Chapter 29: Larong Kalye
The sun rose with its golden daylight, the bed and pillows scream extreme comfortness while morning air is at its usual coldness again.
Nagising ako dahil duon, dahil sa mainit na sinag ng araw. Maingay na ang mga sasakyan sa labas at may naririnig din akong tinig sa loob. Pinagmasdan ko ang aking kamay na hinahalikan ng liwanag. Pinasadahan ko na tapos ng tingin ang buong silid.
Kumurap-kurap ako at bumungad sa akin si Adrian na nakapamewang sa aking harapan. Nang luminaw na ng kaonti ang aking paningin, nakita kong may kausap siya sa kaniyang telepono.
Agad niya akong napansin ngunit umiwas kaagad ito. Bumuntong hininga siya.
"Cris just woke up. I'll call you again Dad, promise." Lumingon siya sa akin. "Are you fully awake?"
"I think so...?"
"Get up, nakahanda na ang mga pagkain sa ibaba."
Bahagya akong bumangon at hinilig ko ang aking kanang kamay sa kama. "Anong oras na?"
"It's 7:20 am."
"Ang aga palang pala." Binagsak ko ang aking sarili pabalik sa kama.
"Hey! Get up sleepy head!"
Hindi ko siya pinansin at sa halip ay mas lalo ko lang yinakap ang mga unan ko. He seemed so pissed when I did that.
"I said get up!" Hinigit niya ang unan at hinampas niya ako gamit iyon. Malakas ang kaniyang pagkakahampas kaya naalog ang ulo ko.
Muli ko siyang hinarap. "What's your problem, huh?"
"Get up Perseus," sambit niya sa isang matigas na ingles.
"Eto na, eto na." Matamlay akong umupo sa higaan. My eyes are like flickering light bulbs waiting to be turned off again.
"You're taking Architecture but you kept on doing that. Learn to wake up early, will you?"
Tumango ako at saka inalis ang mga dumi sa aking mukha. Sumulyap na ulit ako pagkatapos sa kaniya.
Why does everytime I have a good sleep, it always ends up with me being awaken by someone? Fuck it!
"That's why I'm doing this. I only got three months, three months of extra sleep Adrian. Tapos sa MAPUA pa ako, hayaan mo na."
Umurong kaagad ang kaniyang bibig. "Uhm... but still... I-I'm here! So y-you should w-wake up early."
"Bakit ko naman gagawin yan?"
"'Cause I'm your bestfriend? And I'm in your house? You literally have a visitor here, come on." Humalukipkip siya.
"I don't exactly remember that I will let a visitor sleep with me in my own bedroom."
"So who the fuck am I?!"
"My dog?"
"Fuck you."
-
"Pumunta ba sila Raze?" tanong ko nang nasa hagdan na kami.
"Yes, they're currently outside. Ikaw nalang nga ang hinihintay."
Ngumuso ako.
Inayos ko ang aking damit na nahuhulog na sa aking balikat. Why did I even wear a loose shirt?
Hindi na ako nag-ayos dahil narito lang naman kami sa bahay. Nag toothbrush lang ako at saka naghilamos ng mukha. Hindi ko na inayos ang buhok ko.
"What's for breakfast?" tanong ko, papunta na kami sa labas.
BINABASA MO ANG
Somebody's Biggest Mistake (Mistake Series #1)
Teen FictionThe life of a young man who wants recognition for his works changed drastically when a company well known for publishing great books settled a deal with him. One fate, one dream, were the thoughts that were residing in his complex mind. With the ble...