Btw, He's my Bestfriend

29

"This court is adjourned" the Judge said as he hit the gavel against its wooden striking base.

Nagpalakpakan sila Mommy, kuya, Joseph, Larity, Colai at iba ko pang mga kaibigan ng marinig ang sinabi ng judge. Napayuko ako ng magsimula nanaman akong humagugol.

Agad naman akong niyakap ni Zean na nasa tabi ko at doon ako umiyak sa dibdib nya. Sobrang saya ng pakiramdam ko ngayon pero bakit ako naiiyak?

"I love you" he whispered kaya naman agad akong napatigil sa pagiyak.

Nang matapos ang paglalaban sa korte ay agad kaming lumabas dahil wala naman na kaming gagawin pa roon. Napatingin ako sa lalaking humawak ng pulsuhan ko at napangiti ako ng tipid ng makita kung sino iyon.

"Lucas," banggit ko sa pangalan nya. Tumingin ako kay Zean na nasa tabi ko at agad na umiling na para bang alam na nya ang itatanong ko. Napabuntong hininga ako bago harapin si Lucas habang nasa tabi ko parin si Zean.

"Congrats," ngiting-ngiting bati nya saakin na para bang hindi makukulong ang tatay nya. Nginitian ko lang sya dahil hindi ako makapag-salita ng ano dahil nasa tabi ko si Zean.

"Lilipad na ako ng States bukas.." napaawang ang labi ko ng marinig ang sinabi nya. Nakita ko sa mata nya na namumuo ang luha kaya naman agad syang umiwas ng tingin.

I know its hard for him and i felt bad for him... Aalis sya ng bansa hindi kasama ang pamilya nya, ang daddy nya ay nakulong at ang mommy naman nya ay nawalan ng trabaho. I held his hand to calm him down na ikinagulat naman nya.

"Thank you.." naiiyak ko nanamang sabi sakanya. He's really different from his parents. Mabait sya, magalang, responsable na bata. I wonder pano sya pinalaki ng mga magulang nya. I'm so thankful dahil sya ang nagpaliwanag sa korte about sa nangyari.

"Wala yun, Phori. K-Kinampihan ko lang kung sino ang tama" his voice broke at tuluyan nang bumagsak ang luha nya sa kanang mata. Kaya naman agad nya iyong pinunasan.

"Ingat." I gave him a sweet smile. Tumango naman sya at nagulat ako ng hilahin nya ako palapit sakanya dahilan para mayakap nya ako.

"Thank you," bulong ko ulit sakanya between our hugs.

"Ehem.. ang pogi ko naman atang estatwa dito noh?" Napahiwalay agad ako sa yakap ng marinig ang sinabi ni Zean. Nakasandal lang sya sa pader, naka-crossed arms habang pinapanood kaming mag drama dito ni Lucas.

"Alis na ako" paalam nya saamin, binigyan nya ako ng ngiti at tinapik naman nya ang balikat ni Zean bago tuluyang umalis.

"Maka-yakap kala mo nasa kdrama" sabi pa nya habang nakatingin sa Lucas na palayo na saamin ngayon. Napailing nalang ako sa sobrang seloso nya.

"Nak," napalingon ako sa likod ko at nang makita si Mommy ay agad ko syang niyakap ng mahigpit. Tears start to fall down again in my cheeks. Because i'm so happy...

"Mom, we made it.." i whispered through her ears at naramdaman ko naman ang tango nya between our hugs.

"Kuya, i'm sorry.." paghihingi ko naman ng tawad kay kuya ng maalala ang stress na binigay ko sakanya. Nginitian nya ako at kiniss ako sa cheeks bago yakapin.

"I'm always here for you, princess" bulong naman nya saakin at nang makahiwalay na sya sa yakap ay ginulo nya ang buhok ko na ikina-simangot ko naman.

"Yow! Grabe kaba ko kanina parang ako yung ikukulong" natawa naman kaming lahat sa sinabi ni Colai dahil nakahawak pa sya sa dibdib nya na para bang kinabahan talaga sya.