The Way You Look At Me (VA Series 2)

Eighth

Joerish

"Hey! Be careful nga! It hurts, you know?"

Ginagamot kasi ako ngayon ni Dae. Mabuti nga at nandiyan siya sa tabi ko kanina para awatin kami ng Rachelle na yun. She's such a war-freak, nakakairita! A certified bitchesa!

Well, I gained a little scratch from her dahil ang tulis-tulis ng kuko niya. Medyo mahapdi tuloy itong braso ko. Just make sure that we don't cross paths again kasi sisiguraduhin kong hindi ko na siya uurungan.

Gusto niya akong palayuin kay Ryseann?

Duh! As if these days naman ako ang lumalapit sa kanya.

If she only know, si Ryseann mismo ang nag-piprisinta na sumama ako sa kanya.

"Sino ba kasi yun? Bakit parang ang laki ng galit niya sayo? At sino yung Sean na yun?" Dae asked.

"Well siya lang naman yung patay na patay kay Ryseann na palagi kong kasama."

"Ah Sean ba ang pangalan nun? Yung laging nababanggit ni Papa na kasama mo? Sean pala ang pangalan ng crush mo ah." Panunukso pa niya sa akin kaya bigla kong sinipa yung paa niya.

He's not helping!

Na-iistress na nga ako sa mga nangyayari. Does Ryseann know about this? Sumusobra na yung babaeng yun eh. Maybe they have to talk about their own issues para hindi ako ang nadadamay.

Gosh! I gained too much attention lately! And it was not good kasi mukhang ako ang mang-aagaw.

As if may inaagaw naman talaga ako eh wala naman silang label.

"He's not my crush Dae, so stop." Umiirap kong sinabi.

"Weh? Kahit konti? You're a bad liar Rish."

"Hindi nga!"

"Totoo?"

"Fine! I do like him." Mangiti-ngiti kong sabi.

"Kitams."

Tumahimik siya after. Nag-focus nalang siya sa paggamot ng sugat ko. He even blowed it to ease the pain so I was so touched. Ever since, napaka-thoughtful sa akin ni Dae. He was always there kapag may incidents na ganito.

He was always the first one to comfort me and he never fails to make me happy.

He's really my best friend.

"Thank you Dae! You're really my bestest friend!" Sabi ko at inakbayan siya.

"Naku! Wag mo na nga akong bolahin. Mag-start na yung klase mo, hatid na kita."

"Okay." I smiled.

Patayo na kami nang biglang sumulpot ang tumatakbong si Ryseann sa harapan namin. We are in the chapel garden kaya medyo secluded ang place. I bet napagod siyang hanapin ako.

For what?

Maybe, he already knew what happened.

"Ryseann!" Gulat kong sambit.

Agad siyang lumapit sa akin and he cupped my face. I stiffened when he suddenly checked my body. He looks so worried and I find him cute kaya pigil na pigil na ako sa tawa ko.

"A-ano ba ang ginagawa mo?" I curiously asked.

"Are you hurt?" He looked at me with worried eyes.

"I'm completely fine! Don't worry about me—"

"Nasugatan siya dahil sa Rachelle na yun." Bigla namang sumabat si Dae kaya pinanlakihan ko siya ng mata.