လင္းထင္းေနေသာ ရာသီဥတုက သာယာေနေပမယ့္ ေခါင္းေပၚတည့္တည့္ က်ေရာက္ေနသည့္ ေနေရာင္က ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္လုပ္ေနရသည့္ အခ်ိန္တြင္ ပိုေမာပန္းေစသည္။
တခ်က္ တခ်က္ ျပာေဝေနသည့္ အျမင္အာရံုေၾကာင့္ ေခါင္းကို အသာရမ္းမိသည္။ မူးေနာက္ေနာက္ ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ လူက ယိုင္ခနဲ လဲက်ေတာ့မလို။
ေန႔လည္ တစ္နာရီဆိုသည့္အခ်ိန္က အရိပ္ထဲ ေနရသူေတြအဖို႔ ေန႔လည္စာ စားၿပီး အဆီယစ္ေနခ်ိန္ဆိုေပမယ့္ ဝမ္းစာကို ခက္ခက္ခဲခဲ ရွာေဖြေနရသည့္ အေျခခံ လူတန္းစားေတြကေတာ့ နားေနခ်ိန္ မရွိဘဲ ရုန္းကန္ေနရၿပီျဖစ္သည္။
ဘိလပ္အိတ္အခ်ိဳ႕ကို ဘိလပ္ႏွင့္ သဲ ၊ ေက်ာက္ ေရာေမႊေနသည့္အနားသို႔ သယ္ေပးရသည္။
ပုခံုးေပၚ တင္ထားသည့္ ဘိလပ္အိတ္၏ ေလးလံမႈေၾကာင့္ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ အသာထိန္းထားရေသးသည္။
ေနအပူရွိန္ႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္အား ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လႈပ္ရွားထားတာေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လံုး ေခၽြးၿပိဳက္ၿပိဳက္က်ေနသည္။
သယ္ရသည့္ အေခါက္ေရ မ်ားလာသည္ႏွင့္အမၽွ လက္ေမာင္းတို႔က အံေသကာ မလႈပ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္လာသည္။
အားျပဳကာ ဆြဲယူရသည့္ ညာဘက္ လက္ခံုေပၚသို႔ အနီေရာင္ ေသြးတို႔က စီးက်လာသည္။
"က်စ္...ငါေသခ်ာ ပတ္တီးစီးထားတာပါ ။ "
ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းသံုး အက်ႌပြႀကီးမွ လက္ခံုေပၚထိ စီးက်လာတာေၾကာင့္ အက်ႌကို အသာဆြဲတင္ကာ ညာဘက္ လက္ဖ်ံမွ ဒဏ္ရာအေျခအေနကို ၾကည့္မိသည္။
ပတ္တီးစျဖဴျဖဴက ညစ္ေပကာ ေသြးတို႔ စိမ့္က်ေနသည္။
"Baekhyun...အဆင္ေျပရဲ႕လား ။ "
အနားေရာက္လာသည့္ လူရိပ္ေၾကာင့္ ၾကည့္မိေတာ့ Chen Hyung ။
အျမဲလိုလို ျပံဳးေနတတ္သည့္ Hyungရဲ႕ မ်က္ႏွာက အစဥ္ ေအးခ်မ္းေနတတ္သည္။
"ေျပပါတယ္ Hyungရာ ။ အားစိုက္ရေတာ့ နည္းနည္း ေသြးစိမ့္တာပါ ။ "
သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ၿပီး ေျပခ်င္ေနသည့္ ပတ္တီးကို ခပ္တင္းတင္း ျပန္ခ်ည္ေပးလာသည္။
ေက်းဇူးတင္စြာ ၾကည့္မိသည့္ Hyung့ မ်က္ဝန္းထဲက သနားရိပ္ေတြ ။
YOU ARE READING
Meaningless(Z/U)
Fanfictionအဓိပၸါယ္ မရွိတာ မဟုတ္ဘူး Chanyeollie။ အဓိပၸါယ္ သတ္မွတ္မထားတာ ။ ဘာသတ္မွတ္ခ်က္မွ မရွိဘဲ မင္း ဆိုတာကို ခ်စ္ခဲ့တာပါ။ ေဝးကြာသြားဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ ရွာစရာ မလိုပါဘူး ။ ဟိုးကတည္းကမွ ငါတို႔ မနီးစပ္ခဲ့ၾကပဲ။ ........(1.6.2020).......... အဓိပ္ပါယ် မရှိတာ မဟ...
