Ενα σοβαρό τροχαίο και η Άννα ξαφνικά βρίσκεται να φροντίζει έναν άγνωστο άντρα. Τον βοηθά, τον περιθάλπει και άθελά της, μοιραία έρχεται απίστευτα κοντά του...Μέχρι που μαθαίνει τί σημαίνει να φεύγει κάποιος χωρίς ένα αντίο...Και όταν εκείνη απο...
«Λοιπόν; Τι σου έλεγε ο .....Τζωρτζ;» την κοίταξε τώρα πειρακτικά, προσπαθώντας ν' αλλάξει την συζήτηση και φαίνεται πως τα κατάφερε. Μάλιστα, όταν είδε την αντίδραση της μητέρας της κατάλαβε πως τελικά, τα φάρμακα δεν είχαν καμία παρενέργεια πάνω της και όλα όσα είδε δεν ήταν τελικά αποκύημα της αχαλίνωτης φαντασίας της....
«Εε, τίποτε σοβαρό, απλά μιλούσαμε για την εξέλιξη της ασθένειάς μου και με ενημέρωσε σχετικά με το τι πρέπει να κάνω από εδώ και πέρα....Αυτά....» κατέληξε με ένοχο βλέμμα, εκπλήσσοντάς την. Βρε, βρε την κυρία Βαγγελιώ.....Ώστε είχε επιστρέψει για τα καλά λοιπόν, μην αφήνοντας τις ευκαιρίες να πάνε χαμένες!....σκέφτηκε τώρα η Άννα, ξέροντας το παρελθόν της μητέρας της, όπου ήταν αρκετά....περιζήτητη νύφη αν έκρινε κανείς από την ηλικία της, πενήντα πέντε ετών και χήρα.....
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
Η κυρά Βαγγελιώ, χήρα, 55 ετών, καθηγήτρια Αγγλικών και...αρκετά εμφανίσιμη όπως βλέπετε....
«Μάλιστα! Και εκείνος, πολύ καλός κύριος βέβαια....Σε πρόσεξε ιδιαίτερα θα έλεγα και ήταν μάλιστα πολύ καλός και μαζί μου. Άλλωστε, αυτή είναι η δουλειά ενός γιατρού, έτσι δεν είναι.....μαμά;» την κοίταζε τώρα χαμογελώντας, θέλοντας να της δείξει πως δεν είχε πιστέψει λέξη απ' ότι της έλεγε και εκείνη προφανώς το κατάλαβε, καθώς ένα κόκκινο χρώμα έβαφε ένα ένα τα μάγουλά της.
«Ναι, έχεις δίκιο.....Λοιπόν μου είπε πως αν συνεχίσω έτσι, σε λιγότερο από δύο εβδομάδες θα μπορούμε να γυρίσουμε πίσω.....» κατέληξε τώρα ρίχνοντας την βόμβα μεγατόνων που τόση ώρα έκρυβε σαν επτασφράγιστο μυστικό.
«Τιιιιιιιι; Μανούλα μου λες αλήθεια; Ω, μα αυτό είναι υπέροχο, είναι φανταστικό! Πόσο χαίρομαι επιτέλους για σένα!» ξεκίνησε να λέει μα φαίνεται πως εκείνη δεν συμμεριζόταν το ίδιο τον ενθουσιασμό της.
«Μα, τί έχεις; Δεν χαίρεσαι λοιπόν;»
«Και αν....αν γυρίζοντας πίσω μου συμβεί κάτι; Αν......πάθω καμιά επιπλοκή και.....» άρχισε να λέει μα η Άννα την σταμάτησε.
