"ဟယ္...ဘြားေျမး ဘာျဖစ္လာတာလဲ ။ "
အိမ္ထဲ ဝင္လာသည့္ Baekhyunကို ျမင္ျမင္ခ်င္း အဘြားက အနားကပ္လာကာ လူကို နာက်င္မွာစိုးတာေၾကာင့္ မထိရက္ ၊ မကိုင္ရက္သလို ။
ဘြားရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက Baekhyunရဲ႕ ပါးေလးေတြကို အသာပြတ္သပ္ၿပီး မ်က္ဝန္းေတြက စိုးရိမ္ေနဟန္ အထင္းသား ။
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ဘြားရယ္ ။ ေက်ာင္းမွာ ကစားရင္း ခိုက္မိၿပီး ေမးေစ့ကြဲသြားတာ ဟီး ။ အခုေတာ့ ထံုေဆးေပးၿပီး ခ်ဳပ္ေပးထားတယ္လို႔ ေဒါက္တာမမက ေျပာလိုက္တယ္ ။ မနာဘူး သိလား ။ "
ေမးေစ့ကြဲၿပီး ခ်ဳပ္လိုက္ရတာေတာင္ ရယ္ျပေနေသးတဲ့ အေကာင္ေပါက္ေလးကို ရိုက္လိုက္ခ်င္သည္။
သူမမွာ တြယ္တာစရာ ဒီေျမးေလး တစ္ေယာက္တည္း ရွိသည့္အတြက္ Baekhyunေလး ထိခိုက္မွာကို မလိုလား ။
အခုလို ထိခိုက္ဒဏ္ရာနဲ႔ ေတြ႕လိုက္ရတာ သူမ ရင္ကို မီးျဖင့္ ၿမိဳက္သလို ပူေလာင္နာက်င္ေစသည္။
"ေဆးျပယ္ရင္ အရမ္းနာမွာေပါ့ ေျမးရယ္ ။ အဲ့ေလာက္ပဲ ကစားရလာ း ။ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ေတာင္ ခ်ဳပ္လိုက္ရတာလဲ ။ ဘယ္လို ေနေသးလဲ ။ "
"သံုးခ်က္ပဲတဲ့ ။ မနာပါဘူး ဘြားရာ ။ ေက်ာင္းကေန အိမ္ထိေတာင္ ျပန္လာႏိုင္ေသးတယ္ ။ဒါေပမယ့္ နည္းနည္းေတာ့ မူးတယ္ ။ "
အဘြား စိတ္ပူမွာ စိုးတာေၾကာင့္ လူႀကီးေလးလို ေဖ်ာင္းဖ်ေနတဲ့ Baekhyunႏွင့္ ပူပန္ေၾကာင့္ၾကေနသည့္ အဘြားကို Chanyeol လြယ္အိတ္ေလးႏွစ္လံုးပိုက္ကာ ရပ္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
သူ စဥ္းစားေနတာက 'ထံုေဆးေပးၿပီး သံုးခ်က္ ခ်ဳပ္လိုက္ရတယ္ ' ဆိုတဲ့ စကား ။
အေဆာ့လြန္သည့္ Baekhyun ေမးေစ့မွာ ဒဏ္ရာရသြားတာေၾကာင့္ ပလာစတာေလး ကပ္ေပးထားသည္လို႔ပဲ သူနားလည္တာ ။
ေမးေစ့က ဒဏ္ရာေၾကာင့္လား မသိ ။ Baekhyunရဲ႕ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတာင္ ေယာင္ေယာင္ေလး ေဖာင္းေနသည္။
"Baekhyun...ငါ ျပန္ေတာ့မယ္ ။ "
"ေဩာ္...Chanေလး လိုက္ပို႔တာလား ။ ေက်းဇူးပါ ေျမးရယ္ ။ မုန္႔စားၿပီးမွ ျပန္ပါလားကြယ္ ။ "
ဘြားက ေလာကြတ္ျပဳေနေပမယ့္ မ်က္ခြံေလးေတြ မို႔အစ္ေနသည့္ ေကာင္ေလးကေတာ့ Chanyeolကို တစ္ခြန္းမွ မေျပာဘဲ ေငးၾကည့္ေနခဲ့သည္ ။
YOU ARE READING
Meaningless(Z/U)
Fanfictionအဓိပၸါယ္ မရွိတာ မဟုတ္ဘူး Chanyeollie။ အဓိပၸါယ္ သတ္မွတ္မထားတာ ။ ဘာသတ္မွတ္ခ်က္မွ မရွိဘဲ မင္း ဆိုတာကို ခ်စ္ခဲ့တာပါ။ ေဝးကြာသြားဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ ရွာစရာ မလိုပါဘူး ။ ဟိုးကတည္းကမွ ငါတို႔ မနီးစပ္ခဲ့ၾကပဲ။ ........(1.6.2020).......... အဓိပ္ပါယ် မရှိတာ မဟ...
