ve seni sevdim. Seni tüm acılarını unutturacak şekilde sevdim. Ancak bir ilişki de sevgi karşılıklıdır . Saygı karşılıklıdır ve güvende.
Seni uyardım Baekhyun seni defalarca uyardım. Şimdi sakın sana yaptığım tavır için beni suçlama . Ve benim sinirim geçene kadar otur bir düşün. Ama bana gelme Baekhyun . Çünkü gelirsen kalbini kıracağım . Anlıyor musun? Nefes almak istiyorum . Senin bu oyunlarından bıktım. Anlıyor musun? Bence ben gelene kadar otur ve kendini sorguya çek . Eğer düzelmezsen çok daha kötü olacağım sana karşı ." Dedi ve
Üzerini giyindiği gibi çekip gitti.
Beni hayatta tutan kişi beni bırakıp gitmişti.
Yıkım. Belki de şuan ki durumumu en iyi açıklayabilecek kelime buydu. Alfa taneciklerimi içime çekemiyor , gözlerimden akan metal sıvıya engel olamıyordum.
Kendime öfkeliydim. Sana sunulan şansı kendi ellerinle mahvettin ! Sen salaksın B-04. O sadece duygu istemişti. Sen onu kandırdın , yalan söyledin. Sana sunduğu güzel hayatı kendi ellerinle bitirdin.
Şimdi ne olacaktı ? Nereye gidecektin. Gideceğin yerde Chanyeol gibi merhametli biri olacak mıydı?Güldürme beni asla onun gibi birini bulamayacaktın.

Parça parça üzerini giyinip düşündü. Onu parcalasalar , metallerini yaksalar , tecavüz etseler bu kadar canı yanmazdı.
Bu farklıydı Ruhu çökmüştü. Chanyeol ruhuna konuşmustu . Sadece Chanyeol'un ona hissettirdiği ruhu paramparçaydı. Ne vardı ki biraz daha bekleseydi ! Ne vardı ki onu birazcık anlayabilseydi?
Kendini parçalamak istedi . Üzerine aldığı kumaşla birlikte kendini sokağa attı. O haklıydı , gitmeliydi. Böyle güzel bir hayatı hak etmiyordu.
Dünya da 'orospu' denen kişilerin nerede kaldıklarını merak etti . İyi bir yerde olmadıkları aşikardı. Belki o da onlar gibi olmalıydı. Kendini bir çöplüğe sokmalı ve sürekli acı çekmeliydi.
Belki de acı ruhundaki yarayı unuttururdu. Kim bilir?
Bildiği tek şey vardı. O da bu kadar aşağılık birinin Chanyeol 'ün teninin sıcaklığını, merhametli bakışlarını , üşüdüğünü düşünerek üzerinden attığı yorganı sürekli düzeltmesini hak etmiyordu. Onun sevgisini hak etmiyordu.
Pişmandı . Öyle pişmandı ki kendini insan sanacak kadar . Kendini 'her insan hata yapar robotlar yapamaz mi yani?'diye avutuyordu.
Gitmeliydi . Daha hızlı yürüdü . Daha sert adımlar attı . Gitmeli ve onun hayatından çıkmalıydı. Öyle bir yere gidecekti ki Chanyeol onu bir daha bu gezegende bulamayacaktı. Çünkü o bu gezegenden gidecekti. Bir daha geri gelmemek üzere.

Chanyeol's pov:

Ne sinirle, hangi salaklıkla Baekhyuna kızmıştı bilmiyordu. Tek bildiği ona ilk kez robot adıyla seslenmiş olduğu ve ona öyle seslendiğinde Baekhyun'un gözlerinde oluşan hayal kırıklığıydı. Çok sinirlenmiş kendini kaybetmişti. Çünkü ihanete uğramış hissediyordu. Sevdiği kişi onu kandırmıştı . Güvenin olmadığı bir ilişkide nasıl aşk olacaktı ki ?
Bu şekilde istemiyordu. Onu uyarmıştı ve ona hevesin esiri olmak istemediğini söylemişti.

Kendine haklı olduğuna dair nedenler sunmaya devam ediyordu. Ancak hiçbiri Baekhyun'un ona dolmuş gözleriyle baktığı an konusunda vicdanını rahatlatımıyordu.
"Lanet olsun ben ne'yaptım?"
Sakinleşmek için bindiği metal yığınını evine sürerek indi . Ona böyle dememeliydi, onun kötü bir niyeti yoktu. Belki de sadece sevgi istemişti.
Mutlaka bir açıklaması vardı ama o onu dinlememişti . Yalvarma ve yakarışlarını görmezden gelmişti.
Sadece git demişti ve bu kelimenin onu ne kadar yıkabileceğini düşünmemişti.
Anahtarı çevirip içeri girdi. Işıklar sönmüştü . Belki de sadece odasında ağlıyordu.
"Baekhyun? "