Still You (On-going)

Chapter 2

I woke up 6 in the morning. I went in the bathroom and washed my face, I also brushed my teeth.

Tinignan ko ang sarili kong repleksyon sa salamin na nasa harapan ko lang. My two beautiful ash gray eyes were swollen red because of my tears that I 'wasted' last night.

I don't want to remember that scene again. That was a bullshit!

I leaned my hips on the countertop as I wait my bread to toast.

Habang naghihintay ay biglang tumunog ang cellphone ko. Kinuha ko ito at tinignan kung sino iyon.

Si Mariah...

"Hey--" she immediately cut my words by her annoying voice.

"Where the hell did you go last night? I waited you for almost 1 hour, Enticerrie! Do you know that I rejected my suppose to be fuck buddy for a night just to find and wait you?! Damn, Enticerrie. Damn. Pakiramdam ko matitigang ako dahil hindi ako nadiligan! I was about to lost my virginity but you... Argh! Nevermind." inis na sabi n'ya matapos sabihin ang napakahaba n'yang pag-iinarte.

"First, I didn't asked you to wait and find me. Second, you 'almost' waited me 'bout an hour. Excuse me, bitch. Kapag ikaw ang hinihintay ko ay inaabot ako ng dalawang oras. Eh, ikaw? You 'almost' lang, ibig sabihin, minuto lang ang hinintay mo bago ka umuwi. And lastly, it isn't my fault na laging dry humping lang ang ginagawa mo. Sa landi mo ngang 'yan ay hindi ko alam na virgin kapa! So please, stop, bitch. You and your annoying voice!" inis na ani ko rin.

Hindi ako papakabog 'no. Over my dead gorgeous body!

"Aba't sira ulo ka, ah. Sinasagot mo na ako?" she asked.

"Aba't gago ka, ah. Anong pake mo?" I mocked her.

"Tama na! Tumigil na!" natawa ako ng sobra nang marinig ko kung gaano s'ya naiinis.

"Stop laughing, bitch." saway n'ya. Kinagat ko ang pang-ibabang labi para pigilan ang tawa. "Anyway, let's go shopping. Be ready. 11 am. In Suberine Mall Caffe, ah." then she hang up.

Bumuntong hininga ako. At least ay mababawasan ang lungkot ko kung sasama ako sa kanya ngayon.

Pagkatapos ko kumain ng tinapay ay pinakain ko muna si Simba. Umupo ako sa sofa habang nanonood ng palabas.

"Simba." tawag ko sa kanya. Tumingin s'ya sa akin habang ang kanyang dila ay nakalabas. Tinapik ko ang sofa, "sit beside me." utos ko sa kanya na agad naman n'yang sinunod. "Good boy." hinimas ko ang kanyang malambot na balahibo at binigyan ito ng isang mahinang tapik.

Si Simba ay regalo sa akin ni Kuya Zeph noong nakaraang kaarawan ko. Wala akong aso dahil ayaw ako payagan nila mommy at daddy pero kalaunan ay pumayag na din sila, lalo na noong binili n'ya si Simba.

Nakasuot ako ng white halter top. Sinuot ko rin ang aking black ankle boots. Naglagay ako ng simpleng make-up, hindi ganoon kakapal. Ipinusod ko naman ang aking buhok. Hinayaan kong bumaba ang ilan kong buhok para mukhang medyo gulo ito, matapos noon ay kinuha ko na ang aking silver purchase at bumaba na.

Naabutan kong nakahiga si Simba pero biglang tumayo at lumapit sa akin ng maramdaman n'ya ang presensya ko. He looked so lonely. I think, I should buy a new dog. Kawawa naman kasi si Simba, laging naiiwan at walang kalaro.

I kissed the top of his head, "I gotta go, Simba. Take care of our house, ha. Kung may taong masamang loob ang pumasok dito ay sakmalin mo sa bayag para mabaog, okay? Don't worry, hindi kana mag-iisa. I will buy a new dog para may kalaro kana." kumahol naman s'ya na para bang naintindihan nito ang sinasabi ko.

Well, ako ang amo, eh... matalino.

Nakakairita ang pag sulyap-sulyap sa akin karamihan ng tao dito sa Suberine Mall. Ano? Ngayon lang ba sila nakakita ng maganda? Oh well, hindi ko sila masisisi. Tinatanong ko din yung sarili ko kung bakit ganito na lang ako kaganda.