"JunMyeon ..."
JunMyeonတစ္ေယာက္ Baekhyunရဲ႕ အေဖကို ေဆးရံုေစာင့္ေပးရင္း ဗိုက္ဆာလာတာေၾကာင့္ ညစာအတြက္ တစ္ခုခု ဝယ္ရန္ ထြက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ေခၚသံေၾကာင့္ ၾကည့္မိေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး မဆံုျဖစ္တာ ၾကာၿပီျဖစ္သည့္ YiXing ။
JunMyeonလက္ထဲ ဆြဲလာသည့္ အိတ္ေလးကို ငံု႔ၾကည့္မိသည္ ။
ဘာဂါႏွစ္လံုးသာ ပါၿပီး ေသာက္စရာ ဝယ္ရန္ ေမ့ေနခဲ့ျပန္သည္ ။
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ႏွင့္ စုတ္သပ္မိသည္ ။
ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္မသြားခ်င္ေတာ့။
သတိလက္လြတ္ ျဖစ္ခ်င္ေနသည့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပဲ စိတ္ပ်က္မိသည္ ။
"အိမ္မျပန္ေသးဘူးလား JunMyeon ...ဂ်ဴတီၿပီးတာ ၾကာၿပီမလား "
"အင္း...မျပန္ေတာ့ဘူး ။ Baekhyunအစား ေဆးရံုေစာင့္ေပးမလို႔ "
တစ္ခြန္းေမး ၊ တစ္ခြန္းေျဖေနသည့္ JunMyeonက YiXingကို စကားျပန္ေျပာေနပံုက စိတ္လိုလက္ရ မရွိ ။
"မင္းလည္း ဂ်ဴတီထြက္ထားလို႔ ပင္ပန္းေနတယ္ေလ "
"ငါ့ကို စိတ္ပူစရာ မလိုပါဘူး ။ "
JunMyeonရဲ႕ ခပ္ျပတ္ျပတ္ စကားေတြက YiXingကို စိတ္ခုေစသည္ ။
"ေအးပါကြာ ...အဲ့လိုဆို ငါလည္း ျပန္ေတာ့မယ္ ။ ေနာက္ေန႔မွပဲ ဦးေလးကို လာၾကည့္ေပးေတာ့မယ္ ။ "
"မင္း အားမွပဲ လာခဲ့ပါ "
အရင္ေက်ာခိုင္းသြားသည့္ ေက်ာျပင္ငယ္က ဘာကို အလိုမက်ျဖစ္ေနသည္ မသိ ။
အခုတေလာ JunMyeonက YiXingအနားေရာက္သည္ႏွင့္ ေအးစက္တိတ္ဆိတ္သြားတတ္သည္ ။
ပံုမွန္ဆို စကားမ်ားလြန္းသူက ၿငိမ္က်သြားသည့္အခါ တစ္စံုတစ္ခု လိုအပ္ေနသလိုလို ဟာတာတာႏွင့္ ။
ဘာလို႔ ေအးစက္သြားတာလဲ ။
အရင္ကေတာ့ ဘာမွ မသိသလုိ ျဖဴစင္ေနၿပီး အခုက် စိမ္းသက္ေနတာ ဘာသေဘာလဲ ။
မင္း ဆြဲသြင္းထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္း စည္းထဲမွာ ရွိေနေပးတာကို မေက်နပ္ႏိုင္ေသးဘူးလား ။
.....
ေဆးရံုခန္းဆီ ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ခံုမွာ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ခ်မိသည္ ။
ESTÁS LEYENDO
Meaningless(Z/U)
Fanficအဓိပၸါယ္ မရွိတာ မဟုတ္ဘူး Chanyeollie။ အဓိပၸါယ္ သတ္မွတ္မထားတာ ။ ဘာသတ္မွတ္ခ်က္မွ မရွိဘဲ မင္း ဆိုတာကို ခ်စ္ခဲ့တာပါ။ ေဝးကြာသြားဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ ရွာစရာ မလိုပါဘူး ။ ဟိုးကတည္းကမွ ငါတို႔ မနီးစပ္ခဲ့ၾကပဲ။ ........(1.6.2020).......... အဓိပ္ပါယ် မရှိတာ မဟ...
