Btw, He's my Bestfriend

16

"Mom, please.. ako na ang nag mamaka-awa sayo, itigil mo na yung arrange marriage na yun!" I cant open my eyes.. feeling ko sobrang pagod na pagod ako at kahit pag dilat ay hindi ko magawa.

"Wag ka ngang makielam, Blaster! Wala kang alam," i heard mom and kuya's voice..

"Look at Phori, Mom! May sakit yan sa puso tapos ipapamigay mo sa iba?! Ipapamigay mo ang sarili mong anak para sa kompanya mo?!" I want to open my eyes, gusto ko silang pigilan from fighting but i cant even control my body!

"Kung wala yung kompanyang iyon, wala kayong makakain, Blaster kaya pwede ba manahimik ka nalang?!"

"Hindi ako mananahimik hangga't hindi mo tinitigil yang kasal na yan, Mom. Its my responsibility to take over Dad's position as a Father of the family. Po-protektahan ko ang kapatid ko sa abot ng makakaya ko"

I wanted to cry.. hindi ko deserve na magkaroon ng isang kuyang kagaya ni kuya Blaster. He's bullying me kapag kasama nya ako but pag alam nyang tulog ako, wala ako sa paligid, he's protecting me of all his cost.

"Para sa kapatid mo rin naman yun, Blaster Jake! Kapag kinasal sya kay Lucas, magkakaroon sya ng magandang buhay!"

"Hindi ka sure, Mom." Narinig ko ang pagbuntong hininga ni kuya. "Sa tingin mo ba magkakaroon ng magandang buhay ang kapatid ko kasama ang taong hindi nya mahal? Mom, i know Phori than you know her. She's my sister.. she wanted a normal life."

"Alam mo namang hindi sya pwede magkaroon ng normal na buhay diba?! Tignan mo, naka-confine nanaman sya nyayon—"

"Yun na nga mom diba! Hindi sya pwede magkaroon ng normal na buhay dahil hindi natin alam kung kelan sya aatakihin o hihimatayin! Yung kapatid ko na dapat inaalagaan at binabantayan natin, ipapamigay mo pa para sa kompanyang yan!"

"Blaster, you're giving me a head ache. Kakasabi ko lang na hindi kayo mamumuhay kapag wala ang kompanya diba?"

"Damn it, Mom! Head ako ng Engineering, hindi ako gumagamit ng credit card mula sa kompanya mo! Look at me, malusog ang pangangatawan ko dahil nakakakain ako, namumuhay ako sa condo ko at gamit ko ang sarili kong pera! Pwede naman tayong mabuhay ng wala yang kompanyang yan!"

"Enough, Blaster. What's my decision is my decision. Wala ka nang magagawa doon" after mom said that words, nakarinig ako ng tunog ng pinto.

I felt Kuya's hands on mine.. "Phori, stay strong, okay? Dont leave us.. i'll promise gagawin ko ang lahat para matigil ang kasal na to, just be strong..."

 

7 days akong na-confine sa hospital and ngayon, nagpapahinga nalang ako sa condo ko. Hindi pa ako pinapapasok ni kuya kaya naman dito nalang ako nagaral sa condo ko. Larity sending me the acts, exams, and assignments kaya madali nalang gumawa sa ipad.

Kailangan kong humabol sa klase dahil finals na next month. Mahirap na baka hindi ko pa makuha ang Magna cum laude. That's my dream, hindi ko na yun palalampasin pa.